R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
Beesten als
bedriegers
ROB BIERSMA
Het blijft bij natuurdocumentaires altijd een probleem om een boeiend verhaal te vertellen - alleen beelden weten op den duur de aandacht niet vast te houden. Sinds de tijd van Luipaard op schoot in de jaren zestig zijn daarvoor vele formules bedacht. Bij Luipaard op schoot was dat het gezinsleven van de filmers, omringd door huisdieren en wilde dieren, die af en toe een poot braken, verzorging nodig hadden en weer in het wild uitgezet werden. Bedreiging door de mens is inmiddels een formule die de meeste kijkers naar de zapknop doet grijpen. De formule in de de Australische serie Wild relations is thematisch: een en hetzelfde abstracte gegeven (bedrog, aantrekking, hulp) wordt bekeken bij verschillende diergroepen. Zo kan de verteller overstappen van de roofvogels die elkaar listig de buit afpakken naar een dunnet, een muisachtig buideldier dat haar jongen achterlaat in het hol van een thorny devil, een vervaarlijk ogende hagedis: ,,Maar bedrog hoeft niet in iemands nadeel te zijn. Roofdieren durven het hol niet binnen. De hagedis is een onbetaalde babysitter." Ach, als het verhaal maar loopt. De beelden van Wild relations zijn niet slecht maar het commentaar doet denken aan het oude Polygoon-journaal dat na de laatste beelden van een felle brand overstapt naar Australische schonen paraderend langs de branding: ,,Warm was het ook in Australië waar inwoners van Sydney verkoeling zochten op het strand." Inderdaad, wilde relaties. Ja natuurlijk: Wild relations (deel 1 van 4), Ned.1, 18.57-19.27u.
|
NRC Webpagina's
29 APRIL 1999
|
Bovenkant pagina |