R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
T V V O O R A F :
Het regent in Walibi
YVONNE KROONENBERG
Deze eerste aflevering is nog tamelijk optimistisch: de zon schijnt en de camera volgt een groep Rotterdamse volkstuinvrienden, die een dagje uit zijn. Glunderend laten ze zich op de foto zetten met een Walibi medewerker in een oranje pluchen konijnenpak en gaan dan opgewonden op weg naar de Space Shot, een vervaarlijk mirakel dat hen met vijfduizend paardenkrachten de lucht in zal schieten. ,,Vreselijk!'', gruwt Willem, een gezette dertiger, en verklaart met een blik naar boven in stellig Rotterdams: ,,Je ben gestoord joh! Ik gaat de luch niet in, voor geen prijs!'' 'Docusoap' heet dit televisiegenre, vrij naar het Nederlands. Het is de bedoeling dat de kijker de werknemers bij Flevo Walibi in de loop van de afleveringen leert kennen en mee gaat leven met hun moeilijkheden. Die kondigen zich al aan. ,,Het weer, het weer, alles is afhankelijk van het weer'', zucht de directeur van het pretpark. We rijden met hem rond over het parkeerterrein waar hij een schitterende analyse geeft van het verwachte uitgavenpatroon van zijn bezoekers: ,,Een spoiler op het dak is goed. Dat zijn jongeren, die besteden graag wat. Een dure auto betekent lang niet altijd dat de mensen geld gaan uitgeven. Kijk, die auto met dat scherm voor de ruit. Die man is zuinig op zijn auto, dus die geeft ook niet zo gemakkelijk geld uit.'' Geld uitgeven, daar gaat het om. Op de toegangsbiljetten alleen kan een pretpark niet draaien. IJsjes, patat met, hotdogs, eten moeten de mensen en dat is de taak van de horeca manager, blonde Liesbeth, die al haar creativiteit inzet om de mensen meer te laten verteren. Een gratis petje bij het ijs. Willem is inmiddels in de wildwaterbaan geweest en kan zijn vrouw nu precies uitleggen hoe het daar toegaat. Aan de interviewer vertelt hij hoe hij het hele jaar spaart om dit soort uitstapjes te kunnen maken. Hij is niet arm, maar zo heel veel geld is er nou ook weer niet. Eén plakkie worst op brood, houdt hij zijn kinderen voor, ook al zou je er wel twee lusten. Met een betoverende speelsheid nemen Hans Pool, Ross Fraser en Robert Jan Overeem, de makers van deze docusoap de kijker mee over het terrein van Walibi Flevo, als publiek in de achtbaan, maar ook achter de schermen, waar zorgelijke technici zich over de Condor buigen, een doodsangstmachine die verdacht wordt van haarscheurtjes in de verbindingsstukken, achter de kappen. ,,Die moeten er af'', zucht een technicus, ,,hij moet helemaal uit elkaar, een berenklus. En we draaiden net zo lekker.'' Tegen sluitingstijd volgen we Liesbeth, die de kassa's gaat afslaan. Het dagje Walibi Flevo is voorbij. ,,Vind je het jammer'', vraagt Willem aan zijn zoontje, die, te zien aan zijn motoriek nog helemaal vol is van het gezoem en gezoef. ,,Ja'', beaamt het ventje, ,,ik wil morgen weer.'' ,,Volgend jaar'', zegt Willem tevreden. Maar de kijker hoeft zo lang niet te wachten. Volgende week gaat de documentaire verder. Als voorschot zijn vast een paar beelden te zien. Het regent pijpestelen.
Polderpret, RTL4, 21.30-22.15u.
|
NRC Webpagina's
9 OKTOBER 1998
|
Bovenkant pagina |