NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Als ik woordvoerder was, stuurde ik mijn minister naar Sonja. Een prachtkans. Terwijl la Barend wegdroomt na haar vraag, slaat hij snel zijn slag: het gaat goed met mijn departement en mijn beleid is fantastisch. Beetje repeteren van te voren. Zo nu en dan teruglachen naar haar. Dan komt de excellentie er wel.

Nee Fons de Poel, we hebben het al aan iemand anders beloofd. Jammer Paul Witteman, hij kan alleen op de dag van Barend. Margriet Brandsma van Den Haag Vandaag voor de deur? We nemen een andere uitgang. Goh, Karel van de Graaf, hij is net bezet, spijt me. Hij kan niet iedereen tegelijk bedienen. Hij zit er niet alleen voor jullie, hij moet ook nog regéren. Verslaving aan tranquillizers, moord binnen de familie, bij dat soort onderwerpen veert Barend op. Maar politiek wiegt haar in slaap. Vandaar dat functionarissen haar graag opzoeken. De vertrekkende voorzitter van het CDA, Hans Helgers, was vorige week verbaasd over de vrijheid die hij kreeg. Ze liet hem maar praten en praten over zijn geweldige sociale gevoel en zijn vorige baan als gevangenisdirecteur. Terwijl er toch een paar harde noten waren te kraken over de vertrokken Jacques de Milliano en de nieuw benoemde voorzitter. En waar staat dat CDA nu eigenlijk voor? Dergelijke vragen moet ze per se stellen van haar redactie en ze wacht het antwoord braaf uit. Zo ontwikkelt ze zich tot de beste voorlichtingsdienst die de politiek zich kan wensen.

Maandag mocht minister Pronk zijn vroegere avonturen met Jan Nico Scholten goed praten, de man van het humanitaire topinkomen. Zijn redenering was eenvoudig: Scholten is zo links en tegendraads, dat roept weerstanden op. Dat hij ook veel aan dat nobele standpunt heeft verdiend, bleef in het midden hangen. Barend knikte Pronk lief lachend toe. Zij kon het begrijpen, zij is ook links. ,,U steekt uw hand dus voor hem in het vuur?'', vroeg ze Pronk twee maal achter elkaar zonder de onaangename boekhoudkundige details te noemen. Ja, zei hij slim. ,,Voor zover ik hem ken''. Pronks opvolgster Herfkens is minder goedgelovig en heeft haar departement gelast om Scholtens subsidie-aanvragen beter te onderzoeken. Barend was blij dat dit moeilijke gedeelte over Scholten voorbij was en ging door op Schiphol. Daarover stelde ze één scherpe vraag: ,,Op de radio hoor ik dat ik mijn wasmachine niet half leeg mag laten draaien en dan kijk ik omhoog en dan zie ik ze allemaal vliegen?''. Daar had Pronk geen goed antwoord op maar helaas ging ze er niet op door. Ze liet zich in de luren leggen door Pronks leerervaringen met het uitdoen van de lichten in zijn departement. Gisteren was Sonja met een empathisch interview over de verslaving aan kalmeringspillen beter op dreef. Ieder van de vier aanwezigen krijgt dan een beurt. Ze vroeg aan een verslaafde vrouw, met ingevallen wangen en wat traag, om haar dag te beschrijven. Een andere vrouw vertelde hoe ze er na zeven jaar af was gekomen. Twee huisartsen kruisten de degens over verslaving.

Vooral de medische discussie was interessant omdat de huisartsen twee generaties vertegenwoordigden. De oudere, prof. dr. S Thomas vond het woord verslaving stigmatiserend. Het deed maar denken aan radio's stelen en dat deden de tranquillizerjunks niet. Pas als er genoeg hulpverlening was, konden ze van die pillen af. Zijn jongere tegenspeelster, dr. Van der Waals, wees op bijverschijnselen als sufheid, slechte concentratie, vervlakking, spierverslapping en zelfs incontinentie. De verslaafden werden ook depressief en dat vergrootte de behoefte aan die pillen. Haar sterkste troef kwam pas op het laatst. Vooral vrouwen worden afgescheept met die tranquillizers.

Het was een boeiende groepsdiscussie die Sonja goed aan kon. Waarom doet Barend en Witteman niet aan taakverdeling? Nee mevrouw de voorlichtster, u moet naar Witteman, want Sonja suft bij ambtelijke ruis.