U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Wolf

ELLEN DE BRUIN
Het is natuurlijk een beetje een jongensdroom, filmmaker zijn. Je bedenkt een spannend verhaal en brengt het zo in beeld dat je kijkers trillend en klappertandend op de bank zitten. Soms is een filmmaker zo gegrepen door zijn eigen bedenksels dat hij vergeet dat hij het publiek ook nog moet betoveren. Volgens de legendarisch slechte regisseur Edward Wood - die rustig vliegende schotels aan touwtjes door het beeld liet zweven - hoefde het er in de film niet perfect uit te zien, want de kijkers waren toch volledig in de ban van het verhaal. Het ontging hem dat die kijkers door zijn gepruts daar helemaal niet aan toe kwamen - zelf vond hij zijn bedenksels razend spannend.

Ed Wood maakte zijn meest beruchte films in de jaren vijftig en je verwacht niet dat zulk amateurisme nog steeds uit Hollywood komt. Toch is het pas vijf jaar geleden dat Mike Nichols Wolf maakte, een van de vele films waarin een man bij volle maan door een wolf gebeten wordt en daardoor zelf in een wolf verandert. Bij zo'n overbekend thema moet je zorgen dat je de kijker flink bang maakt en meesleept in het verhaal. Maar helaas - in Wolf evenaart Nichols het amateurisme van Ed Wood. Het lijkt alsof hij voor deze film de feestartikelenwinkel heeft leeggekocht. Jack Nicholson heeft als wolf een raar ondergebitje in, dezelfde gele contactlenzen als Michael Jackson in de Thriller-videoclip, en wat kokosmat-beharing op zijn wangen. Het angstaanjagende roofdier zelf is een prima aaibare pop, een soort Muppet. Bij elk autoritje lijkt het alsof de achtergrond later in het beeld is geplakt. En de manier waarop Jack Nicholson naar de maan jankt is hilarisch. Spannend wordt het zo natuurlijk nooit, al doet Nichols nog zo overmatig een beroep op clichématig-dreigende achtergrondmuziek. En de film lijkt ook weer te serieus bedoeld om een parodie op Ed Wood te zijn.

Alleen Michelle Pfeiffer maakt Wolf de moeite van het kijken waard. God, wat is ze mooi. Maar volkomen misplaced. Alsof er in de feestartikelenwinkel nog ergens een heel mooie versiering lag, die de regisseur per se wilde hebben - of die nou bij de rest paste of niet.

Wolf (Mike Nichols, VS, 1995), Net5, 20.30-22.45u.

NRC Webpagina's
9 DECEMBER 1999


E-mail uit New York

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)