NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
De tv-interviewer zit er namens ons, de kijkers. Hij bedenkt nog betere vragen dan wij en wil daar antwoord op. Maar dan moet hij wel een vraag hebben en omroep-interviewers plegen verwijten te maken, waar de geïnterviewde dan schuldbewust op moet reageren. Het is een vraag in de vorm van een terechtwijzing. ,,U bent wel een opportunist hoor!''

,,U bent wel erg ongeloofwaardig!''

,,U geeft iedereen onderuit de zak en vervolgens neemt u de benen!''

,,Het beeld dat u schiep, was zo raar!''

,,Ah, dan wilt u het niet weten!''

,,Dan weet u dat u dat echt niet moet doen!''

Dit zijn enkele uitroepen van interviewers die ik heb opgetekend dit weekeinde in Buitenhof en Kwestie van Kiezen, geen vragen dus. Geen vraaggesprek met de geïnterviewde maar een twistgesprek. De gast krijgt een standje. Je vraagt je af waarom ze blijven komen. Maar het is gebruik bij de meeste interviewers. Een scherp interview betekent hier dat de journalist zijn gast ernstig toespreekt. Het is een rest uit de gepolariseerde jaren toen journalisten de autoriteiten hard aanpakten. Nu preken ze glimlachend. Gistermorgen bij Buitenhof attaqueerde Rob Trip D66-fractieleider Thom de Graaf met opgeheven vinger over de asielzoekers en over een relletje met Justitie. Beide heren praatten door elkaar. Ze hadden een tweede journalist, een moderator, nodig.

Bij Kwestie van Kiezen (RTL4) praatten Jeroen Pauw en voorzitter van onder andere Veronica en van het Nederlands Olympisch Comité, J. van der Reyden, niet door elkaar, maar er waren veel verontwaardigde journalistieke uitroepen.

Het bontst zag ik het bij Fons van der Poel in Netwerk, vorige week. Het was of minister Zalm bij zijn Hoogste Chef werd geroepen. Van der Poel sprak hem aan op zijn onparlementaire aankoop van een Mondriaan en op zijn kritiek op de europarlementariërs. Door de aanmatigende toon van Van der Poel (,,Dit gaat te ver!'') sloeg mijn sympathie over naar Zalm. Die probeerde nog een beetje te lachen en te knipogen naar zijn schoolmeester. Aan het einde van het preekgesprek greep hij naar zijn sigaretten. Het hoort erbij, zag je hem denken, het gesprek met 's lands Geweldigste Reporter. Andere interviewers, Paul Witteman en Karel van de Graaf, laten de gast in zijn eigen val lopen. Witteman luistert goed, vat het gezegde in eigen woorden samen, zodat de gast zich niet in lange volzinnen hoeft te herhalen en zet dan de volgende logische stap. Met een vraagteken aan het einde. Zo'n interview leidt tot een conclusie. In de preekgesprekken gaat het nieuws verloren in de strijd. Aan het einde van het gesprek kon Trip niet anders dan met een ironische glimlach vaststellen dat de week van De Graaf ,,toch wel meeviel''. Berispingen zijn zo overbodig. Trip en Pauw zijn voldoende geprepareerd voor scherpe vragen. Elk uitroepteken valt om te smeden in een vraagteken. Pauw heeft ook een snufje in zijn programma, het dilemma. Wie ze allemaal beantwoordt, krijgt 1000 gulden. Aan actrice Nelly Frijda die lang met een vrouw heeft samengewoond, vroeg de blonde krullekop onnozel ,,homo of hetero''. Ze ergerde zich aan de hokjesgeest die eruit sprak. De vierdubbele voorzitter Van der Reijden moest gisteren kiezen tussen ,,een weekeinde pornofilm of naar de kerk?'', ,,judas of lafaard''. ,,Echt onzin, zo'n spelletje'', zei Van der Reijden terecht.

Pauw heeft de dilemma's en standjes niet nodig, want hij kan interviewen. Van der Reijden kwam naar voren als de ouderwetse, laverende 71-jarige CDA-man die kleeft aan de macht. Hij bidt maar gaat niet meer naar de kerk. Zijn omroep, Veronica, zendt Sex voor de Buch uit. Op een filmpje zagen we de vierdubbele voorzitter aan het stuur van een bordeauxrode Ford Thunderbird met een meterslange neus die de leegte vulde.