NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur GUUS VAN HOLLAND
EINDHOVEN, 10 MAART. De Lichtstad-derby werd de wedstrijd tussen EVV Eindhoven en PSV in een ver verleden genoemd. De afgelopen dagen mochten duizenden oudere Eindhovenaren hun kinderen en kleinkinderen vertellen hoe mooi de duels van vroeger waren. Aan de hand van foto's en knipsels probeerden ze de jonge Eindhovense lichting duidelijk te maken dat het blauw-wit van EVV toen veel beter was dan het rood-wit van PSV, en dat het toen nog een gelijkwaardige strijd was omdat beide clubs amateurs waren. Want toen was de rijkste club niet zoals tegenwoordig de beste club.

Net als vroeger was het gisteren weer even een voetbalfeest in Eindhoven. Blauw-wit mocht zich vergapen aan het moderne voetbalpaleis en rood-wit mocht gniffelen om de kinderlijke onschuld van de bezoekers. Sommigen kregen tranen in de ogen bij de gedachte aan de mooie tijden, anderen voelden nog de animositeit van toen in hun hart broeien. Maar dat was gauw voorbij. Vanaf het begin lieten de PSV'ers zien dat ze veel beter konden voetballen. Doelpunten maakten ze aanvankelijk nog niet, maar dat zou zonder twijfel wel gebeuren. PSV won de wedstrijd in de kwartfinale van het bekertoernooi met 5-0. EVV Eindhoven (tegenwoordig SBV, Stichting Betaald Voetbal) had er vrede mee. De club en zijn ruim achtduizend in blauw- wit gestoken aanhangers waren niet vernederd door de Eindhovense machthebbers. Had Eindhoven niet in de eerste twintig minuten goed tegenstand geboden? Had het elftal niet een paar kansjes op een doelpunt gehad? Had de Eindhovense spits Zuurman bij een 1-0 achterstand niet tegen de paal geschoten? Eindhoven was trots. De jongens in blauw-wit hadden zich echte jongens van Stratum getoond, net als vroeger.

Willem Leushuis stak na afloop een grote sigaar op. PSV-trainer Robson observeerde met een glimlach de grote wolken rond het hoofd van de Eindhoven-trainer. Hij moest er weliswaar hevig van hoesten, maar hij gunde Leushuis zijn big cigar van harte. Met een pilsje in zijn andere hand keek Leushuis terug op een bevredigende wedstrijd van zijn mannen. Hij kende de sentimenten. Als 15-jarige jongen speelde hij al bij Eindhoven. Bij PSV winnen zou in deze tijden van steeds groter wordende krachtsverschillen onmogelijk zijn geweest. Eindhoven kon met opgeheven hoofd terug naar zijn huisje aan de Aalsterweg.

Leushuis heeft andere tijden meegemaakt. In 1977 maakte hij deel uit van Wageningen, dat in de achtste finales van het bekertoernooi in Eindhoven PSV met 6-1 versloeg. Gerdo Hazelhekke, Stanley Bish, Jan Menting, Eus van Vijfeijken, Frits van der Klift, jongens van de Wageningse Berg. Dat waren nog eens tijden. Zevenhonderd wedstrijden speelde Leushuis als semi-prof. Hij had de verhalen verteld aan de jongens, van wie de meesten 22 jaar geleden nog maar net konden lopen. Anderen hadden andere verhalen verteld. Was Eindhoven in diezelfde jaren niet onder de voet gelopen door Van der Kuijlen en de broers Van de Kerkhof?

Bijna alle spelers van Eindhoven speelden voor het eerst van hun leven voor 27.000 toeschouwers. Een droom kwam uit. Ze vonden het natuurlijk niet erg dat de thuiswedstrijd in het stadion van de tegenstander werd gespeeld. Zoveel sfeer willen voetballers toch elke week. Eindhoven had zelfs zijn eigen stadionomroeper mogen meenemen. Leuke herinneringen, niet meer dan dat, hielden de spelers van Eindhoven aan de kwartfinale tegen PSV over. De nederlaag van 5-0 hoorde er eigenlijk niet bij. Die was niet belangrijk.

Het duurde toch nog lang voordat PSV op 1-0 kwam. Nilis, die zich bewoog alsof hij in een speeltuin vertoefde, nam een vrije trap. Doelman Van Sleen zag de bal niet goed aankomen en sloeg hem tijdens zijn wanhoopsduik ongelukkig in eigen doel. Even veerde Eindhoven op, toen Zuurman de gemakzuchtige PSV-verdedigers te snel af was en op de paal schoot. Maar toen Van Nistelrooy PSV naar 2-0 bracht, was het gedaan met de wedstrijd. Khokhlov (met een kopbal) en invaller De Bilde (twee doelpunten) bouwden de marge uit naar 5-0. PSV had makkelijk meer dan vijf doelpunten kunnen scoren. Zo groot was in de tweede helft het krachtsverschil tussen de topclub van de eredivisie en de middenmoter van de eerste divisie. Uitgeput en versuft haalde Eindhoven het einde, nog net in staat omhoog te kijken naar de leeglopende tribunes waar de aanhang als dank zijn blauw-witte petje afnam.

Fortuna Sittard heeft gisteravond voor de tweede keer in het bestaan de halve finale van het nationale bekertoernooi bereikt. De Limburgers versloegen eerstedivieclub Emmen in de kwartfinales met 3-1. In 1984 haalde Fortuna de eindstrijd. Het verloor daarin met 1-0 van Feyenoord. Beslissend in het >bekerduel was de rode kaart voor de Drentse verdediger Hegeman in de 66ste minuut. Drie minuten na diens vertrek bracht invaller Simons Fortuna op voorsprong, 2-1. In de slotfase brak diezelfde Simons het laatste restje verzet van Emmen met zijn tweede treffer, 3-1.

( a d v e r t e n t i e )