NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

STEVEN DE FOER
België is geen land voor talkshows. De ervaring met praatprogramma's op de Vlaamse tv leert dat er maar twee soorten mensen leven: klootjesvolk dat het gesundenes Volksempfinden vertolkt of wollig pratende intellectuelen zonder gevoel voor humor. Nochtans bestaan ze wel, die sprankelende geesten.

Maar mensen als Mark Uytterhoeven, Guy Mortier, Tom Lenaerts en Bart de Pauw halen hun neus op voor zoiets banaals als een talkshow. Alleen op de radio liep er al een poosje een interviewtalent rond dat intelligentie aan gevoel voor humor koppelt: Bruno Wyndaele. Zijn Het vrije westen tast licht ironiserend de marges van het nieuws af en gold jarenlang als het beste Vlaamse radioprogramma. Wyndaele lijkt dus een goede keuze om "de eerste dagelijke late night show op de Vlaamse tv te presenteren": De laatste Show. Nou ja, dagelijks. Drie avonden per week, en vanaf eind november vier avonden. Nou ja, late night. De laatste show begint telkens omstreeks tien uur en duurt maar een half uur. Niet echt voer voor nachtraven dus. Vreemd is overigens, dat het programma op TV1 wordt uitgezonden en niet op Canvas. De zenderprofilering waarvan Rick van der Ploeg droomt is bij de VRT al enkele jaren een feit en de tongue-in-cheek-stijl van Wyndaele hoort meer thuis bij de 'meerwaardezoekers' van Canvas dan bij het 'brede publiek' van TV1. Het lijkt op een overstap van de VPRO naar de Tros. Maar zo vreemd is het nu ook weer niet want elitaire gesprekken is het laatste dat Wyndaele ambieert. "Wat mij betreft kan het niet oppervlakkig genoeg zijn", zei hij in Humo. Ook in Het vrije westen en in zijn wekelijkse Wijlen de week, vorig jaar op tv, geneerde hij zich nooit voor trivialiteit: missverkiezingen, roddels over het koningshuis; het moet allemaal kunnen maar dan wel gebracht op het niveau van NRC Handelsblad en niet dat van de Telegraaf. De laatste show wil inspelen op de actualiteit van de dag maar dan met een aanpak die afwijkt van het journaal. Niet te veel wereldleed of schandalen, wel gasten die prikkelend en zelfrelativerend kunnen nakaarten. Bekend hoeven ze niet te zijn, wel benoembaar: makkelijk te situeren dus, zoals de hoofdinspecteur van de Guide Michelin. Het klinkt allemaal van een ondraaglijke lichtheid maar Wyndaele bewees al eerder dat luchtig bij hem niet banaal wordt. Rare fratsen haalt hij niet uit. Wyndaele is geen cabaretier zoals Paul de Leeuw of stand up comedian als Jay Leno. Als interviewer blijft hij bescheiden, ondergeschikt aan de geïnterviewde. Een begenadigd vragensteller is hij zeker, wat zijn tekort aan uitstraling compenseert. Wyndaele is bijna even aardig voor zijn gasten als Ivo Niehe maar minder slijmerig, is soms bijna even geestig als Paul de Leeuw maar braver, is bijna even goed voorbereid als Karel van de Graaf maar minder zelfingenomen en is bijna even alert als Paul Witteman maar minder vasthoudend. Met zo'n 'van alles pakket' kun je in Vlaanderen ver springen. Voor Nederlanders zal het waarschijnlijk niet spraakmakend genoeg zijn en te Belgisch.

De laatste Show, VRT, 21.50-22.25u.