NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

HANS BEEREKAMP
In de vijfjarige geschiedenis van de Zilveren Wolf, de prijs van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA) voor de beste op videoformaat vertoonde productie, won afgelopen donderdag voor de tweede keer een documentaire uit Wallonië.

Net als Gigi, Monica & Bianca van Yasmina Abdellaoui en Benoît Dervaux over Roemeense zwerfkinderen in 1997, toont Patric Jean ons in Les enfants du Borinage: Une lettre Henri Storck flarden uit het leven van straatarme tijdgenoten in een godvergeten landschap. De Borinage, de voormalige mijnstreek in Henegouwen waar ook Dutroux opereerde, was in 1933 het onderwerp van een documentaire van Henri Storck en Joris Ivens, Misère au Borinage. Jean citeert fragmenten uit die klassieke film over een klassebewuste staking, maar de armoede is sindsdien alleen maar schrijnender geworden: niet alleen omdat de mijnen nu dicht zijn, maar ook omdat tegenwoordig iedereen voor zijn eigen lot verantwoordelijk lijkt te zijn en de hoofdpersonen van de film zich dus diep schamen voor hun ellende. De meeste willen niet voor de camera poseren, dus maakt de regisseur een omtrekkende beweging. Dat werkt sterk, omdat er niet in beeld geklaagd wordt en de kijker zijn eigen conclusies kan trekken.

Op de geluidsband spreekt de filmmaker - die in dezelfde streek geboren is - Henri Storck toe. Vlak voor zijn dood heeft Storck nog een werkkopie van de film kunnen bekijken. Het politieke engagement van de documentaire blijkt ook uit enkele gesprekken met politici van de almachtige socialistische partij, die van hun onmacht getuigen, maar dat analytische moment komt minder goed uit de verf dan de stille getuigenissen van de gezinnen in onbewoonbaar verklaarde huizen, verzamelaars van schroot en een trotse voormalige mijnwerker. Het sterkst is het verhaal van een jonge vrouw, die op haar dertiende voor het eerst door haar moeder geprostitueerd werd. Niet omdat het zo'n verschrikkelijk verhaal is, maar omdat ze het buiten beeld vertelt en het mededogen van de debuterende regisseur juist door die discretie voelbaar wordt.

Het uur van de Wolf: Les enfants du Borinage, Ned3, 23.24-0.24u.