Door onze redacteur WARD OP DEN BROUW
HOOFDDORP, 29 AUG. ,,Ik ben helemaal niet gelovig, maar kennelijk heeft
het allemaal zo moeten lopen.'' Ingrid Haringa begon haar
sportcarrière als schaatsster en vijf wereldtitels als
baanwielrenster (puntenkoers en sprint) rijker keert ze terug op het
ijs, nu als trainer. ,,Ik heb Gianni gevraagd hoe hij in godsnaam bij
mij terecht was gekomen. Toen begon-ie over mijn felheid en m'n
enthousiasme als trainster bij het vrouwenwielrennen, m'n frisse aanpak.
Doorslaggevend voor mij is dat die jongens zeggen: 'Met haar zien we 't
zitten'.'' Haringa vertelt het zonder een zweem van arrogantie. Die
eigenschap is de 34-jarige oud-politieagente vreemd. ,,Mensen die
Haringa goed kennen'', zegt ze in de derde persoon over zichzelf,
,,weten dat ik er honderd procent voor ga.''
Haringa zal vooral de mentale training van Romme en De Jong voor haar rekening nemen. ,,Kenners zullen zeggen dat ik de technische kant van de schaatstraining niet goed genoeg ken, maar samen met Floor van Leeuwen kom ik er wel uit. Het komende seizoen zal ik wat dat betreft veel op hem steunen. Ik zal zeker niet doen alsof ik er alles van af weet. Aan de andere kant moet je de rol van een coach niet overschatten. Een sporter moet het vooral zelf doen, zeker op topniveau. Een voordeel is dat ik weet wat er door het hoofd van een topsporter gaat. Het gevoel dat ik op het ijs voor de start van een 500 meter had, kan ik nog zo oproepen.'' Over de korte schaatsafstanden gesproken: ,,Bij Gianni heb ik al gezien dat hij ook een goeie 500 en 1.500 meter moet kunnen rijden.'' Officieel per 1 september verruilt Haringa haar dienstverband bij de wielerunie (KNWU), onder meer als assistent-coach van vrouwenbondscoach Jean-Paul van Poppel, voor een carrière als schaatstrainer van twee superstayers. ,,Ik zie het ook als een stukje positieverbetering.'' Vanaf eind volgende week zit ze in de Pyreneeën, voor een trainingsstage van de commerciële Spaar Select-ploeg. De verleiding daar op de fiets haar krachten te meten met Romme en De Jong zegt ze makkelijk te kunnen weerstaan, want op de fiets kon ze bijna alles, behalve klimmen.
Verbazing en ongeloof maakten zich van veel insiders in de schaatswereld meester toen het nieuws bekend werd dat Haringa als de coach van tweevoudig olympisch kampioen Gianni Romme was aangesteld. Was de Brabander die deze zomer uit de kernploeg van Henk Gemser stapte wel goed bij z'n hoofd? Ook Haringa geeft toe dat ze in eerste instantie verbaasd was toen ze in juni tijdens een wielertraining per GSM werd gepolst voor een commercieel avontuur met Romme en zijn schaatsvriend De Jong.
,,Ik kan me goed voorstellen dat veel mensen verrast waren'', zegt Haringa thuis in Hoofddorp. ,,Maar veel mensen weten niet dat ik ook geschaatst heb. Van m'n zestiende tot m'n 24ste jaar, internationaal.'' Nog een jaar probeerde ze het als marathonschaatsster. ,,Maar die afstanden waren voor mij veel te lang.'' Als sprintster was Haringa een verdienstelijke subtopper. Hoogtepunt op het ijs was haar vierde plaats bij de WK sprint in Heerenveen en een bronzen medaille op de 1.000 meter, in 1989, het jaar waarin ze haar noren verruilde voor een racefiets. Toenmalig sprintcoach Eppie Bleeker was van mening dat Haringa meer moest trainen, maar haar baan als politieagente bood daar geen ruimte voor. ,,Toen heb ik bedankt. Ik denk wel dat ik met schaatsen de basis heb gelegd voor mijn vijf wereldtitels in het wielrennen.''
Haringa stond bekend als een mondige wielrenster. Eerlijk, recht door zee, een sportvrouw zonder poespas. Dat zijn eigenschappen die Gianni Romme in Haringa bevallen. Hij zag hoe ze wielrensters onder wie zijn vriendin Mariëlle van Scheppingen trainde en motiveerde, en besloot haar een voorstel te doen. Na enige bedenktijd gaf ze de held van Nagano haar ja-woord. Romme maakte er overigens geen geheim van dat hij liever was verder gegaan met Gemser, maar de Friese bondscoach bleef de kernploeg trouw.
In haar schaatsperiode waardeerde Haringa vooral coach Egbert van 't Oever, tegenwoordig begeleider in het Sanex-team van Rintje Ritsma. ,,Na een mindere periode zorgde hij er voor dat ik weer op topniveau kwam en naar de Olympische Spelen in Calgary kon. Het was bij hem altijd hard en geconcentreerd trainen, maar op z'n tijd mochten we ook lol hebben en lachen. Dat werkt beter dan trainen met zo'n serieuze pik. Als het moet, moet je boven de sporters staan. Maar op z'n tijd moet je gezellig meedoen.''
Nadat Haringa met schaatsen was gestopt, hield ze de belangstelling voor haar eerste liefde levend. Als toeschouwer zag ze in 1994 hoe Johann Olav Koss in Hamar naar zijn olympische titels schaatste. Ze was erbij in het Vikingschip, waar ze een jaar eerder een van haar wereldtitels op de wielerbaan had behaald, en waar ze straks als coach langs de kant zal staan om Romme en De Jong naar nieuwe glorie te leiden.
29 AUGUSTUS 1998
( a d v e r t e n t i e )
