NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur HANS KLIPPUS
ROTTERDAM, 5 FEBR. Abrupt verbraken Helmond Sport en speler John de Wolf vorige maand hun verbintenis. Het boegbeeld van de kampioensploeg van Feyenoord uit '93 behoort na zeventien jaar betaald voetbal tot de oud-profs. Over geen voetballer liepen de meningen zo uiteen als over John de Wolf.

De één zag in de stoere Schiedammer de ideale, meedogenloze verdediger, de ander vond hem een asociale schopper. "Ik gooide altijd mijn hele ziel en zaligheid in de strijd", zegt zesvoudig international De Wolf, sinds kort oud-speler. "En dan kon er weleens wat gebeuren." Zijn grootste fans liepen met een John de Wolf-pruik op of lieten een beeltenis van hem op hun rug tatoeëren, zijn grootste tegenstanders riepen om zijn verbanning van de velden. "Ik heb in de beginperiode van mijn carrière bij Sparta en FC Groningen domme dingen gedaan", geeft hij toe. "Toen deelde ik weleens een doodschop of een klap uit. Bij Feyenoord ben ik een betere voetballer geworden en besefte ik dat ik die dingen niet nodig had. Maar als het moest, dan moest het. Het vervelende is dat de mensen geen onderscheid konden maken tussen De Wolf binnen en De Wolf buiten het veld. Aangenomen werd dat ik ook in het dagelijkse leven asociaal was. Ik ben een normale, gevoelige jongen."

Met tranen in de ogen vertelt De Wolf over het overlijden van zijn vader, vorig jaar augustus. "Hij was mijn grootste supporter. Ik heb hem toegesproken op de begrafenis en hem de schoenen geschonken die ik aan had in de laatste wedstrijd die hij van mij zag."

Een slechte verstandhouding met de leiding van Helmond Sport zorgde voor het abrupte einde van de loopbaan van De Wolf. De partijen besloten het contract te ontbinden. De Wolf speelde zeventien jaar betaald voetbal - bij zeven verschillende clubs. Dat hij op 386 competitieduels bleef steken, kwam door veel blessureleed. ,,Ik ben zo'n veertig keer geblesseerd geweest. En dan heb ik het niet over een kneuzinkje. Als ik ook maar een kleine mogelijkheid zag om te spelen, speelde ik. Ik heb een hoge pijngrens, heb vaak met een spuit gespeeld."

De Wolf is nu weer fit en hoopt toestemming te krijgen om de rest van het seizoen voor de amateurs van Zwart Wit '28, een zaterdag- hoofdklasser, uit te komen. "Ik mis het plezier van het voetbal, het lachen met de gasten onder elkaar." Hij wil in het voetbal actief blijven. De Wolf volgt de trainerscursus. Het liefste zou hij bij een betaalde club verdedigers willen opleiden. "Als ik zie hoe tegenwoordig wordt verdedigd, springen de tranen soms in mijn ogen. Kijken naar de bal en niet naar de tegenstander, dat soort dingen. Ik denk dat het met de opleiding te maken heeft. Er wordt te weinig aandacht aan het verdedigen besteed." Een smet op de populariteit van De Wolf is het befaamde kaartincident. Hij speelde tijdens een trainingskamp van Oranje voor het WK van '94 vals, waarvan onder anderen zijn vriend en clubgenoot Rob Witschge slachtoffer werd. Het incident had later een negatief effect op de sfeer bij Feyenoord. "Een zwarte bladzijde. Ik heb een grote fout gemaakt. Ik kan het helaas niet meer terugdraaien. Ik heb mijn excuses aangeboden, meer kan ik niet doen."

Zelf werd hij ook in de maling genomen. Zijn transfer naar het Israëlische Hapoel Ashkalon draaide uit op een nachtmerrie. Hij was snel weer terug in Nederland en ontving nooit een cent. "Ik geef het nog niet op en hoop op de FIFA (de wereldvoetbalbond, red.)", zegt De Wolf. "Ik heb in Israel ongelooflijke dingen meegemaakt. Heel bizar! Ik moest daar al na twee trainingen mijn eerste wedstrijd spelen, het was veertig graden en ik schoot in eigen doel. En ineens moesten ze me niet meer."

Trots. "Dat ik aanvoerder van Feyenoord mocht zijn. Niet één wedstrijd, maar een lange periode. Een jongensdroom. Ik liet het niet merken, maar ik was zo trots als een klein kind. Een aanvoerderschap moet je verdienen. En ik ging altijd voorop in de strijd."

Mooiste wedstrijd. "Dan kies ik voor de uitwedstrijd met Feyenoord tegen PSV in 1992 voor de beker. Ik schakelde Romario uit en had daar niet één overtreding voor nodig. We wonnen met 1-0. Die wedstrijd was het begin van een nieuwe glorietijd voor Feyenoord. Dat jaar wonnen we de beker, het jaar daarop de titel."

Grootste teleurstelling. "De knieblessure die ik bij Wolverhampton Wanderers opliep. Ik was in de vorm van mijn leven. Helaas heeft het maar dertien duels geduurd. Het gebeurde op een dinsdagavond tegen Sunderland. De zaterdag ervoor had ik nog drie keer gescoord, als verdediger. Ik ging een luchtduel aan, een ploeggenoot gooide zijn kont erin en ik raakte uit balans. Ik kwam verkeerd neer en hoorde het kraken. Ik wist meteen dat het over was. Ik heb in de kleedkamer liggen janken van ellende. Alles bleek kapot in die knie."

Beste trainer. "Wim Jansen en Willem van Hanegem. Zij hebben veel voor me betekend."

Vervelendste tegenstander. "Prince Polley vond ik heel irritant. Hij flikte allerlei dingen, in je ballen knijpen, spugen. Hem heb ik ook bewust een keek gegeven. Een blinde sliding, achter op zijn knie. Hij kon niet meer verder. Ik heb een keer van een speler van FC Porto bij een corner een klap gekregen. Moest ik achter mijn oor worden gehecht. Bij Europees voetbal gelden andere normen en waarden. Nee, ik heb die jongen in de return niet teruggepakt. Want daar zat iedereen op te wachten. Ik ben na de wedstrijd nog naar de tunnel gelopen, maar toen gingen die Portugezen weer snel terug het veld op."

Meest toegetakelde tegenstander. "Ik heb geen spelers zwaar geblesseerd. Ik moest een keer bij de KNVB in Zeist komen, omdat een waarnemer had gezien dat ik Huub Smeets vol in het gezicht had geraakt. De afdruk van mijn noppen stond inderdaad in zijn wang, maar dat was niet echt een bewuste actie. Ik ben vrijgesproken."

Hoogste straf. "Vijf wedstrijden schorsing bij Helmond Sport. De scheidsrechter, Vink, heeft me een oor aangenaaid. Ik zou hem hebben bedreigd. Ik heb wel wat gezegd, ja. Maar hij had mij negentig minuten lang lopen sarren. Hij noemde me voortdurend bijgoochem en zei dat ik het einde van de wedstrijd niet zou halen. Natuurlijk ontkende hij dat later."

Nieuwe John de Wolf. "Ik zie hem in de Nederlandse competitie niet rondlopen. Het is slecht gesteld met de verdedigers."

( a d v e r t e n t i e s )