NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur GUUS VAN HOLLAND
ARNHEM, 30 NOV. Internationaal is Ajax al enige tijd van zijn voetstuk getuimeld. Dat was al ver voor de nederlaag van vorige week tegen Croatia Zagreb duidelijk. Ook op nationaal niveau lijkt de neergang niet af te wenden. Van het nog niet zo lang geleden geroemde verfijnde positie- en combinatievoetbal is weinig over. Ajacieden die nu het vaandel van de zogenoemde school of excellence dragen, zwoegen voornamelijk. Ze steunen, klagen en zoeken op aandoenlijke wijze naar de oorzaken van de aftakeling en willen maar niet geloven dat een tijdperk van triomf en glorie van voorbijgaande aard is.

Ajacieden menen zich nog te kunnen verschuilen achter excuses als blessures, schorsingen, gebrek aan inzet en geluk, en aan de verdedigende speelwijze van de tegenstanders. Zolang ze zoals gisteren in Arnhem tegen Vitesse verschoond blijven van een verdiende zware nederlaag, zullen ze dat blijven doen. Met slechts 3-2 verloor Ajax, na een 3-0 achterstand bij rust. Maar zelfs de meest verstokte Ajax-aanhanger zal toegeven toe dat de uitslag een magere afspiegeling was van de krachtsverhoudingen. Had Vitesse al zijn scoringskansen benut, dan had Ajax met minimaal een 6-2 nederlaag het veld verlaten en had trainer Olsen eerder nog vandaag dan morgen zijn congé gekregen.

Het was uiteraard ook de verdienste van Vitesse dat Ajax het zo slecht deed. De Arnhemmers speelden gisteren een uur lang leuk en hartstochtelijk voetbal. Het was een genot om Nikos Machlas uit Griekenland te zien schitteren en en passant de reputatie van Frank de Boer bijna aan gort te zien spelen, om Scott Booth uit Schotland te zien draven, draaien en schieten, om Arco Jochemsen uit Barneveld en Michel Kreek uit de Amsterdamse Jordaan te zien buffelen, en om Louis Laros, Marc van Hintum en Remco van der Schaaf uit Brabant te zien voetballen als nog pure liefhebbers.

Waarom Vitesse dan toch een 3-0 voorsprong liet slinken tot 3-2? Dat was vooral omdat de Vitessespelers te veel ontzag toonden voor al die Ajax-namen en zich als provincialen terugtrokken voor de randstedelijke bluf. Met dezelfde lef als in het eerste uur zou Vitesse Ajax hebben vermorzeld en zich hebben kunnen verlustigen aan de verwarring in een kunstmatig in stand gehouden koningshuis. Vitesse zou Ajax naar de eeuwige jachtvelden hebben verstoten. Mogelijk zouden de Amsterdammers dan eens verlost worden van de geest van Van Gaal. De man die Ajax in de waan bracht dat het onschendbaar was, liet de club anderhalf jaar geleden als een huis vol weeskinderen achter.

Ajax is niet meer het Ajax van Van Gaal. Ajax is nu een ander Ajax. De beste Ajax-spelers worden nu getraind en gecoacht door Morten Olsen, eens een sierlijke vrije verdediger met het hart van een leeuw. Olsen vecht tegen de onuitwisbare geest van Van Gaal. Veel Ajacieden menen dat technische vaardigheden en goed combineren toereikend zijn om de voetbalwereld te veroveren. Onder de bezielende leiding van Van Gaal lukte dat heel aardig. Maar laten we niet vergeten dat de kwaliteit van de spelersgroep destijds van een hogere orde was. Olsen, daarentegen, heeft niet de overtuigingskracht van Van Gaal. En spelers die menen dat uitsluitend op basis van techniek triomfen kunnen worden behaald.

Olsen legt altijd maar de nadruk op de mentaliteit, wat Ajacieden nou net als een vloek in de oren klinkt. Olsen komt uit een generatie die moest schoffelen om te winnen. Het Deense elftal van de jaren zeventig en tachtig, waarvan hij met Arnesen, Lerby, Preben Larsen, Simonsen en Laudrup deel uitmaakte, dreef op enthousiasme, techniek en hunkering naar nog onbekende glorie. Prachtige elftallen vormden de Denen. Nu wordt Olsen bij Ajax geconfronteerd met spelers die hun tijd hebben gehad (Blind), spelers die menen dat het beter te weten (Ronald en Frank de Boer) en spelers die menen dat ze eenmaal in het Ajax-shirt onfeilbaar zijn (Witschge).

Het is niet gemakkelijk om een man als Van Gaal op te volgen. Olsen vecht en weet niet wat te doen. Wat valt er te doen wanneer niemand wenst af te kicken van het tijdperk Van Gaal? Het is aandoenlijk zoals Olsen probeert zijn positie te handhaven. Wat moet een trainer met spelers als Ronald en Frank de Boer die roofbouw op zichzelf plegen door te voetballen zoals ze niet hoeven te voetballen, met spelers die niet weten dat de triomf in de Champions League jaren geleden plaatsvond? En wat met een bestuur dat allengs vergeet dat voetbal een volkssport is en geen sport voor bankemployé's? Nog even en de bankdirecteur maakt de opstelling.

Nog even en de bankdirecteur regelt met een relatie in Spanje dat Van Gaal terugkomt naar Ajax. Een terugkeer naar Amsterdam van de zelfbenoemde master of teambuilding? Het gerucht deed gisteren in Arnhem de ronde. Het zou geen wijs besluit zijn. Terugkeer naar het verleden is immers geen vooruitgang. Ajax moet zich bezinnen, Vitesse komt er aan. De provincie laat zich niet langer de wet voorschrijven. Het is een ontwikkeling die het voetbal in Nederland verfrist. De exprestrein naar oorden waar de top van het internationale voetbal zijn talenten exploiteert mag dan al lang vertrokken zijn, nivellering op nationaal niveau is meegenomen.

Binnen een kwartier had Vitesse al een 2-0 voorsprong opgebouwd tegen Ajax. Na vier minuten al schoot Machlas Vitesse naar een 1-0 voorsprong. Machlas bereidde ook het tweede doelpunt voor. Jochemsen schoot fraai in na een voorzet van de Griek. Uit een prachtige voorzet van Jochemsen kopte Booth vlak voor rust in. Jochemsen werd vervolgens een strafschop onthouden. In de tweede helft misten Machlas, invaller Zongo en Van der Schaaf vele kansen. Twintig minuten na rust scoorde Blind 3-1, nadat een schot van Ronald de Boer plotseling voor zijn voeten kwam. Frank de Boer mocht uit een strafschop 3-2 aantekenen omdat Van Hintum aanvaller Babangida onderuit tikte. Vitesse miste nog een aantal zeer goede kansen.

( a d v e r t e n t i e s )