NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

HANS BEEREKAMP
Peter del Monte is een Italiaanse regisseur die al een kleine twintig jaar met grote regelmaat interessante, kleine, net niet helemaal geslaagde films maakt en maar niet wil doorbreken naar een hogere divisie.

Del Monte heeft gevoel voor landschappen en gezichten, biedt een verhelderende, maar niet strikt realistische blik op de huidige Italiaanse samenleving en concentreert zich bij voorkeur op buitenstaanders. In zijn laatste, vorige maand in Venetië gepresenteerde film La ballata dei lavavetri waren dat Poolse autoruitenwassers in Rome, de door de VPRO uitgezonden intieme roadmovie Compagna di viaggio gaat over een oude verstrooide professor (Michel Piccoli) en een meisje zonder vaste woon- of verblijfplaats (Asia Argento).

De vrouw voor wie Argento de hond uitlaat vraagt haar een oogje te houden op haar vader, die sinds zijn pensionering zonderling gedrag vertoont. De man zwerft schijnbaar doelloos door de stad en het meisje volgt hem overal, per mobiele telefoon contact houdend met de opdrachtgeefster. De achtervolging voert beiden vervolgens naar niet voor de hand liggende bestemmingen in het Midden-Italiaanse achterland, vergeten oorden als Carpi, Fonte dei Marmi, Foligno, Lugnano. Wanneer ze elkaar na lange tijd ook eindelijk gesproken hebben, ontstaat er een diffuse, maar sterke band tussen beiden.

Zowel Asia Argento (de dochter van griezelfilmer Dario Argento en een steeds opvallender jonge ster) als Piccoli zijn mensen op wie je niet snel uitgekeken raakt. Die emotionele, associatieve kracht weet Del Monte goed uit te buiten, ook in de fraaie, bescheiden cameravoering door Giuseppe Lanci, maar uiteindelijk loopt ook deze film weer vast in de vormloosheid van het scenario en in algehele introvertie. Del Monte is een aardige man, zo lijkt het, die niet heel veel te vertellen heeft.

Compagna di viaggio (Peter del Monte, Italië, 1996), Ned.3, 23.18-01.04u.