NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Mijn telezapper bleef gisteren haken op Ladies Only, dat gezellige avondprogramma van RTL4 voor vrouwen. Na weken gebabbel over privé-besognes ontspon zich daar voor het eerst een discussie die ging over een ander maatschappijbeeld.

De uit China afkomstige Nederlandse schrijfster Lulu Wang bekende dat ze nooit meer verliefd zou worden. Liefde, houden van, daar gaat het om in het leven, niet om verliefdheid, dat was maar een oppervlakkige drug, vond ze. Dat was voorbij voor haar. Nu ze 37 was, kon ze dat zeggen. De andere dames reageerden geschokt. In Nederland hoor je tot je 90e nog in vuur en vlam te raken. Dat geldt voor iedereen, ook voor degenen die reeds lang een geliefde hebben. ,,Het is zo'n heerlijk gevoel'', probeerden ze om Wang tot het correcte standpunt te bewegen. ,,Je wordt wel weer verliefd'', concludeerde de winnares van het songfestival 1957 Corrie Brokken, die nog een heel jongemeisjesleven voor zich heeft.

Die Wang moet - ondanks haar goede Nederlands - een extra inburgeringscursusje lopen, want de rest van het uur reageerde het gezelschap op haar opmerkingen met blikken van mededogen die bij een ernstig zieke passen. Dat bedoelde Brokken dus met 'efficiënt vergaderen van vrouwen bij elkaar'. Als die Wang aanblijft, ga ik vaker kijken. Maar ik ben man, aan mij is het niet besteed. Ik vrees dat de dames een subtiele hint over hun 'vrouwelijke intuïtie' zullen laten uitgaan naar de producent. Een andere routine-wijsheid die gisteren overeind bleef, was het belang van geld, veel geld, voor de overleving van het voetbal. Nu de KPN telecompetitieclub Vitesse het door elektriciteitsbedrijf Nuon gebouwde Gelredome bespeelt, moet het geld binnenstromen. ,,Voetbal en entertainment zijn belangrijke factoren. Er zullen 40 tot 60 clubs zijn in Europa. Het is onze taak om ervoor te zorgen dat we in het spel mee gaan spelen'', zei Vitesse-voorzitter Karel Aalbers in de RVU-dubbeldocumentaire Werken aan Werk.

RVU staat voor educatieve tv. Dat betekent dat de makers de officiële uitleg verkiezen boven controverses. Slechts hier en daar zag ik wat oude mannen met heimwee naar de oude gezelligheid en de bingo-avondjes. Verder kon de clubvoorzitter tevreden zijn over deze uitzending. Werken aan werk gaf hoofdzakelijk les in zíjn versie van de feiten.

Over de educatie van het jonge voetballertje viel ook wat te leren voor de kijker. Zeven dagen in de week trainen met tussendoor een aangepast lesprogramma op school. Hun hele leven draaide om voetbal. ,,Het is een mooie manier om kinderen door de puberteit te helpen'', zei een moeder. De meesten vallen af en dat is hard. We kregen hen niet te zien. Hoofd jeugdopleidingen Brand rekende voor dat deze opleiding bij een of twee talenten per jaar haar geld al had terugverdiend. Transfersommen, salarissen van reeds gevormde talenten, lopen in de miljoenen. Degenen die het halen, weten vaak niet om te gaan met te veel geld en overdreven aandacht, erkende Brand.

Hoe moet het nu verder met het clubgevoel en de loyaliteit van de voetbalsupporter als de vereniging een bedrijf wordt? Op die vraag, die zeker in het licht van het transferschandaal van Feyenoord interessant is, gaf de RVU geen antwoord. Geld kiest niet voor Ajax, Feyenoord of Vitesse maar alleen voor zichzelf.

Ik moest terugdenken aan de BBC-documentaire Timewatch, eergisteren, over het voortbestaan van de Bank voor Internationale Betalingen in Zwitserland tijdens de oorlog. Deze centrale uitwisselingsbank voor de wereld bleef functioneren. Terwijl landgenoten sneuvelden, gingen Duitse en geallieerde beambten gezellig met elkaar om, bergwandelingen, weidebloemen determineren. Zo konden opbrengsten van de verkoop van goud van vermoorde joden door Duitsers worden witgewassen. Tot zover de neutraliteit van het geld.