NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

STEVEN DE FOER
Voor veel Belgen die in Nederland wonen is het een doorn in het oog dat "Jambers" wordt uitgezonden op de Nederlandse televisie. De belangstelling voor wat er zich beneden de Moerdijk afspeelt is al niet groot, zeggen ze, en dan is het zeldzame contact ook nog eens gericht op de marginalen in de Belgische samenleving.

Zelf is de in Vlaanderen omstreden Paul Jambers erg te spreken over Nederland, waar hij zich meer gewaardeerd voelt. Dat zegt veel over het verwachtingspatroon in de beide landen.

In Nederland loopt Jambers' human interestshow sinds 16 mei 1993 op RTL4. De kijkcijfers zijn redelijk, de inhoud is meestal netjes in vergelijking met wat Veronica en SBS6 bieden, kortom: voor de Nederlandse goegemeente is die Belg de kwaadste nog niet.

Maar in Vlaanderen is de sterreporter met het baardje en het leren jasje een gevallen engel. Een geschoold journalist met een academische opleiding, die eind jaren tachtig voor het oerdegelijke televisiemagazine Panorama werkte. Daar ijverde hij voor meer aandacht voor de kijkcijfers, om het stijgend succes van het net gestarte VTM te stoppen. Jambers' documentaires over bijvoorbeeld merkkledij waren grote successen, maar de traditionelere collega's bij de BRT haalden hun neus op voor zijn opleukingscampagne.

In 1990 richtte Paul Jambers zijn eigen productiehuis op. Hij begon zijn programma Jambers aan VTM te verkopen. Jarenlang bleef de formule nagenoeg ongewijzigd: een spraakmakend en liefst wat ranzig-seksueel onderwerp van eigen bodem, een emoties uitlokkende interviewstijl en de interviewer zelf flink in the picture. Het werkte wonderwel. Jambers zat jarenlang aan de top van de kijkcijfers in Vlaanderen, en werd druk gekopieerd en geïmiteerd. En bekritiseerd door zijn 'serieuze' oud- collega's, wat hem meer bedroeft dan hij openlijk wil toegeven.

Vanaf vanavond doet Jambers ook in Nederland een klein stapje terug. In zijn nieuwe programma Jambers Magazine laat hij het maken van de reportages volledig over aan de journalisten uit zijn team. Aan de orde komen thema's als 'Mysterieuze ziekten', 'Op zoek naar een partner', 'Jong en rijk' en 'Kleding en erotiek'.

De steeds zo fotogeniek door het beeld huppelende interviewer praat voortaan alleen nog de stukjes aan elkaar. "De zon die de bron is van alle leven, is voor deze mensen de dood", zegt hij over mensen die allergisch zijn voor zonnestralen. Gecombineerd met een zielige blik en een plechtstatige dictie zijn deze bindteksten om te gillen.

Maar op het reportagewerk zelf valt niets af te dingen. Twee broers van 17 en 19 die door een stofwisselingsziekte niet ouder dan elf lijken, getuigen over hun angst nooit een vrouw te vinden. De jongen met de zonne-allergie legt uit hoe hij ooit bewust verbrandde omdat hij zo graag eens twintig minuten mee voetbalde. Zolang het gezwollen commentaar achterwege blijft, komen er flarden interessante en heel even zelfs aangrijpende televisie voorbij.

Het tragische is dat Jambers zelf beseft dat zijn stijl sommigen afstoot. Tegen Humo zei hij dat zijn programma pas naar waarde zal worden geschat als zijn persoonlijkheid een eerlijk oordeel niet meer in de weg staat. Toch weigert hij helemaal achter de schermen te verdwijnen. Heimelijk hoopt Lucifer nog steeds dat de andere engelen hem op een dag zullen waarderen voor wat hij is en doet.

Jambers Magazine, RTL4, 22.15-23.05u.