NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

WARD OP DEN BROUW
Soms gebeurt het dat Wilfried de Jong als maker van Sportpaleis De Jong één wordt met zijn onderwerp. Zoals op die ene warme juli-dag in Frankrijk, bijna twee jaar geleden. Toen Marco Pantani in een recordtijd van iets meer dan dertig minuten de Alpe d'Huez bedwong. Na de finish zagen wielerfans, ook die van Il Pirata, de kale theatermaker voor Pantani aan. Of voor een familielid. De Jong genoot ervan.

's Avonds ging hij op de flanken van de Alpe d'Huez met een videocameraatje op zoek naar de camper van de vader van Pantani. Over de victorie van zijn Italiaanse tweelingbroer en diens feestvierende fans had De Jong die dag een prachtige minidocumentaire kunnen maken, een sportkroniek, zoals hij er de afgelopen tv-seizoenen al zoveel op het scherm bracht.

Misschien dat De Jong zijn held deze zomer nog eens kan opzoeken in Cesenatico, het havenstadje aan de Adriatische kust waar Pantani na het bloedschandaal van de Giro bittere tranen plengt. Wedden dat de Italiaan meteen de deur opent bij het zien van zijn evenbeeld? Dan kan De Jong zich weer voorstellen, zoals hij deed aan de levende Italiaanse wielerlegende Gino Bartali, in Florence, een ontmoeting die te zien is in de uitzending die 25 juni wordt herhaald. De Jong belt hem op: "Pronto. Signor Bartali? Con De Jong, sono giornalista olandese di Palazzo dello Sport."

De Jong is welkom, bromt Bartali, maar wel na elf uur 's ochtends. Bartali toont vervolgens zijn huis, met privé-kapel uit 1937. Hij haalt herinneringen op aan zijn in 1960 overleden aartsrivaal Coppi, die volgens Bartali nu een geest is en vleugeltjes heeft, "net als vogeltjes". Bartali toont z'n ouwe fietsen, met tot op de draad versleten banden, en zijn hometrainer. Nog elke dag danst de tachtiger een kwartiertje op de pedalen, ook al komt hij geen centimeter vooruit.

Altijd is De Jong op zoek naar drama en heroïek. Neem de aflevering van vorig jaar die vanavond wordt herhaald, over de vliegmachine met het elftal van Torino dat op 4 mei 1949 in dichte mist te pletter sloeg tegen een basiliek in de stad, de Superga. De Jong laat Sauro Tomá het verhaal van de ramp vertellen. Tomá ontsnapte als enige speler van het sterrenteam aan de ramp, omdat hij door een blessure de trip naar Lissabon niet meemaakte. Geen dag gaat voorbij of Tomá moet aan zijn verongelukte vrienden denken. "Hij draagt het verdriet van de ramp met zich mee." Typische De Jong-zinnen. Zoals hij ze ook spreekt in een kleurrijke impressie van de Hel van het Noorden, de passage door het Bos van Wallers in de wielerklassieker Parijs- Roubaix. Ook in deze van modder, bloed, zweet en tranen vergeven mini- documentaire die volgende week wordt herhaald, spreekt zijn liefde voor de sporter en het materiaal waarmee hij zijn sport beoefent.

Sportpaleis is de clichés voorbij. Inderdaad, de reportages die de VPRO deze maand herhaalt, zijn het waard om nog eens bekeken te worden.

Compilaties Sportpaleis De Jong, tot en met 25 juni, Ned.3, 19.25- 19.56u.