NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

BAS BLOKKER
Wat leren wij als we vanavond naar August kijken? Dat goede acteurs het alleen niet redden. Laat ze hun gang gaan, en ze worden onuitstaanbaar.

En nog iets. Een slecht acterende Engelsman is erger dan een slecht acterende Amerikaan. Die is alleen maar muf, houtig, laten we zeggen: Kevin Costner in Waterworld. Een slecht acterende Engelse auteur is onuitstaanbaar. Een ober die te vaak aan tafel komt vragen of alles naar wens is.

Er zijn veel anekdotes over botsingen tussen de Engelse en de Amerikaanse speelstijl. Een van de aardigste is die van Laurence Olivier, Sir Laurence Olivier, en gewoon Dustin Hoffman. Ze speelden samen in Marathon Man. Dustin moest doen alsof-ie heel hard had gejogt, hijgen en zweten. Dus Dustin naar buiten, rennen, rennen, rennen. Tot verbijstering van Sir Laurence die het allemaal met ongeduld aankeek en zei: Man, spéél het.

We zien een heleboel gespéél in August, de film die de goede Engelse acteur Anthony Hopkins regisseerde. Overacting is niet het juiste woord voor de acteeracrobatiek van vanavond, het is sjablonenspel. Een acteur die met zijn vingers knipt als hij ongeduldig wordt, die de laatste druppels in zijn glas natuurt als hij dronken is, die de handen ten hemel heft als hij wanhopig is.

Hopkins transplanteerde Tsjechovs Oom Wanja naar Wales en speelt zelf de verlopen rentmeester van het buitenverblijf van zijn succesvolle maar humeurige zwager. Het enige dat de overgang van Rusland naar Wales oplevert, is een plastisch verbeeld mijnongeluk en dat er veel whiskey gedronken wordt in plaats van wodka.

De personages zijn in zichzelf en hun maniertjes zwelgende individuen en wat dialogen horen te zijn, zijn monologen geworden door de vrijheid die speler/regisseur Hopkins aan de ijdele acteurs gaf. Het is alsof je een popconcert met louter solo's hoort.

Raar, want Hopkins is op zijn kleinst op zijn best. De ingehouden moordlust van Hannibal Lecter in The silence of the lambs. De gecapitonneerde butler in The remains of the day. Maar hij vliegt uit de bocht als hij de emoties over de manieren van zijn personages heenschildert. Zijn rol als aftakelende vader van Brad Pitt in Legends of the fall was ronduit lachwekkend. Die van rentmeester in August is vooral irritant.

Gelukkig was daar de ontdekking dat Hopkins in deze vermomming verdacht veel lijkt op de afgeschoten staatssecretaris en alomtegenwoordige adviseur Roel in 't Veld. Dat plaatst de tragikomedie voor Nederlandse kijkers in een heel nieuw licht en dan valt er nog eens wat te lachen.

August (Anthony Hopkins, Engeland, 1994), Ned.1, 23.03-0.32u.