|
|
|
NIEUWSSELECTIE Bureau Moskou Reportages van onze correspondent in Moskou
|
H O O F D A R T I K E L :
Tweekoppige adelaar
Niet voor niets weet Rusland zich geen raad met de crisis rond Kosovo. Het Kremlin oogt chaotisch. In amper twee etmalen heeft Moskou nauwelijks consistente politieke signalen weten af te geven. Eerst was er het besluit van premier Primakov om, halverwege zijn reis naar Washington waar hij zou gaan onderhandelen over een miljardeninjectie van het IMF, rechtsomkeert te maken. Daarna verliet president Jeltsin het ziekenhuis om vanuit het Kremlin zijn gekwetste gevoelens te etaleren, het samenwerkingsverband met de NAVO op te schorten en de Russische gezant bij de NAVO in Brussel terug te roepen. Vervolgens uitte Moskou het dreigement dat het wapenembargo jegens Servië eenzijdig zou worden verbroken. En tussendoor suggereerde de fantast Loekasjenko, president van Wit-Rusland, om de begin jaren negentig verwijderde kernwapens weer op zijn grondgebied, dat grenst aan het nieuwe NAVO-lid Polen, op te stellen. Maar vanmorgen werd de soep alweer een stuk minder heet opgediend. Rusland heeft wel militaire reacties in de achterzak, maar zal ze niet ten uitvoer leggen. Het blijft vooralsnog bij een resolutie voor de Veiligheidsraad. Volgens Jeltsin toont zijn terughoudendheid aan dat Rusland ,,moreel boven'' de VS staat. Primakov op zijn beurt bleef dichter bij de waarheid. Rusland kan zich om economische redenen geen ,,isolationisme'' veroorloven. Rusland moet dus wel in spagaat blijven staan, een houding waarin het zich sinds 1991 heeft bekwaamd.
DE RUSSISCHE ADELAAR is kennelijk blind en vleugellam. Sinds de ontmanteling van de Sovjet-Unie zijn de Russische leiders als vermomde bedelaars door de wereld getrokken. Ze maakten daarbij effectief gebruik van de nucleaire grootmachtstatus die het land nog altijd heeft. Maar in ruil daarvoor bleken ze steeds minder te kunnen bieden. Het schrijnendst kwam dat tot uitdrukking in het diplomatieke onvermogen van Rusland om in Joegoslavië een rol van betekenis te spelen. Er werd weliswaar lippendienst bewezen aan de zaak van de jongere Servische 'broer', maar die werd nooit omgezet in adequate druk op president Milosevic om zijn gewelddadige nederlagenstrategie te herzien. De crisis rond Kosovo illustreert aldus de zwakte van Rusland. En dat is niet ongevaarlijk. Op korte termijn mag Moskou dan geen vuist kunnen maken, op iets langere termijn is de onmacht van het Kremlin koren op de molen van die politieke stromingen in Rusland die genoeg hebben van het minderwaardigheidscomplex waarmee de staat zichzelf heeft opgezadeld. Over een paar maanden begint in Rusland het electorale seizoen, eerst de verkiezingscampagne voor het nieuwe parlement en daarna voor de nieuwe president. Vice-premier Masljoekov heeft deze week laten doorschemeren dat het tegen die tijd met de regering-Primakov gedaan is. Welke politieke krachten dan de kop zullen opsteken, is ongewis. Maar dat de 'Westerlingen' in het defensief verkeren, is zeker.
|
NRC Webpagina's
25 MAART 1999
Domicilie,
|
Bovenkant pagina |