NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

GERWIN TAMSMA
Fysieke en liefst ook mentale onvolkomenheden oefenen een enorme aantrekkingskracht uit op Hollywoodsterren. Als je een hele grote bent, kun je er niet omheen.

Alle gradaties van onverstaanbaarheid worden aangewend om consequent een idiot savant (Dustin Hofmann in Rain Man), een autistische pianist (Geoffrey Rush in Shine), een spasticus (Daniel Day Lewis in My Left Foot), of de nog zeldzamer stoornissen (Robert de Niro in Awakenings) neer te zetten. Zonder aan de nobele bedoelingen van de acteurs te twijfelen, de persmappen die pagina's doorgaan over de maandenlange studie op die typische zenuwtic of het perfecte spraakgebrek, wekken wel enige irritatie. Ook Harrison Ford, groot geworden met het spelen van rechtlijnige helden tegen wil en dank, kon de verleiding niet weerstaan. Met Regarding Henry hapte hij toe op de rol van de succesvolle advocaat Henry aan wiens kilheid jegens zijn medemensen, inclusief vrouw (Annette Bening) en dochter, op brute wijze een eind komt. Want de Hollywoodmoraal kan wreed zijn. De jaren tachtig waren afgelopen, en daarmee had men ook genoeg van egoïstische grootgeldverdieners. Henry krijgt een kogel in zijn hoofd. Niets kan hij zich nog herinneren, niets kan hij meer. Hij is verandert in een kasplantje dat helemaal overnieuw moet beginnen. Hij groeit uit tot een guitig, lief, zelfs levenslustig en moreel hoogstaand mens. Henry zorgt er zowaar voor dat zijn oude firma, bestaande uit witteboorden-criminelen, moet inbinden. Met de werkelijkheid heeft dit allemaal niets te maken. Het herstel met behulp van een joviale therapeut voltrekt zich in wonderbaarlijk tempo. De pogingen om duidelijk te maken wat voor gevolgen ernstig hersentrauma kunnen hebben, moeten altijd wijken voor een aandoenlijk grapje. Alles wordt bedolven onder het idiote Hollywooddogma dat minder intelligentie tot meer onschuld dus tot betere mensen leidt. Verder doet Ford het niet slecht. Hij had het scenario, van de hand van de jonge Jeffrey Wright, wat beter moeten lezen om te weten dat dit geen 'Oscar material' was. Grootste verliezer is Annette Bening, die de onzekerheid die plotseling in haar bestaan dringt, treffend weet te verbeelden. Maar daar is de film nauwelijks in geïnteresseerd.

Regarding Henry (Mike Nichols, VS, 1991), Net5, 20.30-22.30u.