NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

JANNETJE KOELEWIJN
Leuk, een verhaal met een moraal, vanavond om kwart over negen in Zembla. Voor- en tegenstanders, gelovigen en niet-gelovigen, beleggers, boeren en buitenlui - kijk, luister en huiver. Vanavond zal programmamaker Vincent Verweij u laten zien hoe hoogmoed voor de val komt en bescheidenheid altijd wordt beloond.

Verweij ging naar internetmensen, naar financiers en naar de optiebeurs en hij legde feilloos vast hoe de makers van de nieuwe economie met al hun mooie verhalen over hun fantastische ideeën uiteindelijk maar één ding willen. Rijk worden. En een beetje snel ook.

Hij filmde twee Engelse jongens die bij de baas van Gorillapark (een participatiemaatschappij die ook kantoorruimte en management levert) om een investering in hun bedrijf komen onderhandelen. Als hen wordt gevraagd wat hun ambitie is, zeggen ze gewoon: een beurswaarde van one billion dollar in achttien maanden. En er dan zelf uitstappen. "Wat vindt u daarvan?" vraagt Verweij aan de Gorillabaas. "Moet ik ze nog eens goed naar vragen", zegt die. Maar je ziet aan zijn gezicht dat hij er zelf nog niet metéén aan had gedacht.

Prachtig beeld: die twee Engelse jongens, naast elkaar, met hun perfect getrainde lijven in hun perfect gesneden zwarte pakken. Maar dit terzijde.

Moeten we het erg vinden dat geld de drijvende kracht is achter de internetrevolutie?

Sinds we ons weer bekeerd hebben tot Adam Smith en zijn Onzichtbare Hand natuurlijk niet meer: de markteconomie drijft op individuen die allemaal voor zichzelf het beste nastreven. En dat is uiteindelijk het beste voor iedereen, zegt de economische theorie. Maar Verweij laat internet- publicist Francisco van Jole (onder andere de Volkskrant) kort en doeltreffend het bezwaar daartegen formuleren. Hij zegt: "Wat is nou eigenlijk die maatschappelijke waarde van internet?" Die moet zich nog bewijzen, bedoelt hij. Tot nu toe, vindt hij, overheerst in de internetrevolutie de waarde voor aandeelhouders. Maar is internet ook echt een slimmere en efficiëntere manier om dingen te kopen? Of om een baan te vinden?

Aan het eind van de documentaire neemt Verweij de kijker mee naar het zolderkamertje van de bedenker van de Startpagina. Deze keer geen snelle auto's en glimmende glazen bureaus, maar een gewone witte werkplank met daarachter een beetje een verlegen man met een niet al te fraai gebit. Die vertelt hoe hij om zijn vader te helpen een paar links had gemaakt naar het telefoonboek en het spoorboekje, en toen op het idee kwam dat heel veel mensen dat vast wel zouden willen: internet opgaan en onmiddellijk een website voor zich krijgen waarop ze kunnen doorklikken naar al die praktische dingen. "De naam Startpagina bleek nog vrij", zegt hij. Dat was najaar 1998. De grafiek met het aantal gebruikers die hij vervolgens voor de camera houdt, is precies het omgekeerde van de beurskoers van World Online.

Nee, de Startpaginaman wil zelf niet naar de beurs. Wat moet hij met een groot bedrijf waar hij leiding moet geven? Bah!

Vincent Verweij filmt hem achter het aanrecht met zijn twee kinderen. En daarna komt er een tekst in beeld: inmiddels is bekend gemaakt dat Startpagina is verkocht aan VNU, naar verluidt voor zeventig miljoen gulden. Die is in ieder geval binnen.

Zembla: Risico@internet.nl, Ned.3, 21.18-22.00u.