NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Gerwin Tamsma
Jaarlijks worden in de Verenigde Staten ongeveer duizend 'onafhankelijke' speelfilms geproduceerd. Dat wil zeggen: films die niet door een studio-executive in Hollywood gefinancierd worden. Het merendeel betreft romantische komedies en huis-, tuin- en keukendrama's, boordevol tobbende, pratende twintigers en dertigers.

Andere typische kenmerken zijn een onvermogen in beelden te vertellen en een gebrek aan inhoud en pretentie. En ze zijn steevast gemaakt voor een habbekrats.The Daytrippers (1996) van Greg Mottola lijdt enigszins aan deze kwalen, maar bezit ook een aantal van de charmes van Amerikaanse independents. De geslaagde voorbeelden weten een onevenredige goede wil bij de kijker op te roepen door de zichtbare inzet van de makers, door een aangeboren transparantie van acteurs, of door het feit dat technisch falen (toevallig) verheven wordt tot eigenzinnigheid. Van The Daytrippers is het gegeven niet onaardig: een bleek meisje uit de suburbs vindt toevallig een brief van haar echtgenoot die overspel suggereert. Zij wint hierover raad in bij haar familie. Binnen de kortste keren zitten pa, ma, haar zuster en diens vriendje in de stationwagon, op weg naar het kantoor van de echtgenoot, boekredacteur in Manhattan. Het wordt een odyssee met allerlei obstakels, die de kijker even een adempauze bieden van de claustrofobische sfeer in de auto. Het gegeven biedt Mottola alle ruimte om het verschijnsel familie te fileren, maar daarin slaagt hij maar half. De film wordt gered door de geïnspireerde cast die het geheel ver boven de middelmaat uit weet te tillen. Hope Davis is adequaat als vrouw wier wereld aan het instorten is, maar Indie Queen Parker Posey als het rebelse zusje, Liev Schreiber als haar even pretentieuze als lethargische vriendje, Stanley Tucci als echtgenoot en bijrollen van Campbell Scott en Marcia Gay Harden maken duidelijk waarom zij inmiddels tot de meest gevraagde acteurs in Amerika behoren. Vreemd genoeg speelt de beste actrice van allemaal, Anne Meara, haar rol als bedillerige moeder zo onuitstaanbaar goed, dat het nauwelijks om aan te horen is. Je hoopt de hele tijd dat ze even haar mond zal houden. Het past natuurlijk bij haar karakter dat ze het niet doet, maar het maakt de film er niet beter en zeker niet leuker op.

The Daytrippers (Greg Mottola, VS, 1996), Ned3, 20.30-22.00u.