NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Detaillist in informatie

Het beursgenoteerde persbureau Reuters stort zich in het wilde Westen van Internet, zoals veel financiële informatiediensten. De nieuwe hoofdredacteur, de Nederlander Geert Linnebank, moet de kanalen stroomlijnen.

Door Hans Steketee

"Voor wie komt u?", vraagt de secretaresse.

"Voor Geert Linnebank." "Voor wíe zegt u? O, u bedoelt Heurt!"

Linnebank (43), sinds deze maand hoofdredacteur van het persbureau Reuters, is geboren in Scheveningen. Maar zeventien jaar op internationale posten bij de grootste leverancier van nieuws en financiële informatie ter wereld hebben hem enigszins losgeweekt van zijn Nederlandse wortels. Zijn moedertaal "is een beetje roestig geworden", zegt hij in het hoofdkwartier van Reuters in Londen, aan de westrand van de City. Maar zijn bedrijf spreekt in 23 talen. Op het dak staat een batterij satellietschotels die 24 uur per dag de bytes uitspugen waarmee Reuters wereldwijd de kost verdient. Telexberichten, foto's en infographics waarvan duizenden kranten ter wereld gebruik maken, analyses voor financiële specialisten, beelden van de eigen tv-ploegen voor journaalstudio's, de beurskoersen in New York of Londen, de prijs van goud en hout, of koop- en verkoopopdrachten via het eigen trading-net Instinet.

Vanaf 1996 leidde Linnebank de pogingen om een deel van de mengelmoes aan nieuwsdiensten meer samenhang te geven. Vorige maand nam Reuters daartoe een reuzenstap: het trok ruim een miljard gulden uit om zijn nieuws- en handelsdiensten rechtstreeks via Internet beschikbaar te maken, deels gratis en deels tegen betaling. Linnebank wordt verantwoordelijk voor inhoud en presentatie van de nieuwsdiensten.

De nieuwe Internetstrategie is een revolutie. Tot op heden was Reuters vooral een 'groothandelaar' in informatie aan banken, kranten en beurzen. Via Internet wil Reuters 'detailhandel' worden en de klant - met name individuele investeerders die nu ook al van Internet gebruik maken - direct bedienen. Via nieuwe distributiekanalen zoals de jongste generatie mobiele telefoons met Internettoegang. En met nieuwe producten zoals een nieuwsdienst voor de Amerikaanse landbouwsector en een voor de energiemarkt. De Amerikaanse research provider Multex, een doorgeefluik van gedetailleerde analyses door handelsbanken en effectenmakelaars, gaat ook via Reuters leveren.

"Individuen en masse bereiken is een nieuw idee; met Internet zijn we een grens overgestoken", zei Reuters-topman Peter Job bij de presentatie van de plannen begin deze maand. Die grens heeft veel weg van de frontier, die de Amerikaanse pioniers steeds verder naar het westen legden. Erachter ligt een onbekend terrein, erkent Linnebank; gevaarlijk maar misschien vol goud en olie. En aan deze kant van de grens geldt vooralsnog de wet van het wilde Westen.

Reuters is niet de enige financiële informatiedienst die zich nu experimenterend op Internet stort. De Financial Times, Yahoo, TheStreet.com, de BBC, Red Herring en Bloomberg, om er een paar te noemen, doen het ook. Ziet u in al die initiatieven een rode draad?

"We zitten nog steeds in de fase waarin iedereen probeert een zo groot mogelijke basis van gebruikers op te bouwen rondom zijn eigen merk. Die database kan dan later gebruikt worden voor nieuwe marketing- initiatieven."

Zijn er inhoudelijke overeenkomsten?

"De websites die voortkomen uit traditionele media appelleren heel sterk aan de bestaande identiteit. Internet-portals die geen voorganger hebben in een bestaand medium gedragen zich vrijer."

Het verleden van Reuters gaat terug tot de postduif en de eerste telegraaf. Is dat een belemmering?

"Voor elk groot bedrijf is het een uitdaging oud en nieuw in balans te brengen. Ballast uit het verleden kan ook een groot voordeel zijn. We hebben gigantisch veel ervaring op het gebied van nieuwsgaring, we hebben een enorme redactie en produceren nieuws in 23 verschillende talen. Dat we al lang bestaan en lokaal opereren komt goed te pas. Internet wordt gezien als het wereldwijde medium, maar het is tegelijkertijd ook sterk lokaal gebonden. Als je in Thailand geloofwaardig een Internet-bedrijf wilt opzetten, zul je het toch eerst in het Thais moeten doen. Je ziet dat Internet-startups als de financiële informatiedienst TheStreet.com nu ook geografisch diversifiëren. Ze begonnen in de Verenigde Staten, maar zijn nu ook in Engeland begonnen [als TheStreet.co.uk, red.]. De omstandigheden om zoiets op te bouwen veranderen van land tot land."

Ziet u een grootste gemene deler in de presentatie?

"De meeste sites verversen regelmatig hun informatie, met als doel om gebruikers gedurende de dag regelmatig te laten terugkeren. Dat doen wij al jaren. Wij hebben geen dagelijkse deadline zoals een krant, maar je kunt voortdurend bij ons terecht."

Wat betekenen de informatiestromen via Internet voor bestaande media als de krant?

"Wat een krant tot een krant maakt zal blijven bestaan, ook in een Internet-wereld. Bepaalde lezers voelen zich aangetrokken door De Telegraaf andere door NRC Handelsblad; ze voelen zich verbonden met de blik die beide media op de wereld bieden in de selectie, bewerking en becommentariëring van het nieuws. Die gemeenschappen blijven bestaan zolang een krant daar ook online op blijft inspelen.

"Ik geloof wel dat kranten zichzelf tot op zekere hoogte moeten heruitvinden: voldoen aan individuele behoeften van lezers. Over tien jaar tijd zullen kranten vermoedelijk hun Internet-aanwezigheid veel meer gebruiken om persoonlijke informatie te leveren, maar ook om diensten en producten te verkopen: reizen, boeken, financiële diensten - een krant wordt een winkel, ja."

De beurskoers van Reuters schommelt nogal. Eind vorig jaar zakten de aandelen scherp na een incident in New York. Na Jobs eerste uitleg over de Internet-strategie gebeurde hetzelfde. Met de nieuwe plannen schoot de koers acht punten omhoog. Hoe kwetsbaar is een IT-bedrijf als Reuters?

"Een belangrijke reden voor de extreme bewegingen van het aandeel Reuters is dat de markt al jaren moeite heeft om te begrijpen wat Reuters is. Er zijn zoveel facetten dat het zwaartepunt moeilijk is te zien. Bij een gunstige ontwikkeling op Internet wordt Reuters beschouwd als een Internetbedrijf en stijgt de koers. Is er een financiële crisis in Zuidoost-Azië, dan ziet de markt ons als een leverancier van financiële diensten waarnaar in die hoek van de wereld wel eens minder vraag zou kunnen komen en daalt het aandeel. In het verleden hebben we moeite gehad uit te leggen aan de buitenwereld hoe we precies opereren. Peter Jobs uitleg over onze Internet-strategie heeft veel bijgedragen aan de duidelijkheid."

De financiële vitaliteit van uw bedrijf is rechtstreeks gekoppeld aan accurate rapportage. Kan Reuters zich feitelijke fouten permitteren?

"Die koppeling is niet zo direct. De reputatie van Reuters, zowel in de media als in de financiële markten berust op de manier waarop wij informatie verwerken: garen en ziften en verifiëren. In het tijdperk van informatie-inflatie - overheden en de industrie hebben nog nooit zoveel geld besteed aan public relations en het uitsturen van informatie - is die steeds belangrijker. Als er Reuters bij staat is dat een kwaliteitsstempel."

Hoe onpartijdig is dat? Enerzijds rapporteert Reuters als waarnemer, maar anderzijds is Reuters een belanghebbende op de effectenmarkt, niet alleen via het eigen aandeel, maar ook met een IT-beleggingsfonds als Greenhouse?

"Binnen het bedrijf is dat totaal gescheiden. Greenhouse is begonnen als klein bedrijfsonderdeel. En nu het is uitgegroeid zal het worden afgesplitst, al houdt Reuters wel een belang."

Uw voorganger als hoofdredacteur, Mark Wood, is nu chef van het Greenhouse-fonds. Kennelijk kan een Reuters-journalist naadloos doorschuiven naar een directeursfunctie?

"Ja, zijn jarenlange ervaring kan hem goed van pas komen."

Het kan ook gevaarlijk zijn. Zo kwam de hoofdredacteur van de Daily Mirror, Piers Morgan, kortgeleden in grote problemen toen bleek dat hij aandelen in een bedrijf had gekocht vlak vóór financiële columnisten van zijn eigen krant een kooptip voor hetzelfde fonds gaven en de prijs als een raket omhoog schoot.

"In theorie is zoiets denkbaar, maar in praktijk hebben we zeer strenge gedragsregels om het te voorkomen. Wie aandelen in een bepaald bedrijf bezit mag bijvoorbeeld niet over dat bedrijf schrijven. Daarnaast is er een informele bedrijfscultuur van collega's die elkaar onderling afschermen als zich maar de geringste gelegenheid van belangenverstrengeling zou voordoen. Daar is iedereen erg trots op."