NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur ROBERT MISSET
LONDEN, 23 JUNI. Op aandringen van haar moeder keerde Martina Hingis na haar dramatische nederlaag in de finale van Roland Garros tegen Steffi Graf terug op het court central. Huilend van ellende doorstond zij de ceremonie. Gisteren was er niemand om de tot in het diepst van haar ziel vernederde Hingis te troosten na een even sensationele als verbijsterende afstraffing op het centre court van Wimbledon.

De beste tennisster ter wereld verkoos onlangs op eigen benen te staan. Maar ze bekocht haar vrijheid met een vreselijke afstraffing in twee sets (6-2 en 6-0) tegen Jelena Dokic, een pas 16-jarig supertalent uit Australië dat zich juist spiegelt aan de stormachtige carrière van Hingis.

In januari dit jaar was de in Belgrado geboren Dokic op de Australian Open nospeelbal van Hingis. Gisteren trof de nummer 129 van de wereldranglijst, die zich nota bene via de kwalificaties voor het hoofdtoernooi op Wimbledon had geplaatst, echter een mentaal gebroken speelster. De scherpe reacties op haar provocerende gedrag tijdens de finale op Roland Garros tegen Graf hadden Hingis dieper getroffen dan ze aanvankelijk deed voorkomen. "Er is zoveel gebeurd met me de afgelopen weken dat ik dringend toe ben aan een pauze", prevelde Hingis. "Ik heb niet de tijd gehad alles te verwerken en daarom verwachtte ik ook niets van Wimbledon."

John McEnroe stond na Parijs nagenoeg alleen in zijn steunbetuiging aan Hingis. Big Mac reserveert voor elke tennisser die zijn emoties op de baan toont een plaats in de Hall of Fame. Voormalig Wimbledon- finaliste Hana Mandlikova, de coach van titelverdedigster Jana Novotna, hield echter een vurig pleidooi om Hingis van Wimbledon te verbannen omdat ze zich tegenover Graf had misdragen. Op het gravel in Parijs trad Hingis buiten zichzelf, toen ze een zeker lijkende triomf uit handen zag glippen.

Met een overdreven fel betwiste beslissing van een lijnrechter en een onderhandse service op matchpoint voor Graf verspeelde Hingis haar krediet bij het Franse publiek, dat zich massaal achter Graf opstelde. Alleen mama Melanie Molitor drukte de ontgoochelde Hingis op Roland Garros innig aan de borst en juist zij was gisteren prominent afwezig toen haar dochter op Wimbledon de meest schokkende nederlaag in haar nog prille loopbaan incasseerde. De tranen stonden bij Hingis in de ogen tijdens de verbluffende strafexpeditie van de onbevangen spelende Dokic met wie ze voor Roland Garros nog had getraind.

Niet eerder had de nummer één van de wereld zich zo klein en hulpeloos gevoeld op een tennisbaan en wanhopig vroeg Hingis zich af waarom ze uitgerekend voor Wimbledon de strakke regie van haar moeder had afgewezen. "Ik miste haar al bij het betreden van de baan", zei Hingis. "Ik was altijd gewend even oogcontact te maken. Maar we hadden in goed overleg besloten elkaar meer tijd te gunnen voor ons privé-leven. Van een ruzie tussen ons is geen sprake. Ik heb ook niet met mijn moeder als coach gebroken. Ik voel slechts de behoefte aan meer onafhankelijkheid, zowel op als buiten de baan. Ik wil mijn eigen beslissingen nemen, ook al pakten die dit keer slecht uit."

Het moet voor Dokic een wrange gedachte zijn geweest dat Hingis knieval maakte uitgerekend in een fase van haar leven waarin de Zwitserse haar eigen weg zoekt. De vijf jaar geleden naar Australië geëmigreerde powerhitter gaat immers gebukt onder het juk van haar dominante vader, die gisteren voor het eerst in zijn leven sprakeloos toekeek bij de verrichtingen van zijn subliem spelende dochter. Na de imponerende triomftocht bij haar debuut op Wimbledon wist Dokic in elk geval zeker dat vader Damir zijn handen thuis zou houden.

Begin dit jaar kwam het tijdens het toernooi om de Hopman Cup, waarin de toen nog 15-jarige Dokic met Mark Philippoussis speelde, tot een uitbarsting. Damir Dokic had zijn dochter zo hard geslagen dat ze zich onder doktersbehandeling moest laten stellen, maar Jelena weigerde aangifte te doen van mishandeling. Een sociaal werkster van de kinderbescherming uitte in een rapport haar verontrusting over de onverschilligheid waarmee Dokic het fysieke geweld van haar vader over zich heen liet komen. Navrant was de overeenkomst met haar voormalige landgenote Mirjana Lucic, die vorig jaar met haar moeder naar Amerika vluchtte om zich van het regime van haar vader te bevrijden. Dokic sr. heeft het inmiddels ook verbruid bij de Women's Tennis Association. Twee weken geleden werd de bebaarde Serviër in Birmingham opgepakt door de politie, toen hij zich in kennelijke staat op straat misdroeg nadat hij eerder tijdens een partij van zijn dochter van de tribunes was verwijderd. Jelena Dokic heeft dus voldoende redenen om haar vader te vrezen, maar vooralsnog houdt ze hem de hand boven het hoofd. "Ik ben mijn vader veel dank verschuldigd", zei ze gisteren. Blijkbaar meer dan haar huidige coach Wally Masur, die Dokic als voormalig specialist op gras ongetwijfeld de juiste strategie had ingefluisterd voor de confrontatie met Hingis.

Gretig en zelfbewust vertelde de blonde Australische dat ze zich - net als de twee jaar oudere Anna Kournikova - geremd voelt door de regel van de WTA die teenagers verbiedt aan meer dan tien reguliere toernooien deel te nemen. "Ik heb geen extra bescherming nodig", zei Dokic. Volgens haar berekeningen stond ze nu al in de top-50 van de wereldranglijst. Zover is Dokic ondanks de stunt tegen Hingis nog niet. Maar alleen de grillen van een idiote vader lijken het Australische wonderkind nog te kunnen weerhouden van een opmars naar de wereldtop.

( a d v e r t e n t i e s )