NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Uitstekende pers is een twijfelachtig voordeel, want journalisten, waar ik mij zelf ook toe reken, zijn net jagers. Eerst zetten ze het wild uit en voederen ze het uitgebreid om het vervolgens met veel genoegen af te knallen. Eerst bouw je de naam van je slachtoffer op met veel lovende berichtgeving en als het dan vrolijk en met veel zelfvertrouwen rondhuppelt, richt je de camera en bam. Zo kom je altijd als overwinnaar naar boven, want stijging of daling, er is altijd nieuws. Zoals de beurshandelaar wordt de journalist rijk van geruchten, slecht of goed. Bij de ingang verkoop je de confetti, bij de uitgang de rotte tomaten en eieren.

Weken na de emissie is het Nina Brink-festijn nog niet afgelopen. Het lijkt of alleen zij verantwoordelijk is voor het World Online-debacle. Haar hoogtepunt viel ruim voor de emissie en de val was voor de eerste beursdag al ingezet met vaag negatief commentaar over hype, waar de aandelenkopers alleen maar wilder van werden. Nu ze ter aarde ligt, zijn de jakhalzen zelfs begonnen aan het aanknagen van haar pezen. De botten moeten kaal en schoon, tot ze weg is. Elke avond wordt het algemene leedvermaak gevoed. Ik heb er in mijn rubriekje ook plezier aan beleefd.

Ook andere beroepsgroepen proberen hun voordeel te doen met het medialijk. Vorige week openden de advocaten Spong en Hammerstein feestelijk hun nieuwe samenwerking door Brink voor de camera met strafklachten te bedreigen. Fantastische reclame en ik lees dat de cliënten binnenstromen. Het feest ging het hele weekeinde nog door, in Kopspijkers en in Het Lagerhuis. Marcel van Dam zei tenminste nog in zijn commentaar dat de aandeelhouders zelf beter hadden moeten weten. Henk van Dorp van Barend en Van Dorp heeft elke avond een komische oproep aan Nina Brink om in de uitzending te verschijnen omdat hij zegt zelf fors te hebben verloren op zijn pakket aandelen. Barend en Witteman hadden gisteren boze aandeelhouders en een grommende advocaat in de uitzending. Behalve World Online moest ook een ander internetbedrijf het ontgelden. Toch mis ik de anderen die schuldig zijn aan de mislukking. Per slot van rekening was ze ook een dief van eigen portemonnee. Het aandeel World Online staat nog steeds ruim drie keer zo hoog als de prijs waarvoor zij het december vorig jaar heeft "overgedragen". Het blijft akelig stil rond de rijke families Wessels en Sandoz die er heel wat beter aan toe zijn dan Brink en al die boze aandeelhouders. En ik hoor veel te weinig over de ABN Amro en de beurs die het allemaal maar hebben toegelaten.

Jort Kelder had in zijn nieuwe programma Kelder & Co beter zijn demonstratiebord voor de hoge kantoortoren in Amsterdam-Zuid kunnen ophouden. Maar dat gebouw ziet er minder spectaculair uit dan het ijzeren hek van de Brink-villa in Brasschaat. Zijn belangstelling voor Italiaanse pakken, cabriolets en proleten-paleisjes drijft op hypes, niet op technische, financiële details. ABN Amro-topman Kalff weet dat je niet te vaak op de buis moet komen. Als hij eenmaal in beeld verschijnt, zijn de journalisten zo dankbaar dat ze uit zijn hand eten. Een enkele keer zie ik een dweperig interview met deze financiële farao. Bij Barend en Witteman kreeg hij vorig jaar een half uur. Als er geen positieve hypes zijn, volgen er ook geen negatieve. Er valt wel iets te zeggen voor de heer of dame die slechts drie keer in zijn leven in de krant komt, bij geboorte, huwelijk en dood. Ze worden geen amusement.

Een ander voorbeeld van op-en-neer-hypes: schrijfster Lulu Wang. Bij Bram Peper moest jaren na dato de uitgebleven kritiek in een paar maanden worden ingehaald. De gedupeerde aandeelhouders in B&W erkenden gisteren dat ze de prospectussen niet lazen. Ze gokten. Stom, zou ik zeggen. Maar, zei hun advocaat, dat was geen probleem, de media meldden wel als er iets aan de hand was. Ik help het hem hopen.

Maar nu iets nieuws. Wie be-stijgt de glibberpaal?