U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Verdwijnende tongen

RAOUL HEERTJE
Ik was deze zomer samen met mijn vrienden Eric en Sappie op vakantie in Sitges, een dorpje in Spanje. De tweede dag lazen we in een toeristenblaadje waar het opvallende aantal mannen vandaan kwam; Sitges staat bekend als een 'homodorp'. Die avond ontmoetten we in een restaurant een Willem Oltmans look-a-like die ons adviseerde welke strandjes, nachtclubs en discotheken we moesten bezoeken.

Na een half uur rook hij een beetje onraad en vroeg waar we eigenlijk naar op zoek waren. Ik kon het niet laten te antwoorden dat het ons vooral om grote blonde vrouwen ging met hele grote borsten. Sappie en Eric klapten bijna dubbel in hun gazpacho. Enigszins terneergeslagen mompelde onze vriend dat we zijn adviezen maar beter niet op konden volgen. Onder luid gejuich van onze tafel raadde hij ons vervolgens allerlei platvloerse barretjes aan. "Ik weet het niet maar ik denk dat dat wel iets voor jullie kan zijn. Maar ik weet natuurlijk ook niet wat leuk is voor jullie." Twee joden en een Surinamer die 'jullie' genoemd worden omdat ze tot de enige drie hetero's in een homo-enclave behoren - dat is pas vakantie. Hij begreep totaal niet wat we in Sitges zochten. Alsof de zon, de tapa's en het strand daar exclusief voor homo's bestemd zijn. Later die week nam hij ons mee naar zijn favoriete club. Tijdens het ontroerende optreden van een oudere travestiet klapten en zongen wij enthousiast mee. Dat was ook weer niet de bedoeling van onze reisleider. Opgewonden vertelde hij aan zijn kameraden dat hij drie hetero's binnen had gesmokkeld die zich nog vermaakten ook. Na de laatste Madonna-imitatie namen we afscheid. We mompelden dat we de auto nog moesten wassen en andere verderfelijke heteroactiviteiten.

Aan die prachtige avond moest ik denken toen ik naar Queer as folk keek. Je krijgt een kijkje in een wereld die je niet kent en die daarom fascineert. Na een tijdje realiseer je je dat de fascinatie eigenlijk alleen te maken heeft met de plekken waar de tongen en geslachtsdelen in dienen te verdwijnen. Misschien tot hun eigen teleurstelling is de gay-scene even banaal, mooi, geil en oneerlijk als alle andere scenes. De mannen zijn een stuk mooier, dat moet ik wel toegeven. Alleen daarom al is de serie de moeite waard om te kijken. Over twee weken ga ik weer naar Sitges.

Queer as folk, zondag, RTL5, 22.00-22.40u.

NRC Webpagina's
11 SEPTEMBER 1999


E-mail uit New York

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)