NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

EEN SENATOR STAPT tussentijds op. Normaal gesproken zou het een bericht in de personaliarubrieken van de dagbladen opleveren. Maar het betreft het VVD-erelid Hans Wiegel en die is, zo blijkt uit al het publicitaire geweld dat hij de afgelopen 24 uur heeft weten te ontketenen, nog altijd van een andere orde.

Een vertrek dus door de voordeur in het verblindende licht van de vele televisielampen en met aan zijn voeten de 'jongens en meisjes' van de pers om nog één keer de mensen in het land te bedienen. De laatste keer? Vanzelfsprekend niet. Hans Wiegel, pas 58 jaar, blijft beschikbaar voor wat de toekomst brengen mag. Al was het maar om niet vergeten te worden.

Nog geen vijf jaar is Wiegel lid geweest van de Eerste Kamer. Dat is niet lang. Opmerkelijker is dat hij nog geen jaar na zijn herverkiezing tot dit besluit komt. Kiezersbedrog is een groot woord voor een instituut dat niet rechtstreeks wordt gekozen, maar aan de andere kant was het juist Wiegel die het ook als Eerste-Kamerlid had over 'zijn' kiezers.

En daarmee komen we op de motieven die Wiegel aandraagt voor zijn verrassende terugtreden. In zijn brief aan de voorzitter van de Eerste Kamer schrijft hij de laatste tijd steeds meer het gevoel te hebben gekregen dat het lidmaatschap van de senaat hem zou kunnen belemmeren in het "optimaal uitoefenen" van een aantal van zijn "andere verantwoordelijkheden". Om hieraan toe te voegen: "Een conflict van plichten is een groot woord, maar in die sfeer ligt het wel." Wiegel bekleedt onder andere het voorzitterschap van de belangenvereniging van ziektekostenverzekeraars, Zorgverzekeraars Nederland, en is tevens voorzitter van het Centraal Brouwerijkantoor. Daarnaast beschikt hij over een groot aantal commissariaten. Tijdens de persconferentie waar hij zijn besluit toelichtte, wees Wiegel op de wetgeving op beide terreinen die binnenkort in de Eerste Kamer aanhangig zal worden gemaakt. Op beide terreinen is hij weliswaar geen woordvoerder, maar desondanks dreigde in zijn ogen belangenverstrengeling.

ALS DIT INDERDAAD zijn motief is, heeft Wiegel geschie denis geschreven. Volgens de 'wet van Wiegel' zouden namelijk heel wat senatoren bij zichzelf te rade kunnen gaan of zij wel op de juiste plaats zitten. Het kenmerk van de 'deeltijdpolitici' uit de Eerste Kamer is nu juist dat zij in veel gevallen ook nog een échte baan hebben. Banen die zij heel vaak in hun werk als Eerste-Kamerlid tegenkomen. De huidige senaat telt aan advocatenkantoren verbonden belastingadviseurs die straks moeten oordelen over het nieuwe belastingplan, een voorzitter van een van de grootste uitvoeringsinstellingen van de sociale zekerheid die moet stemmen over de nieuwe uitvoeringsstructuur, een adviseur van de directie van Nationale Nederlanden die in dezelfde sector actief is, iemand met vele commissariaten in de sfeer van de volkshuisvestingssfeer. Het is maar een kleine greep. Telkens kunnen zij te maken krijgen met een 'conflict van plichten' zoals Wiegel dat noemt.

Iets anders is of Wiegel niet laat tot zijn inzicht is gekomen. De werkzaamheden die nu tot belangenverstrengeling zouden kunnen leiden, verricht hij immers al jaren. Al met al roept zijn redengeving dan ook de nodige vraagtekens op. Het politieke bedrijf aan het Binnenhof zal intussen moeten wennen aan een Wiegelloos tijdperk. Dat was al eerder het geval toen hij in 1982, eveneens tot ieders verrassing, van de ene op de andere dag vertrok als fractievoorzitter van de VVD in de Tweede Kamer om commissaris van de koningin in Friesland te worden. Ook toen liet hij op 'gepaste momenten' van zich horen. Dat zal nu niet anders zijn, al was het maar omdat de door nostalgie gedreven media hem zullen weten te vinden.

Tegelijk moet ook hij beseffen dat de VVD van Wiegel al lang verleden tijd is. Het afgelopen voorjaar mocht hij nog één keer 'schitteren' als senator die het tweede paarse kabinet ten val wist te brengen. Maar het was een actie van Wiegel en niet van de VVD. En nu? Paars is allang weer terug, het referendum waar het hem bij de kabinetscrisis om te doen was komt er in iets andere vorm aan, en Wiegel gaat weg. Met heel veel publiciteit, maar in feite heel eenzaam.

( a d v e r t e n t i e s )