NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Eindelijk, eindelijk wat buitenlanders aan het woord op de Nederlandse televisie over de financiële crisis die zich voornamelijk in dat buitenland afspeelt.

In de eerste aflevering van de Tros-serie De Beslissers liet presentator Michiel Bicker Caarten ministers van Thailand, Colombia en een wereldbankexpert aan het woord. Dat is op zich een verdienste. Totnogtoe functioneerden hoofdzakelijk Nederlandse topfunctionarissen als financiële verslaggevers voor het Journaal en actualiteitenrubrieken. De NOS blijft nationaal nieuws brengen. Hoe vaak heb ik niet de Nederlandse IMF-bewindvoerder, Onno de Beaufort Wijnholt, zien uitleggen hoe de wereld ervoor stond, gisteren ook als toegift bij De Beslissers. Minister Zalm, die zowel mooi kan lachen als een deskundig gezicht kan opzetten, heeft in Washington ruim zijn plicht voor de nationale camera vervuld. Als een campinggast in het buitenland pikt de NOS de Hollanders eruit. Er is geen kinderporno te vinden in het Internationale Monetaire Fonds en dan denken ze in Hilversum dat het daar wel goed zit. Gewoon openzetten die microfoon om de financiers te laten uitbuiken. Eerbiedig kijken en geen domme vragen.

NOS-correspondent Gerard van der Wulp had een aantal dagen geleden ABN-AMRO-topman Kalff de wereld laten verklaren. Die was in Washington bij de jaarvergadering van het Internationale Monetaire Fonds en de Wereldbank. Het was diezelfde Kalff die anderhalve maand geleden nog tijdens een persconferentie met echte appels en peren zat uit te leggen dat zijn bank extra zou gaan verdienen aan de Aziëcrisis. Een week geleden moest hij dit aangekondigde wereldwonder inslikken: winstwaarschuwing. Zijn aandeelhouders moeten om zijn woorden uit Washington hebben gelachen.

Gisteren was Eveline Herfkens de correspondent voor Den Haag Vandaag uit New York om haar eigen succes te verslaan: Nederland wordt lid van de Veiligheidsraad. Gefeliciteerd, inderdaad, maar ik zou toch ook buitenlandse delegaties willen horen over die Nederlandse gidsrol. VN-vertegenwoordigers willen graag voor de camera. Bicker Caarten spreekt goed zijn talen, biedt een strakke presentatie, heeft verstand van zaken maar tot mijn verbazing liet hij die beslissers gisteren vrijuit gaan. Zo bleek dat ze helemaal geen beslissers waren maar afwachters. Ze beschreven de beurscrisis als een natuurverschijnsel waar ze niets aan konden doen. De vice-premier van Thailand vertelde hoe hij zijn munt 50 procent zag devalueren. Een ramp, mijnheer. Maar had dat ook niet met zijn eigen wanbeleid en het corrupte banksysteem te maken? Misschien dat het Thais Verkeersbureau die vraag niet zinde, want die had volgens de aftiteling aan de documentaire meegeholpen. Over het wanbeleid in Thailand vertelde IMF-man De Beaufort Wijnholt en toen Bicker Caarten lang genoeg glimlachte, wilde hij geheel uit zichzelf wel kwijt dat het IMF ook wel 'de hand in eigen boezem kon steken'. Hoezo mijnheer de bewindvoerder? Ga daar eens op door. In de internationale financiële pers en op opiniepagina's is uitgebreid beschreven hoe het IMF en de Wereldbank met hun vrije- markt-orthodoxie de Aziatische en Russische economieën verder vast lieten draaien. De halve aardbol raakt aan de bedelstaf. Het besef dringt door dat er misschien te veel turbo in het kapitalisme zit. Zelfs president Clinton, machteloos geworden, riep op tot verandering. Helaas hoorde ik gisteravond weinig over blunders en ik hoop dat Bicker Caarten zich volgende week niet beperkt tot het aangekondigde gezellige gesprek met onze man who made it in New York, Citibank-baas Onno Ruding. Er zijn veel intelligente niet-beslissers, ongebonden aan schuldeisers en niet bang dat ze de verkeerde verwachtingen wekken. Voortaan minder lief lachen en harder bijten, dan kan De Afwachters een programma worden dat ook aan het buitenland wordt verkocht.