NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN
SINT MICHIELSGESTEL, 31 JAN. Wielrennen is een samenspel van individuele en commerciële belangen. De coureur rijdt voor zijn eigen kansen of in dienst van zijn sponsor. Vetes en vriendendiensten maken het koersverloop nog ingewikkelder. Bij een wereldkampioenschap verandert de legpuzzel in een doolhof. Officieel telt alleen het landsbelang, maar de gemiddelde broodrenner hecht weinig waarde aan de nationale vlag. Met als gevolg dat de Belgen Sven Nys en Mario de Clercq elkaar gisteren opzichtig in de wielen reden. De Nederlander Richard Groenendaal dankte zijn ploeggenoot Nys voor het afstopwerk en kreeg na een uur crossen de regenboogtrui.

Huilend van geluk luisterde de 28-jarige Groenendaal naar het Wilhelmus. Voor tienduizenden dorp- en streekgenoten had hij bijna van start tot finish aan de leiding gefietst. Het parcours was hem op het lijf geschreven. Hij profiteerde van een advies van zijn vader Rein, die had opgemerkt dat de dranghekken bij de eerste materiaalpost op het laatste moment een paar meter waren opgeschoven. Groenendaal versnelde op het droge stuk en nam een achteraf beslissende voorsprong van tien seconden.

Huilend van verdriet stonden de 23-jarige Nys en de 33-jarige De Clercq op de onderste treden van het erepodium. Ze waren respectievelijk als derde en als tweede geëindigd. Titelhouder De Clercq verweet wereldbekerhouder Nys dat hij de prioriteiten van de sponsor had laten prevaleren boven het landsbelang. Nys droeg een helm van Rabo en een shirt van België. Hij had de orders van de sponsor opgevolgd. Toen Groenendaal in de eerste ronde demarreerde, hield hij de benen stil en verijdelde hij de vluchtpogingen van De Clercq. Langs de kant werd Nys voor een verrader uitgemaakt door de Belgen. "Vendu, vendu", riepen de Walen. Van omkoping was geen sprake. Nys had de ploegentactiek uitgevoerd en bevestigde slechts de charme of het anachronisme van een WK. Sinds de commerciële ploegen hun intrede deden is het WK een landenwedstrijd met verstrengelde belangen geworden.

De veldrijders van Rabo wonnen dit seizoen 27 van de 36 wedstrijden. Twee keer reden de ploeggenoten Nys en Groenendaal elkaar in de weg. In het Tsjechische Tabor en in Zeddam profiteerde De Clercq van deze tweespalt. Ploegleider Adri van Houwelingen van Rabobank stuurde vorig jaar een fax naar de boosdoeners, die beterschap beloofden.

Maar de angst voor een herhaling was niet ongegrond. Nys en Groenendaal zijn collega's, geen vrienden. Wanneer Nys gisteren als eerste was gedemarreerd, zou de ambitieuze Groenendaal ongetwijfeld de achtervolging hebben ingezet. Volgens Van Houwelingen had Nys ook toestemming in de eerste wedstrijdhelft voor zijn eigen kansen te rijden. Groenendaal bevestigde deze ploegentactiek op de persconferentie en zette daarmee zijn buurman achter de microfoon voor schud. Nys bleef van mening dat hij de stalorders had opgevolgd. "Als ik Richard had teruggehaald, was ik uit de ploeg gevlogen", zei hij later. Van Houwelingen ontkende deze veronderstelling. Hij roemde het altruïsme van Nys, die als favoriet van start ging. Volgens de ploegleider had zijn kopman een logische keuze gemaakt. "Sven wordt niet door de Belgische bond maar door ons betaald", verduidelijkte hij. Hij nuanceerde zijn eerdere uitspraak over het belang van ploegenspel. "Als alle renners het met elkaar eens zijn, is dat de doodsteek voor een kleine sport als het veldrijden. Crossers zijn de individualisten onder de wielrenners."

Deze stelling werd vorig jaar in de praktijk gebracht door De Clercq. Bij het WK in Poprad passeerde hij destijds zijn landgenoot Erwin Vervecken vlak voor de finish. De regenboogtrui van De Clercq werd in Belgische wielerkringen besmet verklaard. Een jaar later was De Clercq het slachtoffer van de ongeschreven wetten in de wielersport. "Ik ben ontgoocheld door de manier waarop", sprak de onttroonde kampioen na zijn zoveelste huilbui. "Sven krijgt nog spijt van zijn beslissing."

Nys zag een terugkeer op Vlaamse bodem met vrees tegemoet. "Ik krijg zeker en vast de helft van de Belgen op mijn dak. Ik hoop dat de mensen mijn probleem gaan begrijpen. Ik had goede benen, maar ik mocht niet. Samen met Mario had ik Richard zeker kunnen inhalen."

Groenendaal noemde zichzelf een verdiende winnaar. In een vloeiende stijl reed hij door de erehaag van supporters. De aanmoedigingen overstemden de informatie van de speaker. In de laatste ronden moest zijn vader zelfs met een bord de rondetijden doorgeven. "Ik reed als een zombie. Ik hoorde niet eens mijn ketting ratelen. Ik moest gissen of ik in de goede versnelling reed. Het was één grote roes", zei Groenendaal.

Adri van der Poel nam op waardige wijze afscheid. De 40-jarige renner juichte naar het publiek dat hem als een held onder het finishdoek verwelkomde. Hij werd vierde, completeerde het Brabantse wielerfeest en vergrootte het verdriet van België.

De Nederlandse Daphny van den Brand werd zaterdag derde bij het WK voor vrouwen. In de laatste ronde verspeelde ze de tweede plaats aan de Britse Louise Robertson. De Duitse Hanka Kupfernagel won. De Belg Bart Wellens prolongeerde de titel in de categorie onder 23 jaar.

( a d v e r t e n t i e s )