NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door JAAP BLOEMBERGEN en WARD OP DEN BROUW
TVM trekt zich na ruim een kwart eeuw terug als hoofdsponsor. Begonnen als lelijk eendje van het wielerpeloton, uitgegroeid tot een succesvolle formatie, vorig jaar verwikkeld geraakt in een dopingaffaire. Algemeen directeur Ad Bos (59) en commercieel directeur Arjan Bos (30) over een vriendenploeg.

Het uit baksteen opgetrokken hoofdkantoor van de Transport Verzekerings Maatschappij (TVM) aan de rand van Hoogeveen is in de ogen van Ad Bos een kathedraal. De algemeen directeur heeft niet alleen een religieus aspect uit zijn geboortestreek meegenomen naar het noorden. Toen hij ongeveer tien jaar geleden het basisontwerp maakte voor de 'kruiskerk', hoorde daar een gracht bij. Het thema water is ook terug te vinden in de directiekamer van Bos, waar schilderijen van Jan Nagtegaal het vertrek versieren. Havens, schepen, luchten en veel water.

Vader en zoon Bos zijn afkomstig uit Zeeland en koesteren een bijzondere band met Cees Priem, de vroegere ploegleider en huidige manager van de wielerploeg. "Toen Cees in 1986 naar ons kwam, kende ik hem niet persoonlijk, alleen als coureur", zegt Ad Bos. "Cees komt net als m'n moeder van Ovezande, vier kilometer van Heinkenszand waar ik vandaan kom. De vader van Jan Raas heeft nog bij mijn vader gewerkt. Zeeuwen zijn Zeeuwen. Ik zeg niet dat het één kliek is, maar je kent mekaar allemaal. Wat ons bindt is de strijd tegen het water. De zeedijk, daar moest je naartoe, vooral als het stormde." Arjan Bos is geboren in Goes en herkent het gevoel van zijn vader. "Als we tijdens de Tour de France aan de kust waren, zocht ik met Cees en m'n vader meteen het water op. Lekker uitwaaien en even de boel de boel laten." Ad Bos komt net terug uit de Ronde van Spanje. Het is de dag na de overwinning van Sergei Oetsjakov, die sinds twee jaar in de kleuren van TVM rijdt. Op het bureau van de directie-secretaresse ligt een vers knipsel over de ritzege van de Oekraïener, uit een van de zeventien kranten die Bos senior leest. Zoals gebruikelijk volgt de secretaresse alle etappes via de radio. Wanneer een TVM-renner een rol van betekenis speelt in de finale, gaat in de directiekamer onmiddellijk de televisie aan. "Jeroen Blijlevens gaat nog een overwinning pakken", voorspelt Bos senior. Zelf kwam hij als wielrenner nooit verder dan dikkebandenraces. "Ik was wel van plan coureur te worden, maar het was afgelopen toen ik een middenhandsbeentje brak."

Het bedrijf TVM werd in 1962 opgericht, op initiatief van NOB wegtransport. Steeds meer transportbedrijven kwamen in de problemen door de hoge premies die verzekeraars vooral na een schadegeval claimden. Met een aandeel van dertig procent is TVM marktleider in Nederland. De onderneming heeft tweehonderd werknemers. De omzet van de totale premie bedraagt ruim een kwart miljard gulden en het eigen vermogen is volgens Bos senior "groter dan onze omzet". Het budget van de professionele wielerploeg is in dertien jaar gegroeid van 750.000 gulden naar acht miljoen. Hoofdsponsor TVM neemt hiervan het merendeel voor zijn rekening. In 2000 is co-sponsor Farm Frites de nieuwe hoofdsponsor. TVM krijgt als nieuwe co-sponsor een adviserende rol. Vanaf 2001 trekt TVM zich helemaal terug uit de wielersport.

De directeuren halen herinneringen op aan de ritzeges van Blijlevens en de dopingaffaire in de Tour de France.

Ad Bos: "Mijn broer Piet was voorzitter van een wielervereniging die geen geld had om mee te doen aan de Ronde van Drenthe. Ik heb toen voor de grap slaapplaatsen aangeboden waar ze meteen gebruik van maakten. Met een viltstift hebben ze op hun blanco petjes de naam TransVeMij geschreven, zoals ons bedrijf tot 1988 heette. Mijn vrouw stond 's ochtends om zes uur in de keuken biefstukken te bakken voor die jongens. Daarna zijn we voor 7.500 gulden clubsponsor geworden van Zuidwesthoek. Onze renners fietsten alles aan flarden in hun zwart- witte tricots. Daarna werden we sponsor van de gast rennersverenigingen. In 1986 zijn we overgestapt naar de profs. Piet werd ploegleider, naast zijn baan als conrector op een school. Het jaar daarop hadden we al een budget van een miljoen. Dat bedrag ben je nu aan een toprenner kwijt."

Arjan Bos: "Toch zijn we altijd een vriendenploeg gebleven, met een harde kern van Nederlandse renners. Jeroen Blijlevens heeft altijd gezegd dat hij bij een andere ploeg misschien meer kan verdienen, maar hij is nooit vergeten wie hem ontdekt heeft. De andere jongens trokken de sprint voor hem aan. Het 'treintje' was hem zeer dierbaar. Natuurlijk is het jammer dat de ploeg na zeven jaar uit elkaar valt. Dat gebeurde bij Ajax ook. Vroeg of laat moet je afscheid nemen van sommige renners."

Ad Bos: "Maar het is niet netjes hoe Rabobank heeft gehandeld met sommige jongens van ons. Wij hebben afspraken gemaakt dat we geen renners van elkaar afpikken. Maar ze hebben Maarten den Bakker in het voorjaar benaderd en met Steven de Jongh is het dit seizoen precies zo gegaan. Dan zeg ik: zo ga je niet met elkaar om. Zeker niet als je elkaar zo hard nodig hebt. De leiding van de Rabobank was hoogst ongelukkig dat wij niet in de Tour mochten starten. Als we daar wel waren geweest, was alle aandacht in de eerste week voor TVM geweest, vanwege de massasprint met Blijlevens. Dan had Rabobank een week in onze schaduw kunnen zitten en niet zoveel kritiek gekregen."

Arjan Bos: "We zitten in een overgangssituatie. De nieuwe sponsor heeft een andere visie. Voor ons was Blijlevens essentieel. Onze omzet komt grotendeels uit Nederland, dus dan moet je een Nederlandse kopman hebben. Daar heb je dan ook wat voor over. Farm Frites heeft daar wat minder voor over, want die haalt zijn omzet uit heel Europa. Dus is Blijlevens van minder groot belang. Daarom zal hij volgend jaar waarschijnlijk niet meer voor ons rijden. Binnen een week hebben we daar meer helderheid over."

Ad Bos: "Jeroen was in meerdere opzichten een echte kopman. Tijdens de Tour heeft hij zich vorig jaar voortreffelijk gepresenteerd als woordvoerder. Wat journalisten een dopingaffaire noemen, was aanvankelijk een douanekwestie. Onze ploegarts had geen invoerrechten betaald en onze advocaat zou het verder afwikkelen. Het was toen een soort dienstmededeling. Pas later werd de vondst van de ampullen EPO in een kwaad daglicht gesteld. Maar het waren medicijnen voor nierpatiënten in Moskou. Dat verhaal van onze dokter bleek te kloppen, toen de correspondent van het NOS Journaal op bezoek ging naar dat ziekenhuis. De dokter wilde die ampullen niet per post versturen, want dan waren ze nooit aangekomen. Het is geen verhaal wat je zelf bedenkt."

Arjan Bos: "Feit is dat we de schijn tegen hadden. Dat die EPO voor een ziekenhuis in Rusland was, hebben we later niet verzonnen. Dat hebben we in maart gezegd tegen de Franse justitie. Alleen kreeg de buitenwereld dit veel later te horen. In het begin werden we in één adem genoemd met de zaak-Festina. Pas later bleek dat de affaires in geen verhouding tot elkaar stonden. Zelfs in Frankrijk gaven ze toe dat bij TVM geen sprake was van structureel dopinggebruik. We kregen uit de hele wereld louter positief reacties. Die laaiden eerder dit jaar weer op toen bekend werd dat we niet naar de Tour mochten. Toen rolden de faxen en de e-mails weer over de vloer."

Ad Bos: "Als bedrijf hebben we er geen schade van ondervonden, maar ik heb af en toe wel een vuistslag in mijn maag gekregen. Ons werd onrecht aangedaan. Toch heb ik de afgelopen Tour niet één etappe overgeslagen. Als sponsor zat ik te balen, maar als wielerliefhebber heb ik genoten."

Arjan Bos: "Als topploeg hadden we gewoon aan het vertrek moeten staan. We stonden dit voorjaar derde op de wereldranglijst. Sportief en commercieel gezien is het een aderlating om in de Tour te ontbreken. Let wel, die jongens wilden daar ook hun kunsten laten zien. Maar het heeft ons als bedrijf nooit schade berokkend. De klanten legden niet de link met de wielerploeg."

Ad Bos: "Ik ben net met drie zakenrelaties in de Vuelta geweest. De voorwaarde is wel dat ze kunnen klaverjassen, anders gaan ze niet mee. Waar moet je over praten als je met z'n vieren op pad gaat? Als je klaverjast, praat je vanzelf. Je bent in de koers en die dag vliegt voorbij. Tijdens de Giro zitten wij in Rome lekker te klaverjassen op de Piazza Navona en tijdens de Vuelta kaarten we op de Plaza Mayor in Madrid. Soms liggen die kaarten een half uur stil. Je bent dagen met elkaar op stap, en in die zin is het niet vergelijkbaar met bijvoorbeeld een VIP-box bij Ajax. Als je elkaars reuk niet mag, dan kun je in een VIP-box even in de wind gaan staan, maar dat kan niet als je vier dagen met elkaar op pad bent."

Arjan Bos: "Wij beschikken eigenlijk over een beweegbare VIP-box. Wij hebben in veertien jaar onvoorstelbaar veel mensen meegenomen. Wij waren de eerste wielerploeg die de relatie-marketing wat grootschaliger aanpakte. Ideaal om elkaar bij te praten. Op kantoor doe je dan de afrondende gesprekken."

Ad Bos: "Je zal toch cricket sponsoren en zes uur op zon veldje moeten lopen of zitten. Geef mij dan maar een auto en wat boterhammen in een zakje, om met relaties de koers te volgen. Die binding met onze klanten is zo belangrijk. Zeventig procent van onze klanten heeft niet meer dan vier of vijf vrachtauto's. Dat zijn mensen die zelf allemaal achter het stuur gezeten hebben of dat nog regelmatig doen. Ze verdienen hun brood op de weg, net als de renners. Vrachtwagenchauffeurs toeteren als die jongens aan het trainen zijn. Wij hebben hier een sterk familiegevoel. Zo is onze wielerploeg altijd getypeerd, dat geldt ook voor de manier waarop we hier met elkaar omgaan."

Arjan Bos: "Ik heb tijdens de laatste Tour de schoonheid van de wielersport herontdekt, met name in de bergetappes. Wij waren altijd gefixeerd op de sprints omdat je daar kans van slagen hebt. Als neutrale en objectieve toeschouwer heb ik nu kunnen genieten van de bergetappes."

Ad Bos: "Wij zijn beiden niet meer in Frankrijk geweest sinds de Tour van vorig jaar. Een principekwestie. Je kan zeggen: wat kunnen die Fransen er aan doen dat ze zo'n justitie hebben. Maar ik vind dat ze Cees Priem en onze verzorger Jan Moors als criminelen hebben behandeld toen zij Frankrijk niet uit mochten. Als er één brave jongen is, dan is het Moors. En wat hebben al die onderzoeken uiteindelijk opgeleverd? Helemaal niks. Daar kunnen ze bij de rechtbank ook niet mee uit de voeten. Het onderzoek loopt nog, ze zitten nog steeds in de getuigensfeer. Natuurlijk moet je het niet overdrijven, maar zolang er geen streep achter deze zaak staat, kom ik niet in Frankrijk."

( a d v e r t e n t i e s )