U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

T V   V O O R A F :
Stoere ME'ers in actie

STEVEN DERIX
"Ik had verwacht dat er van die brede stoere mannen moesten staan", zegt Peters vrouw, terwijl Peter in de tuin de geraniums schikt. "Maar da is dus helemaal nie. Peter is niet zo'n patsertje, wa? Het is nie zo'n stevige."

Maar Peter mag dan niet zo'n stevige zijn, hij is wél fanatiek. Als niet hij, maar een collega plaatsvervangend commandant van het opleidingspeloton wordt, moet hij duidelijk zichtbaar zijn teleurstelling wegslikken. "Ik hou ervan om te sturen in de linie. En ik denk dat ik het ook best had gekund."

Waarom gaat iemand in godsnaam bij de mobiele eenheid? De eerste aflevering van de NCRV-docusoap 'De mensen van de ME' biedt alleen uitsluitsel over de mannen. "Eindelijk mag het", zucht Johan als hij voor het eerst in de weer mag met de wapenstok ("elleboog vooruit en gewoon naar vóren slaan, níet alles uit de elleboog"). Maar waarom heeft de frle blondine Suzanne zich aangemeld voor de ME? Daar waar de vrouwen van Peter en Johan uitgebreid aan het woord komen, is het vooral Suzanne die over haar vriendje praat, in plaats van andersom. Erik werkt ook bij de politie Roermond. En als hij een gevaarlijke melding krijgt, dan maakt Suzanne zich best wel zorgen. "Ze is erg lief en zorgzaam", is het enige wat we van Erik te horen krijgen. Niet echt ME-materiaal, die Suzanne.

Nee, dan Loes. Binnen een week wordt ze tot verdriet van Peter gekozen tot plaatsvervangend commandant van het opleidingspeloton van de vierweekse ME-opleiding in het Brabantse opleidingscentrum Hogerheide. Zo te zien is ze pas op dat moment opgemerkt door documentaire-makers, want voor de rest komen we weinig over haar te weten. Alleen aan het eind, bij de promo voor de tweede aflevering, komt ze even als mens in beeld: jankend en hyperventilerend, als ze met een geblindeerde ME-helm een klimtoren van twintig meter heeft moeten bestijgen. Jammer.

De mensen van de ME is een vervolg op de De mensen van de FC Heerenveen en De mensen van de dierentuin, docusoaps die de NCRV vorig jaar uitzond. Die series vielen een beetje tegen, omdat het leven van de gemiddelde profvoetballer in de KPN-telecomcompetitie een stuk minder enerverd is dan we altijd hadden gedacht en er vorig jaar al genoeg andere dierentuinprogamma's op tv te zien waren. De mensen van de ME biedt meer, zo lijkt het. Op de voormalige kazerne in Ossendrecht, compleet met oefendorp waar de VN'ers vroeger werden getraind op Srebrenica-achtige situaties (altijd afslaan, die borrel), zal de ME'ers het vuur na aan de schenen worden gelegd, zo belooft de vooruitblik naar de volgende afleveringen. Maar ook de eerste aflevering biedt veel wetenswaardigs: nooit geweten bijvoorbeeld dat het zo moeilijk was om met een groep geharnaste ME'ers enigszins georganiseerd uit te stijgen uit een busje.

De mensen van de ME is vooral zo interessant met het oog op Euro 2000, verzekert de NCRV. "Zijn ze geschikt om straks op linie te staan en het geweld tegemoet te treden?" Na de serie De mensen van de ME volgt volgen dit jaar nog De mensen van het Kinderziekenhuis, De mensen van de dierenambulance en De mensen van de kermis. Foute keuze, vind ik. Ik wil Peter, Johan, Suzanne en Loes deze zomer wel eens aan het werk zien. Op de Coolsingel, als het kan.

De mensen van de ME, Ned.1, 22.24-22.52u.

NRC Webpagina's
10 JANUARI 2000


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)