|
|
|
NIEUWSSELECTIE Ajax
|
Van Gaal doet zijn best om feest Cruijff niet te bederven
Door onze redacteur ROBERT MISSET
Zijn eeuwige rivaal met rugnummer 14 had het spel van zijn voormalige club de enige dissonant gevonden op de nostalgische avond ter ere van dertig jaar Europa-Cuphistorie van Ajax. ,,Als er zo'n wedstrijd is van Barcelona schakel ik de televisie niet aan'', zei Cruijff. ,,Ik vind het niet leuk om naar te kijken. Zoals Ajax ook nu speelde, dat is Ajax en die stijl spreekt me veel meer aan dan die van Barcelona.'' Geen wonder dat Van Gaal wederom weigerde de hand te drukken van zijn belangrijkste criticaster na het 2-2 gelijkspel in de vriendschappelijke wedstrijd tussen Ajax en Barcelona. Maar de trainer die met Ajax meer successen behaalde dan Cruijff beperkte zich gisteravond tot een subtiel plaagstootje. ,,Op deze avond stond niet Cruijff centraal, maar de historie van Ajax. Daarom had ik graag mee willen lopen in de ereronde, want ook voor mij was het een emotioneel weerzien met oude bekenden.'' Maar Van Gaal zou zijn karakter verloochenen als hij niet eerst droogjes een resumé had gegeven van de wedstrijd, alsof die werkelijk ergens om ging. Enkele weken geleden tijdens de eerste benefietwedstrijd in Nou Camp in Barcelona besefte Van Gaal eens te meer dat hij het nooit kan winnen van Cruijff. Ook in de Arena stond Cruijff centraal, omdat hij zo innig is verbonden met de unieke Europa-Cuphistorie van Ajax. ,,Als Van Gaal geen onderdeel wil zijn van dit feest hoeft hij niet aan te sluiten'', zei Cruijff. Want welke status had Van Gaal op dit bijzondere gala? Nummer 14 liep zelf in de stoet van roemrijke spelers ,,die al twintig jaar geleden zijn gestopt met voetbal en die nu in een vol stadion konden spelen''. Van Gaal moest het doen met zijn herinneringen aan een roemrijk verleden, die hij in een stijlvol betoog aan zich voorbij liet glijden. ,,Cruijff heeft gezegd dat we het verleden niet mogen vergeten. Maar ik ben 47 jaar geleden geboren op het Amsterdamse Galileï-plantsoen en als jongetje ging ik al naar Ajax. Toen was Henk Groot mijn idool. Als trainer van Ajax zat ik ooit met hem in de auto. 'Jij was mijn favoriet', zei ik. Ik had Henk Groot niet gezien op het veld, omdat ik te laat was voor het begin van de wedstrijd tussen de oude Ajax- selecties. 'Ik heb het toch nog vijf minuten volgehouden', vertelde Groot me. Hij was de man die Ajax kampioen maakte met zoveel belangrijke doelpunten en die ook zijn broer Cees zo vaak liet scoren.'' Van Gaal won met Ajax de Champions League, de wereldbeker en de UEFA- Cup en toch was het publiek dat allang vergeten. Een helft lang voetbalde het huidige Ajax gisteravond tegen het bijna voltallige Barcelona - Ronald de Boer ontbrak wegens een blessure - en de hatelijke spreekkoren van de Amsterdamse F-Side aan zijn adres waren Van Gaal niet ontgaan. ,,Van Gaal, blijf van Shota af'', zongen de supporters, nadat Ajax-spits Arveladze het elftal van Jan Wouters op een 1-0 voorsprong had gezet. ,,Ik kon de spreekkoren niet goed verstaan'', zei Van Gaal. ,,Maar uit de toonzetting begreep ik dat ze niet vriendelijk waren bedoeld, omdat ik spelers van Ajax naar Barcelona heb gehaald.'' Onder hilariteit: ,,En dat heb ik inderdaad gedaan.'' Uitbundig riep Van Gaal in het Spaans nadat hij die uitspraak voor de Spaanse media had vertaald: ,,Zien jullie dat ik wél humor heb?'' Maar ook als komiek kon Van Gaal niet tippen aan de man die door het matte bioscooppubliek in de Arena wél luidkeels werd bejubeld. Voor 100.000 Catalanen had Cruijff het clublied van Barcelona ingezet. In Amsterdam zong hij niet. ,,Met deze hese stem valt slechts te neuriën'', zei Cruijff. Maar had hij dan niet zijn oude hit 'Oei oei oei, dat was me toch een loei' kunnen aanheffen bij gebrek aan een echt clublied van Ajax? Cruijff, lachend: ,,Zullen we het wel gezellig houden? We zouden er toch een mooie avond van maken?'' En een mooie avond was het. Zeker toen in het tweede bedrijf Ajax met negen gastspelers (Finidi, Bosman, Roy, Seedorf, Winter, Jonk, Verlaat, Kreek en Silooy) aantrad die onder leiding van Van Gaal en Cruijff Europa Cups hebben gewonnen. Uitgerekend de door Cruijff gelanceerde en door Van Gaal weggestuurde Bryan Roy bezorgde Ajax in de slotminuut nog een 2-2 gelijkspel. En Van Gaal zou Van Gaal niet zijn, als hij oud- Ajacied Michael Reiziger niet tot de orde had geroepen omdat hij onder de bal was doorgelopen na een voorzet van Jonk, waardoor Roy kon scoren. Het was voor de 29-jarige Amsterdammer het gedroomde slotakkoord van een hereniging met vroegere ploeggenoten die hem ten zeerste had aangegrepen. Met een brok in zijn keel vertelde Roy hoe zijn optreden in het Ajax-shirt het verlangen had gevoed weer terug te keren naar de club waar hij als voetballer is geboren. Momenteel kwijnt de ranke linkerspits weg bij het Duitse Hertha BSC, waar hij naar de tribunes is verbannen. ,,En het voetbal in Duitsland is te verschrikkelijk om over te praten'', zei Roy. Als vanouds dartelend aan de linkerflank had Roy eindelijk weer zijn hart kunnen ophalen. ,,Dit is mijn voetbal'', mijmerde hij. ,,Ik wilde zo graag mijn acties maken. Het was een genot dat ik me weer even de linksbuiten voelde die ik ooit ben geweest.'' De ochtend voor de wedstrijd tegen Barcelona had Roy zich nog een kind gevoeld dat om een handtekening wilde vragen, toen hij plotseling naast zijn idool Ruud Krol zat. Hij voelde zich vereerd door de uitnodiging van Cruijff, die hem vertederd had genoemd in het rijtje spelers dat hij bij Ajax had opgeleid. En nu zou hij wel op zijn knieën willen terugkeren naar zijn oude liefde. ,, Want ik ben altijd Ajacied gebleven.'' Zoals al die andere voetballers, die gisteravond een hommage brachten aan hun club én aan Johan Cruijff.
Zie ook:
'Herinneringen doe je niet in een schoenendoos'
(19 maart 1999)
Van Gaal geeft Cruijff geen hand
(11 maart 1999)
|
NRC Webpagina's
7 APRIL 1999
Domicilie,
|
Bovenkant pagina |