NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

De gijzeling in het Limburgse Helden kreeg vannacht een bizar einde. Misdaadverslaggever Peter R. de Vries, kwam, zag en nam de onderhandelingen over.

Door onze redacteuren JOEP DOHMEN en PETRA DE KONING

HELDEN, 18 MAART. Misdaadverslaggever Peter R. de Vries wordt gebeld op zijn mobiele telefoon. Lampen flitsen aan, camera's gaan draaien. "Met Peter". Het is Martin. "Ha Martin, hoe is de situatie nu?"

Martin H. uit Amsterdam houdt, samen met een vriend, een achttienjarig meisje in gijzeling, in een boerderij in het Limburgse dorp Helden. De mannen zijn gewapend. Martin H. heeft, zegt hij, zichzelf behangen met explosieven.

Peter R. de Vries staat buiten, op twee kilometer afstand van de boerderij, in een lange donkerblauwe jas. Het is vrijdagavond, kwart voor tien. De Vries, door de telefoon tegen Martin H.: "Maak er nou een eind aan, jongen." Martin H. zegt wat, onverstaanbaar. De Vries: "Maar Martin, nú kun je nog zeggen: 'het is uit de hand gelopen'." De Vries is weer even stil, zegt dan: "Ja, Martin, je krijgt hier wel een dauw voor, ik denk wel een paar jaar. Maar als het helemaal fout loopt, twintig jaar. Of je gaat dood natuurijk."

Om half vijf vrijdagmiddag werd Peter R. de Vries gebeld door Martin H.. Ze kenden elkaar al zo'n jaar of tien. Martin H. had acht jaar vastgezeten voor doodslag, hij had in Badhoevedorp een kennis uit het criminele circuit doodgeschoten. En hij was veroordeeld wegens drugsdelicten. H. zei dat Peter de Vries onmiddellijk naar Limburg moest komen, hij moest 'bemiddelen' in de gijzelingscrisis. Martin H. zei dat hij met twee andere mannen was, een Nederlandse vriend en een Joegoslaaf, 'Zoran'.

De Vries was in Amsterdam, voor opnames. Hij stapte in zijn BMW en reed onmiddellijk naar het zuiden.

Gistermorgen, om twintig minuten over vijf, hadden Martin H. (34) en zijn vriend de auto van een man uit Eindhoven beschoten. Op de A 67, ter hoogte van Geldrop. De Eindhovenaar had geprobeerd de mannen op de snelweg te passeren. De mannen dachten dat hij bij een arrestatieteam hoorde, en ze dachten dat ze hem hadden doodgeschoten. Ze waren in paniek, ze wisten zeker dat ze nu werden achtervolgd.

In Helden drongen ze een boerderij binnen. Er waren zes mensen in huis: de boer, zijn vrouw, hun drie dochters en een vriend van een van de dochters. Een van de zes ontsnapte en waarschuwde de politie. De twee mannen bonden de gijzelaars vast, ze schopten, ze sloegen. In de loop van de ochtend ontsnapten nog drie familieleden. De politie slaagde er daarna in één van de dochters vrij te praten. Alleen de achttienjarige Laura bleef achter met de twee mannen.

De politie wil de misdaadverslaggever vrijdagavond niet toelaten, hij mag de boerderij niet in. "Meneer de Vries", zegt de politiewoordvoerder, "moet maar bij de andere journalisten gaan staan."

Totdat De Vries arriveerde, had de politie de onderhandelingen gevoerd. Nu neemt De Vries het over, voor zes draaiende camera's praat hij telefonisch met Martin H. Om hem heen staan zo'n honderdvijftig jongeren die op weg waren naar een optreden van Frans Bauer, in een discotheek in het dorp. Er komt een meisje op de verslaggever af, ze zegt dat ze Daniela heet en ze wil een handtekening.

Om half negen heeft SBS6 voor het eerst live opnamen van Peter R. de Vries. Om de tien minuten wordt hij door Martin gebeld, of De Vries belt hem. De politiewoordvoerder staat bij hem in de buurt. "Is meneer de Vries aan het onderhandelen? Daar weet ik niks van, en ik wil er niks over zeggen."

De Vries praat door de telefoon ook met de gegijzelde, Laura. Ze is bang, zegt hij later. "Maar ze houdt zich goed. Ik heb haar bemoedigend toegesproken, dat het wel zou lukken allemaal."

De twee mannen in de boerderij kunnen SBS6 niet zien, de huizen buiten het dorp hebben geen kabelaansluiting. Martin belt. Hij vertelt dat hij ook met zijn vader heeft gesproken. Die zei: 'Doe geen rare dingen.' Peter R. de Vries is het hartgrondig eens met vader H.: "Nokken, jongen, zolang het nog kan." Martin vertelt dat hij er misschien wel mee wil stoppen, en de andere Nederlander ook. Maar de Joegoslaaf die er volgens hem ook bij is, Zoran, wil doorgaan. De gijzelnemers hebben een miljoen Duitse mark en een miljoen gulden geëist, en een helicopter om te vluchten. De Vries: "Zeg het nou maar tegen die Zoran. Straks is er geen weg meer terug."

In de boerderij wordt overlegd. Martin belt opnieuw. Hij zegt dat hij zich wil overgeven, dat heeft hij nu besloten. "Maar zeg eens, Peter, hoe laat is het Hart van Nederland?" Want dat wil hij wel doen voor de verslaggever: live naar buiten komen in het SBS6-actualiteiten- programma. De uitzending begint om half elf. Deze gijzelingsavond is de show van Peter R. de Vries.

Zijn finest hour? "Welnee", zegt hij. "Ik sta te koukleumen in de Peel, maar eigenlijk had ik nu in de sauna moeten zitten."

Het begint te regenen. "Dus jullie gaan stoppen?" vraagt De Vries door de telefoon aan Martin. Ja, zegt Martin, maar Zoran wil nog steeds niet. De Vries dringt aan: "Praat met hem. Laat 'm nou verstandig zijn."

Om vijf over half elf arriveert ook een camerateam van de NOS. De Vries praat met Martin H.: "Hou je aan je woord, he jongen? Ga het nu keurig doen. En laat het me even weten als ze eruit is."

"Ze moeten", zegt De Vries tegen de journalisten en buurtbewoners, "hun schoenen nog aantrekken. Dan komen ze eruit." Om acht minuten over half twaalf rijden er twee Opel Omega's naar de achterkant van de boerderij. Te laat voor Hart van Nederland, maar SBS onder breekt de programmering. Peter R. de Vries en de menigte om hem heen, nu zo'n driehonderd mensen, zien niet dat de twee verdachten in de wagens worden afgevoerd.

Een Joegoslaaf, zegt de politie na afloop op een persconferentie, was er niet bij. Waarom Martin H. die erbij verzon, is onbekend. Over Peter R. de Vries zegt korpschef B. van Baarle: "Hij heeft de voortgang van de onderhandelingen ernstig in gevaar gebracht. Er is door hem risico ontstaan." Dat is alles wat de korpschef erover wil zeggen.

( a d v e r t e n t i e s )