NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

BAS BLOKKER
Scène 1. Het is 1880 en een familie paupers steekt over vanuit het hongerende Friesland naar Amsterdam. Aan boord is de rondborstige oudste dochter ineens verdwenen. D'r zus zoekt op de voorplecht. Niemand. Dan trekt ze een luik open en ziet ze harige, witte billen bonken tussen de lillende dijen van haar zus.

Driemaal raden. Paul Verhoeven, jaren zeventig? Bingo!

Keetje Tippel (1975) is de derde film in het rijtje van Wat zien ik? (1971), Turks fruit (1973) en Soldaat van Oranje (1977), waarmee Paul Verhoeven zijn intrede deed in de wereld van de grote Nederlandse speelfilm. Veel harige, witte billen. En heel veel gebonk.

Zuurkool met vette jus. Misschien dat het in Hollywood even wat minder opviel, maar dat is wat Paul Verhoeven op tafel zet. Spannend, fraai en zwierig - lekker, maar het blijft vette hap. Als de familie van Keetje zit te eten, gaat de rondborstige zus op de kakdoos zitten en likt al schijtend haar bord af. Jaja, armoede in de negentiende eeuw, mensen.

Zijn vet is Verhoeven door veel critici voor de voeten geworpen. Zoveel, wordt hijzelf niet moe uit te leggen, dat hij er destijds Nederland om heeft verlaten en naar Amerika is verhuisd. Hollywood werd indrukwekkend snel veroverd. Hij maakte achtermekaar Robocop, Total Recall en Basic In stinct. Spannend, zwierig, goed. Minder vet ook. Maar altijd, zelfs in de aanvankelijk interessante Total Recall, schiet de boel uit de rails, worden er armen afgeratsjt door een lift of zoiets.

Die Hollywood-films, legde Verhoeven onlangs uit in de Volkskrant, zijn 'typisch het werk van iemand die zich wil aanpassen'. Hij hield de eerbiedige verslaggever voor wat hij dan wel 'een aardige film' zou vinden: "een soort Sense and Sensibility, maar minder conventioneel, gepushter, meer mijn stijl".

Dat is het aardige met te snel verguisde mensen, er komt vroeg of laat een moment van eerherstel. Of het nu Joop van den Ende is, Leon de Winter of Ronald Giphart, als maar lang genoeg gezegd wordt dat je oppervlakkige rotzooi maakt, is er altijd wel een criticus die brood ziet in jouw rehabilitatie. Sinds Paul Verhoeven in Hollywood zit, is er geen Nederlander meer die een onvertogen woord over hem zegt. Turks fruit is onlangs verkozen tot Nederlands beste film van de eeuw, Soldaat van Oranje was tweedst. Tijd dat de meester terugkeert naar Nederland. Want - zo gek - in Amerika vinden ze van zijn laatste films precies wat die 'cynische' Nederlanders er vroeger van vonden: ranzig.

Keetje Tippel (Paul Verhoeven, Nederland, 1975), RTL4, 20.30-22.25u.