NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Het Studiehuis kraakt. Een leerlingenstaking is aanstaande. Dus zou je zeggen, Buitenhof, nodig een paar van die scholieren uit die hun boodschap met lichtsnelheid over het landelijke computernet hebben verspreid. Ondervraag ze kritisch. Dan kunnen ze mondeling uitleggen wat er aan schort op hun Havo.

Hoe ze overspannen raken van chaos en veel te omslachtig huiswerk, want leren leren kost meer tijd en moeite dan alleen leren. Maar leerlingen kwamen niet aan bod gisteren. Die zijn namelijk tussen de 12 en 20, de categorie die alleen op de commerciële televisie in beeld komen, vechtend, seksend en lallend. Op publieke interviewprogramma's mogen ze zo nu en dan komen uitleggen waarom ze messen dragen of zinloos geweld plegen. Maar over zoiets als onderwijsbeleid? Dat moet een volwassene doen. Dus was Rein Zunderdorp ontboden, topambtenaar van Onderwijs. Een hoofd Studiehuis blijkt op dat departement niet te bestaan, want hij is Directeur Procesmanagement Voortgezet Onderwijs. Dat is zo iemand die de samenleving als een proefopstelling ziet. Je bedenkt een plan, stuurt een paar ton papier naar de scholen en ziet dan wat er gebeurt. Kost niks extra. Zunderdorp toonde zich buitengewoon verheugd over de komende demonstratie van de leerlingen. Als een wetenschapper die voor het eerst zijn ratjes in actie ziet na stimulering met stroomstoten . "Zij nemen het studiehuis in gebruik en komen het verbouwen", sprak hij trots. Het Studiehuis was bedacht door deskundigen, zei hij, met de beste bedoelingen. Iedereen had er over meegepraat maar de hoofdrolspelers, de kinderen, waren er nooit aan te pas gekomen. En leraren?

"Zijn we niet doorgeschoten met dat studiehuis?", vroeg Ellis de Bruin verontrust. Een open vraag. "Ik kan dat niet zo beoordelen", antwoordde de procescoördinator monter. Hij had zelf ook kinderen maar "die drukken het zo uit dat zij de dans ontsprongen zijn". Ik was blij voor zijn kinderen . Maar ook de toekomstige generatie leerlingen hoeft zich geen zorgen te maken. Zij zullen veel tijd hebben voor bijbaantjes, want dan zijn er geen leraren meer om hen huiswerk te geven. Zunderdorp kwam er gisteren gemakkelijk van af. Waarom werd hij niet geconfronteerd met een leerling en een leraar, met mensen die de hele ontwikkeling in de praktijk hebben meegemaakt. Dan was het nog een pittig gesprek geworden. Het niveau van mijn favoriete zondagochtendprogramma daalt. De interviewers zijn vaak slecht voorbereid. Mijn zondagavond was goed.

De Nieuwe Wereld had de laatste aflevering van een schokkend tweeluik over de drugsoorlog in de Verenigde Staten en die zou best nog eens kunnen worden herhaald. De drugsoorlog verklaart deels de dalende misdaadcijfers in de VS. Honderdduizenden jongeren zitten voor tientallen jaren weggeborgen voor minuscule drugsvergrijpen in geprivatiseerde gevangenissen, een miljardenindustrie. De wet verplicht de rechter tot minimumstraffen van tientallen jaren. Zo kan het gebeuren dat de vriendin van een drughandelaar 24 en een half jaar gevangenisstraf krijgt. Zij zat in de auto toen hij handelde. De ouders, geslaagde middenklasse-zwarten, praatten erover. Een alleenstaande moeder draait de bak in omdat haar vriend in haar huis drugs had neergelegd. Er waren opnamen van de kinderen van de gevangen vrouwen in pleegtehuizen, kraamkamers voor de gevangenis. Het was me niet helemaal duidelijk wie die Eric Sterling was, de emotionele, berouwvolle voormalige voorzitter van de justitiecommissie van het Huis van Afgevaardigden. Had hij nu die strenge drugswet erdoor gejast? Uit zijn woorden begreep ik dat hij nog steeds een rol in die commissie speelt. Is hij Democraat en hoe staat het er nu dan voor? Er waren meer sprekende figuren die ik graag wat beter geïntroduceerd had gezien. Deze verbeteringen zijn een kleine moeite om deze docu wereldwijd uitzendbaar te maken als waarschuwing.