NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

HERMAN STAAL
Het echtpaar Meijer rijdt over de tippelzone in de stad Groningen. ,,Hebben we die al gehad?'', vraagt mevrouw Meijer. ,,Volgens mij niet'', zegt haar man. Dan snel: ,,Vraag haar of ze Jolanda kent.'' Mevrouw draait het raampje open en vraagt het. ,,Nee'', klinkt een schorre stem. Het raampje gaat weer dicht. ,,Dat kind is nog geen twintig, nog geen achttien'', mompelt meneer Meijer als ze verderrijden.

Zembla volgt in de documentaire De Groninger moorden onder meer het echtpaar Meijer in de zoektocht naar hun dochter Jolanda, die als tippelaarster in Groningen werkte en al meer dan een jaar wordt vermist. Of ze niet te veel voor politieagent spelen en te veel risico nemen? ,,Dat is het ons waard'', zegt meneer Meijer. ,,Het ergste dat ons kon overkomen, is ons al overkomen.'' Ze hebben het sterke vermoeden dat Jolanda is vermoord.

Waart er een serial killer door Groningen? Sinds 1993 zijn in de stad Groningen en omgeving twaalf moorden gepleegd die niet zijn opgelost. Vijf van de vermoorden waren straatprostituees. Politie en justitie tasten in het duister. Uitgebreid onderzoek leverde weinig op. Zelfs een 'bijzondere opsporingsmethode' in een van die onderzoeken hielp niets. Vierduizend medewerkers en ex- medewerkers van energiebedrijf Edon moesten in 1995 een sporttas uit hun kerstpakket op het politiebureau laten zien, omdat in een zo'n tas de lichaamsdelen van een vermoorde tippelaarster waren gevonden. Een enorme operatie, maar het leidde niet naar de moordenaar.

Toch vinden nabestaanden, verenigd in een actiecomité, dat politie en justitie te weinig onderzoek hebben gedaan naar de moorden. Alles is geprobeerd, verklaren de leden van de sinds de Oosterparkrellen vernieuwde driehoek (burgemeester, hoofdofficier en korpschef). ,,Soms is de effectiviteit van de inzet bij onopgeloste moorden zo gering, terwijl er zaken zijn waarbij je snel een misdadiger te pakken hebt'', zegt burgemeester J. Wallage.

Zembla schetst zo het dilemma rond de onopgeloste moorden: nabestaanden vinden dat er verder gezocht moet worden, maar politie en justitie vinden dat het op een gegeven moment, in de woorden van korpschef B. Welten, ,,het verzamelen van hooibergen wordt, waarin je nooit een speld vindt.''

Het is een weinig verrassend dilemma: de politie heeft nu eenmaal te weinig mankracht om jaren door te onderzoeken en voor nabestaanden is het altijd onbevredigend als er geen dader wordt gevonden. En bovendien: misschien bestaat de perfecte moord toch. Of de politie goede onderzoeken heeft gedaan, blijft in het midden. Wel toont De Groninger moorden ingetogen het verdriet, de wanhoop en de knullige manier waarop politie en justitie met nabestaanden omspringt. Zo moest de familie van de 17-jarige Sandra Kalk uit de pers vernemen dat ze door een kogel om het leven was gebracht en dat er spermasporen bij haar waren gevonden.

De Groninger moorden, Ned. 3, 20.50 uur.