NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door een onzer redacteuren
ROTTERDAM, 9 NOV. Ten overstaan van ruim 45.000 toeschouwers heeft de Nederlandse hockeyploeg gisteren geschiedenis geschreven. In Lahore won de selectie van bondscoach Roelant Oltmans met 3-1 van gastland Pakistan in de finale van het toernooi om de Champions Trophy. Nooit eerder won een hockeyploeg de drie belangrijkste titels op rij, de olympische titel, de wereldtitel en de Champions Trophy.

De prestatie van Nederland was des te opmerkelijker omdat de ploeg in Lahore zes spelers miste die dit voorjaar actief waren bij het wereldkampioenschap in Utrecht. Onder de afwezigen onder anderen aanvoerder Stephan Veen en verdediger Wouter van Pelt. Beiden lieten het toernooi uit maatschappelijke overwegingen aan zich voorbij gaan. Afgezien van Zuid-Korea verschenen alle ploegen in Lahore met het oog op de Olympische Spelen, over twee jaar in Sydney, met een sterk verjongde selectie aan de start.

Van de zes deelnemers maakte Nederland verreweg de meeste indruk bij de twintigste editie van het jaarlijkse zeslandentoernooi. Met uitzondering van het groepsduel tegen Pakistan won Nederland alle duels. Telkens werd de tegenstander daarbij met creatief aanvalsspel in het defensief gedrukt, onder meer dankzij de individuele klasse van de aanvallers Remco van Wijk en Marten Eikelboom, en de routine van doelman Ronald Jansen en middenvelder Jacques Brinkman.

In de finale bleek Nederland lering te hebben getrokken uit de nederlaag van woensdag, toen de verdediging te veel ruimte weg gaf en Pakistan uiteindelijk met 5-3 won. ,,Een gevolg van onderschatting en gemakzucht'', concludeerde bondscoach Oltmans. ,,Dat mocht en kon ons niet nog eens overkomen.''

Zover kwam het ook niet. Pakistan kreeg gisteren welgeteld twee kansen, waarvan de eerste meteen raak was. Atif Bashir opende na ruim tien minuten de score uit de rebound van een strafcorner, die veroorzaakt werd door Sander van Heeswijk. De middenvelder van Oranje Zwart nam de plaats in van sterspeler Teun de Nooijer, die donderdag na een sterfgeval in de familie terugkeerde naar Nederland.

In hetzelfde stadion kwam Nederland acht jaar geleden eveneens op achterstand, in de WK-finale tussen beide landen. Uiteindelijk won Nederland toen met 3-1, onder meer door twee rake strafcorners van Floris-Jan Bovelander. De geschiedenis herhaalde zich. Uit de tweede strafcorner trok specialist Bram Lomans de stand gelijk, waarna Piet-Hein Geeris na een weergaloze solo van uitblinker Van Wijk Nederland vlak voor rust aan de leiding zette. Ook in de tweede helft kreeg Pakistan geen vat op de wedstrijd. Niettemin liet de derde treffer lange tijd op zich wachten. Pas drie minuten voor tijd forceerde spits Eikelboom de beslissing door een strafcornervariant met een geslaagde tip-in doeltreffend af te ronden. ,,We hebben amper kansen weggegeven'', constateerde Oltmans tevreden.

Met de succesvolle cornervariant behaalde Nederland een psychologische overwinning op Pakistan. Een dag voor de finale ontwaarde assistent-coach Maurits Hendriks tijdens de laatste training een cameraman van de thuisploeg in het stadion. Volgens een erecode binnen het hockey is het echter niet toegestaan opnamen te maken van de uitvoering van de korte hoekslagen. Na felle protesten van Nederlandse kant vertrok de Pakistaanse spion.

Eerder al bleek het veld kurkdroog. Gisteren werd de treitercampagne vervolgd, zoals Oltmans naderhand vertelde. Een uur voor de finale vertelden officials hem dat zijn ploeg de Pakistaanse president Rafiq Tarar een hand diende te geven. Voor dat ceremonieel was maar liefst 25 minuten uitgetrokken. Oltmans weigerde. ,,Ik ben vreselijk tekeer gegaan. Ik wilde onze warming up niet verstoren. Uiteindelijk hoefden we maar vijf minuten in een rijtje te staan.''

Voor Oltmans betekende de eindzege zijn vijfde internationale prijs. Eerder won de 44-jarige coach de wereldtitel, zowel met de vrouwen ('90) als met de mannen ('98), de olympische titel ('96) en de Champions Trophy ('96). De enige prijs die nog ontbreekt op Oltmans' erelijst is de Europese titel. Jacques Brinkman speelde gisteren zijn 286ste interland en evenaarde daarmee het record van Cees-Jan Diepeveen. De 32-jarige middenvelder kon terugkijken op een geslaagde wedstrijd. ,,Misschien was ik onbewust gemotiveerder dan anders'', zei Brinkman. ,,Een finale wil je altijd winnen, maar zeker als het om je jubileumwedstrijd gaat.''

Vanaf zijn hotelbed filosofeerde de speler-coach van Amsterdam hardop over het verbreken van het mondiale interlandrecord van Pargat Singh, die in de periode 1982-'96 in totaal 320 keer uitkwam voor India. Brinkman hoopt zijn loopbaan over twee jaar af te sluiten bij de Olympische Spelen in Sydney.

In januari kan hij het nationale record verbreken, maar mogelijk laat hij uit maatschappelijke overwegingen de oefentrip naar Argentinië aan zich voorbij gaan. ,,De eerstvolgende wedstrijd is echter pas in maart tegen Duitsland. Ik zou het best leuk vinden als er nog dit jaar een speciale wedstrijd voor mij wordt georganiseerd.''

( a d v e r t e n t i e s )