NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Niemand wil graag oud zijn, zeker niet de nieuwe staatssecretaris van Cultuur, Rick van der Ploeg, want hij is nog wonderkind. Vorige week kondigde hij voor de tv meer subsidie aan voor jongere kunstenaars en voor nieuwe kunstvormen zoals posterkunst, videokunst en de heilige graal van moderniteit: Internet. Nu kan niemand hem ervan verdenken dat hij niet meegaat met zijn tijd.

Ook zijn voorganger ,,Oom'' Aad Nuis is gevallen voor de jeugd. Gisteravond opende hij de bijna een uur durende uitzending van de nieuwe jongerenomroep BNN van de door een nierziekte eeuwig jong gebleven Bart de Graaff. ,,Een voortreffelijke voorzitter'', volgens Nuis die in zijn vorige functie BNN de aspirant C-status heeft toegekend. De aanprijzingen van Nuis gingen vooraf aan een serie snelle clips, vaak flauwe grappen en vooral veel Bart de Graaff. De nieuwe omroepvoorzitter is er nog niet uit wat hij moet brengen. Andere tv-sterren werden geïnterviewd over hun mening over Bart de Graaff. Cabaretier Martijn Oosterhuis gaf een paar nummers, Peer Mascini speelde dierenspecialist dokter Sabelhout (,,er zijn drie soorten fluten''). Bart filosofeerde met een krijgskundige over een veldtocht tegen België. En - leuk voor Rick - er was een portret van videokunstenaar Micha Klein. Zijn werk wordt niet alleen vertoond in disco's maar ook in het Groninger museum. Met dit onderdeel voldeed De Graaff dus aan zijn wettelijke, culturele verplichting. Als toegift beledigde de Amerikaan 'Dennis the Pennis' Amerikaanse filmsterren: ,,Hé Steve Martin, hoe komt het dat je niet meer grappig bent?'' Helaas was Dennis het zelf ook niet. Hij dacht dat jongeren vooral uit zijn op gore humor over ,,prammen'' en ,,stijven''. Geïnterviewde tv-bonzen stelden terecht de vraag waar een jongerenomroep toe dient. Alle omroepen staan in de houding om jongere kijkers binnen te halen. RTL4 heeft er haar hele organisatie voor omgegooid. Maar de generatiekloof is klein. Jeugdigheid staat niet voor een specifieke levensbeschouwing. Programma's voor jong en oud zorgen voor cultuuroverdracht. Ligt een 16-jarige die ,,elitair'' viool speelt of met zijn vader naar voetbal gaat, eruit? Ik moest aan Oom Aad, Bart en Rick denken toen ik later op de avond een BBC-documentaire zag over de toeschouwers van de begrafenis van Lady Diana, precies een jaar geleden. Er sprak grote behoefte uit om deel te zijn van een groter geheel. Terwijl de lijkkist langs trok, barstten alle teevee-doelgroepen, jong, oud, man, vrouw, zwart, blank, hindoestaans in tranen uit. Het had iets Middeleeuws, zo'n treurend volk. De gefilmde pubbezoekers, tv-kijkers en toeschouwers langs de weg lieten zich meeslepen door dezelfde emoties. Iedereen had meningen en commentaar over de gesneuvelde sprookjesprinses, die zoals een tandeloze dronkelap het uitdrukte ,,een van ons'' was. De wachtenden die de nacht voor de begrafenis een plekje bezet hielden, discussieerden. Iedereen projecteerde zijn eigen verlangens in Diana, die - daarover waren de meesten het eens - ergens boven zweefde en toezag. ,,Ze gaf er niets om hoe ik eruit zag, hoe jij eruit ziet. Sweatshirt en korte broek, dat waren de kleren die zij droeg'', zei een lange man met geblondeerd haar en oorbellen. ,,Nou, ze zou geen truitje naar een begrafenis dragen'', reageerde een ander, in zwart pak. Een vijftiger in de bus verwachtte dat de mensen na deze historische samenkomst meer zouden geven om aidspatienten, gehandicapten en armen, in de geest van Diana. Over het koningshuis en prins Charles werd veel gehoond. ,,Je hebt zo iemand als Diana nodig om te laten zien hoe idioot, archaïsch en ouderwets de monarchie is'', zegt een televisiekijker. Hoe achterhaald zien al deze meningen er één jaar later uit. De monarchie is weer populair en de Diana-herdenkingen van vorige weken hadden hoofdzakelijk journalisten als publiek. Wat snel aanslaat, is des te vlugger vergeten, zeker op tv.