NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

'Mooie brede heupen, mooi vrouwelijk'

Yab Yum is sinds zondag niet meer van Theo Heuft, maar van Hennie Vittali. Mevrouw Vittali wil meer op de kleren en de make-up gaan letten. Verslag vanaf de barkrukken.

Door onze redacteur JANNETJE KOELEWIJN

AMSTERDAM, 8 MEI. Om tien over half elf komen acht mannen in grijze pakken binnen. Amerikanen, Nederlanders, een Japanner, een Indiër - of misschien is het een Pakistaan. "Zie je dat gezicht van die vent", zegt Bo. "Die moet ik in elk geval niet." Haar haar is zwart, haar huid goudbruin. Door de dunne zijde van haar avondjurk zie je hoe smal haar heupen zijn, hoe slank haar benen.

De mannen kijken niet. Ze gaan naast elkaar aan de bar staan. Ze praten alsof ze in vergadering zijn.

Bo zit op een kruk tegen de muur, drie meter bij ze vandaan. Achter haar zit Angela, lang en blond, en tegenover haar, langs de andere muur, zit Romy. Romy die heel tenger is en geen make-up draagt - alleen een beetje mascara - en er daardoor uitziet als een schoolmeisje.

Het is maandagavond 3 mei, de eerste avond dat Yab Yum niet meer van Theo Heuft is, maar van Hennie Vittali. Heuft heeft tussen half acht en half tien zijn duizendmaal vertelde verhaal nog eens verteld - "ik verkoop een illusie" en "het is goed zakendoen als je hier een avondje met elkaar stout bent geweest" - en is daarna naar huis gegaan. En Vittali, hiervoor uitbater van een parenclub in Amsterdam-Noord, heeft gezegd dat hem in zijn inwerkperiode één ding vooral is opgevallen: "Vrouwen maken hier de dienst uit."

"Een tienerparty", zegt Bo om kwart over elf. "De mannen aan de ene kant, de meisjes aan de andere kant." De acht aan de bar blijven met elkaar praten. De mannen die binnenkomen kijken ook niet om zich heen. "Heel normaal", zegt Bo. "Ze zijn meegesleept door de gastheer en ze durven niet. En de gastheer durft ook niet, want die moet eerst weten of zijn gasten wel willen." En dat kan nog wel even duren.

Romy, aan de overkant, wappert met haar hand voor haar mond en fluistert: "Boring". Ze staat op, lacht een beetje en begint in haar eentje te dansen. Maar de enige die naar haar kijkt is Bo.

"Mooie brede heupen heeft ze.

Mooi vrouwelijk." Ze zegt dat ze het in Yab Yum het drukst hebben als er in de stad internationale artsencongressen zijn. En dat negen van die tien mannen maar weinig willen als ze mee naar boven zijn gegaan. "Een beetje in het bubbelbad zitten, een beetje praten." En dat de professionaliteit van een Yab Yum-meisje onder andere is dat ze zo goed aanvoelt of ze wel of juist niet moet vragen: wat doe je eigenlijk voor werk?

"Kijk", zegt Bo om half twaalf.

"Daar begint er eentje belangstelling te krijgen." Ze wijst naar de man - blauwe blazer, grijze broek - die met steeds kortere tussenpozen begint te staren naar de blonde Angela. Angela kijkt niet terug.

"Wordt niks", zegt Romy. "Van een glaasje cola is-ie overgestapt op een glaasje Seven-Up."

De barkeeper - hij let op elke beweging van de klanten - gelooft er blijkbaar ook niet in, want hij doet niets. Hij duwt wel een paar meisjes naar twee van de acht vergaderaars die tegen twaalven de moed hebben gevonden om hun ogen te laten ronddwalen.

Om kwart over twaalf loopt Angela naar de powderroom, de man in blazer loopt achter haar aan. "Ik krijg gelij-hijk", zingt Bo. Maar het is niet zo. Na een paar minuten zijn ze allebei weer terug. "Heb je niet in de gaten dat-ie op je valt?", vraagt ze aan haar collega. "Hij wil je hoor."

"O ja", zegt Angela. "Laat-ie maar komen."

"Het enige wat ze moeten kunnen is gewoon vrouw zijn", zei de echtgenote van Theo Heuft aan het begin van de avond. "Ze hoeven geen schoonheid te zijn." Zij begeleidde de meisjes tot nu toe en betaalde ze uit: 150 gulden voor een uur boven, 20 procent provisie op de champagne (van 350 tot 1250 gulden per fles). Dat gaat de echtgenote van Hennie Vittali nu doen.

"Ik ga wel meer op hun kleren en hun make-up letten", zegt zij.

Mevrouw Heuft: "Daar is zij beter in dan ik. Zij maakt van een lelijk eendje een meisje met uitstraling."

Mevrouw Vittali: "Een meisje schoor haar wenkbrauwen helemaal weg. Ik zei: je bent veel mooier als je ze laat groeien."

Mevrouw Heuft: "Opeens ging ze geld verdienen."

,Aiaiai", zegt Bo om half een.

"Dit gaat helemaal mis." Er zijn twee nieuwe klanten, een Nederlander en een Duitser, binnengekomen, ze zitten naast de man in blazer. Duitser begint ook meteen naar Angela te staren. "Die Nederlander is zo te zien de gastheer", zegt Bo. "Ja hoor, kijk, kijk, kijk."

De Nederlander loopt naar Angela toe, neemt haar mee en stelt haar voor aan zijn gast. Angela, lachend, mag op de kaart aanwijzen welke champagne ze wil. De man in blazer vertrekt onmiddellijk.

"Good evening", fluistert de barkeeper.

"Síelu-ug", zegt Bo.

Nu wordt het winkelen, legt ze uit. De zes vergaderaars die waren overgebleven zijn weer met z'n achten, maar de meeste mannen die zo laat binnenkomen, hebben geen barkeeper nodig. Ze lopen zelf langs de meisjes en bekijken ze van top tot teen. "Alsof je achter de ramen zit", zegt Bo. Op een van de sofa's zit een man uit Saoedi-Arabië die hier, vertelt de portier, al zijn derde achtereenvolgende nacht komt doorbrengen: 20.000 gulden per keer - maar hij blijft gewoon beneden. "Hij laat de meisjes voor hem dansen en geeft ze allemaal een rug fooi." Romy is door twee mannen met kale hoofden aan de bar uitgenodigd. Een van hen komt nu ook op Bo af. "Hallo", zegt hij. Hij steekt zijn hand uit. "Ik ben Jan-Jaap."

"Hallo", zegt Bo. Ze lacht niet.

"Zijn hier altijd zo weinig meisjes op maandagavond?" vraagt hij.

"Er zijn er al een paar naar boven", zegt Bo.

"We hebben champagne besteld", zegt Jan-Jaap. "Kom je er ook bij?""Ik kom eraan", zegt Bo.

Ze blijft nog twee minuten zitten. "Zo beginnen ze altijd", zegt ze. "Is het hier altijd zo rustig? Is het hier altijd zo druk? Maakt niet uit met hoeveel we hier zijn."

( a d v e r t e n t i e s )

Domicilie,
voor wie zich vestigt
in het buitenland.