NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

HANS BEEREKAMP
Het overweldigende succes van ZUSJE (1995) haalde regisseur Robert Jan Westdijk in één klap uit de anonimiteit. In een klein land wordt zo iemand dan al snel een superster en dus kon zijn tweede speelfilm Siberia (1998) eigenlijk alleen maar tegenvallen.

De overwegend kritische ontvangst van Siberia zou gecorrigeerd kunnen worden door dat 'tweede-filmsyndroom', maar het korte televisiedrama Tussen de bomen, dat Westdijk regisseerde in de NPS-serie Novellen is gewoon broddelwerk. Ook als ik niet wist wie de maker was van Tussen de bomen, zou ik het een totale mislukking vinden.In iets minder dan twintig minuten ontwikkelt zich een door Don Duyns geschreven, tamelijk magere intrige. Een slecht geschoren man loert vanachter een boom naar twee kinderen op de speelplaats van een school, en neemt ze mee. Wanneer even later de moeder arriveert (haar banden waren lekgestoken door stoppelmans), alarmeert ze meteen de politie, want ze begrijpt dat hun labiele vader hier achter moet zitten. Ze realiseert zich na enig nadenken welke open plek in het bos de waarschijnlijke schuilplaats van de ontvoerder moet zijn. Politie en moeder arriveren in het donker ter plekke, waar vader een ondergrondse hut gebouwd heeft. Omdat de man een kampeermesje in zijn handen heeft, schiet de politie net iets te snel. Einde film.

Westdijk en zijn vaste cameraman Bert Pot moeten gedacht hebben dat van een eenvoudig clichéverhaal iets te maken valt, wanneer je in de vormgeving alle registers opentrekt. Dus wordt de kijker gebombardeerd met onheilspellende muziek, geluidseffecten en belichting en een pompeuze cameravoering die steeds ten overvloede lijken te willen uitleggen dat Tussen de bomen een griezelige film is. Bovendien wordt er door de onbekende acteurs overwegend zeer beroerd gespeeld. De dialogen zijn en klinken houterig, de gezichten verraden steevast de meest voor de hand liggende emotie.

Met veel goede wil zou je er een genre-oefening in kunnen ontwaren, maar dan een die nog lang geen kunst baart. Wat omroepdramaturgen ook voor functie mogen vervullen, bij de totstandkoming van dit drama hebben ze ofwel zitten slapen, ofwel willen laten zien dat ze het liefst producties zien die geen enkele verrassing bevatten.

Tussen de bomen (Robert Jan Westdijk, Nederland, 1998), Ned.3, 21.27-22.00u.