NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

GOED GELUIMD presenteerde het kabinet afgelopen dinsdag op Prinsjesdag een begroting voor het jaar 2000. De cijfers zagen er allemaal goed uit. Na de eerste confrontatie met de Tweede Kamer over de miljoenennota kan de stemming in het kabinet alleen maar verbeterd zijn. Zelden zal een begroting politiek zo breed zijn gedragen als dit keer. Het kostte het kabinet één miljard gulden, maar voor dat bedrag is gisteren wel nagenoeg de hele oppositie 'opgekocht'. Alle fracties mochten gisteren graaien in de grabbelton die eerder die dag door minister-president Kok in de Tweede Kamer was geopend. Het prijzenfestival kende geen nieten en iedereen - van SGP tot en met SP - deed mee. Politiek Den Haag deelde uit: van extraatjes voor de biologische landbouw tot en met het Rijksmuseum in Amsterdam dat met steun van de voltallige Kamer fors mag gaan renoveren.

Het zegt iets over de ontspannen sfeer die momenteel in Den Haag heerst. De dijken zijn dicht, de beurzen kunnen open. Aan de andere kant moeten de financiële gevolgen van de algemene beschouwingen niet worden overdreven. De stringente begrotingsregels van de minister van Financiën zijn op geen enkele wijze geschonden. Er is geld dat voor het jaar 2002 stond gereserveerd naar voren gehaald. Daarnaast is de post onvoorzien die al op de begroting stond ingevuld. Bovendien, wat betekent nu één miljard gulden op een totale begroting van bijna 280 miljard gulden? De hele gang van zaken van afgelopen dagen bewijst eerder dat de politieke marges, in geld uitgedrukt althans, miniemer dan ooit zijn. De term 'polderkwadraat' die minister-president Kok gisteren hanteerde was dan ook zeer op zijn plaats.

INTERESSANT VOOR DE langere termijn is toch de voorzichtige teneur naar een afscheid van het beginsel van een op alle fronten terugtredende overheid, die in de Tweede Kamer valt te bespeuren. PvdA- fractievoorzitter Melkert sprak gisteren aan het eind van het debat over een veranderende agenda. Hij doelde daarbij onder andere op het extra geld dat deze week is uitgetrokken voor de minima en voor de financiële ondersteuningsmaatregelen aan diverse specifieke groepen.

Nu het geld gemakkelijker voorhanden is, is zo'n 'andere agenda' vanzelfsprekend mogelijk. Maar de vraag is waar het politiek gesproken op de langere termijn toe leidt. Nu nog ging de VVD mee met de meeste voorstellen om bepaalde groepen financieel tegemoet te komen. Toch ligt het voor de hand dat de liberalen uiteindelijk aan het door het kabinet gelanceerde begrip 'investeren in de kwaliteit van de samenleving' een andere invulling geven dan de sociaal-democraten.

Voor dat moment is van belang welke de andere coalitiemogelijkheden zijn dan paars. Het in de peilingen nog steeds stijgende GroenLinks heeft zich deze week wederom gemanifesteerd als postgouvernementele partij. De tegenbegroting die de partij indiende kende een aantal forse afwijkingen van het huidige kabinetsbeleid, maar belangrijker is dat met GroenLinks over alles te praten valt.

Daarnaast is er nog altijd het CDA. Het gezicht van de christen- democraten dat fractievoorzitter De Hoop Scheffer deze week vooral liet zien was het sociale. Dit gevoegd bij de steeds vaker door het CDA geventileerde reserves ten aanzien van de marktwerkingstendens, maakt dat deze partij toch dichter bij de PvdA komt te staan dan bij de VVD.

HET ZIJN ALLEMAAL nog zeer voorzichtige bewegingen. De week van Prinsjesdag en de algemene beschouwingen was er vooral een van financiële euforie. Maar tegelijk was ook de onderstroom onmiskenbaar. Er ontstaan langzamerhand 'logischer' coalities in de Tweede Kamer dan paars. De VVD moet zich na deze week dan ook minder gemakkelijk voelen.

( a d v e r t e n t i e s )