NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Een lichte bries duwt een tweemaster zachtjes over een bijna glad wateroppervlak. In de kuip zitten zo'n vijftien mannen bij elkaar en ze kijken ernstig. ,,Ik heb vijf jongens en ik moet vaker zeggen dat ik van ze houd'', zegt er een. Hij rekent uit: als hij één keer per dag aan een zoon zegt dat hij van hem houdt, is dat te weinig. Want dan komt elke zoon maar één keer in de vijf dagen aan de beurt. Dus hij moet het nog vaker doen. ,,Wij zijn als vaders tekort gekomen, met alle schade van dien'', vervolgt hij. ,,Ik heb veel dingen nagelaten en dat wil ik veranderen. Veel zeggen 'ik hou van je, ik ben trots op je'. Veel mannen moeten over de drempel stappen.''

Ik stel me dan de verbazing van zijn zoon voor. Zit hij gezellig alleen met zijn walkman op, komt zijn vader hem plotseling storen met zo'n verhaal. En hij moet het opnieuw aanhoren als zijn broer aan de beurt is. Zou pa ook gaan huilen?

De EO gaat met haar tijd mee. De afgelopen tien jaar heeft de EO de orthodox protestanten in versneld tempo door de verschillende ontwikkelingsfasen van na de jaren vijftig gejaagd. De seksuele revolutie binnen het huwelijk is nog maar nauwelijks verwerkt en nu komen slachtoffers massaal aan het woord en er ontstaan mannenpraatgroepen. Elders slaan mannen de tamtam, zitten ze naakt in zweethutten of nemen ze een saunaatje bij Oibibio. Bij de EO scharen ze zich rond het Grote Boek. In Wereld van Verschil maakte evangelist Henk Binnendijk met een groep mannen een grote zeiltocht. Aan de hand van de bijbel kwamen de tongen los. In de slotuitzending gisteren schrok zelfs Binnendijk een beetje van wat hij had ontketend. ,,Onze vaders zeiden niet dat ze van ons hielden. Hebben onze kinderen dat harder nodig dan wij dat vroeger nodig hadden?'', vroeg hij sceptisch. ,,Ja'', vond er een. ,,Ze kunnen zoveel kanten opwaaien dat ze dat meer nodig hebben dan twintig jaar geleden''. Ik denk eerder aan de behoefte van vaders die weinig thuis zijn. In Man/Vrouw kwamen seksueel misbruikte mannen aan het woord. Er werd ook gepraat over geestelijke voorgangers die zich daar schuldig aan hadden gemaakt. Op televisie is het conventie dat slachtoffers van seksueel geweld worden afgebeeld terwijl ze peinzend door de natuur wandelen en over het water naar een meerkoet staren. Onderwijl leggen ze in een voice-over uit wat hen is overkomen. Soms wordt hun gezicht met een mistwolkje bedekt. Gisteren gebeurde dat niet. De namen van de slachtoffers werden zelfs vermeld. ,,In mijn tijd sprak je niet over seks'', zei een slachtoffer. Aan zijn uiterlijk te oordelen liep hij een flink eind in de veertig. ,,In de jaren zestig praatte je er niet over, in de jaren zeventig ook niet. Pas nu, na de seksuele bevrijding kun je erover praten''.

Ook het jeugdprogramma Graffity draait om slachtoffers. Het wordt gesponsord door belangenverenigingen voor gehandicapte kinderen, voor diabetici, voor astmapatiënten en zelfs door de farmaceutische industrie. De scenario's worden helemaal gewrongen rond deze organisaties en het is doodse televisie in pastelkleurtjes.

Voor de orkaanslachtoffers in Midden-Amerika heeft de EO een eigen gironummer geopend, naast dat van de nationale hulpactie. Gisteren zagen we een hulpverlener in Nicaragua rondlopen, breed lachend, want hij bracht een blijde boodschap. Ondertussen heeft de katholieke kerk veel in te halen. Bisschop Muskens erkende dat in een uitstekend interview in Kwestie van Kiezen, afgelopen zondag. Er bestaat al een rozige videoclip van de paus. De advent werd aangekondigd met de buik van een zwangere vrouw. En Muskens heeft eigen acties. ,,Er is zoveel informatie, zoveel massale toestraling van beelden dat je niet kunt doordringen als je het alledaagse niet overschrijdt'', zei hij.