NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

HARM VAN DEN BERG
Mocht u nieuwsgierig zijn naar de inhoud van een medisch noodpakket of een voedseldoos van het Rode Kruis, kijk dan vanavond naar het documentaireprogramma Zembla. Iedereen die het naadje van de kous verwacht over de miljoenenhandel in hulpgoederen voor Kosovo, kan in de 35 minuten dat het programma duurt beter iets anders gaan doen. De documentaire heeft ons daarover namelijk niets te melden. Behalve dat per jaar in Nederland tussen de 30 en 50 miljoen gulden aan goederen voor deze hulp wordt uitgegeven.

Deze VARA-documentaire kreeg als titel 'Handel in hulp' , maar de makers zijn niet verder gekomen dan een rondje langs bedrijfsleiders van handelsfirma's, die carrière hebben gemaakt bij Eurotuin BV van Koot en Bie ('scheurgras mevroitje'). Zo beweert de besnorde handelaar Van Baardwijk zonder met de ogen te knipperen dat hij mensen van de sociale werkplaats inhuurt "omdat die zo gemotiveerd zijn". Tevens hebben ze "weinig ziekteverlet". En ja, ook de vergoeding speelt een rol, die is voor deze (gehandicapte) mensen namelijk beduidend lager. Laat niemand denken dat het de belangrijkste overweging is geweest voor de RVB Trading van Van Baardwijk. Als u toch kijkt, let dan eens op de manier waarop hij de zakjes rijst in een voedseldoos smijt.

Ondanks de pretentieuze titel ontvangt de kijker geen enkel feit van belang over deze handel. Geen informatie over inkoopprijzen en winsten. De betrokkenen vinden dat thuishoren in de categorie bedrijfsgeheim. De makers zelf hadden vrij gemakkelijk een poging kunnen doen om meer inzicht te verkrijgen door door de inhoud van zo'n pakket eens tegen het licht te houden. De kostprijs van het spul schat ik op amper vijf gulden. Het wordt verkocht, als ik me goed herinner, voor dertien gulden! De bedrijfsleider van Sarepta, die het steeds over 'Kooozovo' heeft, staat een beetje leep te lachen als hem naar de winst wordt gevraagd. Vertel hem wat! Als hij dat bekend gaat maken is het snel afgelopen met de goedgeefsheid van de Nederlanders en zullen de internationale organisaties hem de duimschroeven zonder aarzelen steviger aandraaien.

Zeer teleurstellend is dat de kijker geen gegevens krijgt over de firma's die zich met deze hulp bezighouden. Wie zitten daar achter, behoren ze tot grotere ondernemingen, liggen er andere (internationale) verbindingen of is de holding gevestigd in Liechtenstein of op Aruba? Handel in hulp geeft evenmin informatie over de wijze van onderhandelen over de goederen, zowel tussen de handelsondernemingen als tussen de handelaar en de hulporganisaties. Je wilt toch weten of die laatste, omdat ze werken met 'ons geld', dat een beetje slim aanpakken en niet - uit gemakzucht - akkoord gaan met het eerste het beste bod ? Geen woord (of beeld) over hoe men de concurrentie te slim af probeert te zijn, hoe zo'n Nederlands bv'tje zich er tussen weet te wurmen en plotseling honderdduizenden pakken toiletpapier of 3.000 matrassen naar Albanië mag transporteren. Ook deze Zembla-documentaire is niet meer geworden dan 'een snel rondje' langs enkele betrokkenen en dat is nogal irritant. Het onderwerp vraagt om een stevig (journalistiek) onderzoek.

Zembla: Handel in hulp, Ned3, 20.50-21.25u.