R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
T V V O O R A F :
De grondigheid en effectiviteit van inspecteur Maigret
THEO WESTERWOUDT
In Nederlandse tv-series van de jaren '60 waren het Kees Brusse en Jan Teulings die Maigret knap speelden. Ook een Franse serie daarna was zeer populair. Begin jaren '90 volgde een Britse productie waarin de beroemde acteur Michel Gambon inspecteur Maigret wat onnatuurlijk in het Engels imiteerde. Bij Bruno Cremers' speurwerk is - zoals het hoort - meteen vrijwel iedereen verdacht en is iedere blik er een van wantrouwen. Zijn half binnensmonds uitgesproken zinnen en verrassende invallen verhogen het mysterie van Cremers gedachten. Deze Maigret mag dan wat minder spannend zijn dan zijn moderne Duitse concurrenten Rex en De Wolf en het Nederlandse Baantjer, de sterke nadruk op menselijke factoren en de onmiskenbaar Franse ambiance geven hem speciale aantrekkingskracht. Maigrets wereld in deze serie dateert van zo'n 30 jaar terug, toen ook politiemensen nog niet over computers en mobiele telefoons beschikten. Hij doet bijna alles zelf. Zijn onderzoek duurt dan ook lang en hij moet vaker terugkeren naar de plekken des onheils, maar dat doet niets af aan de grondigheid en effectiviteit. En er is veel aan gedaan om de tijden van toen fraai in beeld te brengen. De vereniging van old-timerbezitters heeft gezorgd voor de mooiste auto's van de jaren '50 en '60 en er is zelfs een heuse stoomtrein ingezet die monsieur et madame Maigret maar Parijs terugbrengt. In de eerste aflevering is de inspecteur op vakantie in België. In het plaatselijke ziekenhuis waar zijn vrouw voor een accute blindedarmontsteking wordt behandeld, stuit hij bij toeval op een sterfgeval onder verdachte omstandigheden. Of de Belgische Justitie ingenomen zal zijn met deze uitzending juist nu, valt nog te bezien. Want Maigrets' verhaal waarin twee gruwelijke moorden centraal staan, speelt in het Maasdal in de zuidelijke Ardennen bij Bouillon, niet ver van de Waalse dorpen die het toneel vormden voor de affaire Dutroux. Hoewel Maigret er geen jurisdictie heeft, leidt hij in feite het recherche-onderzoek omdat de locale politiecommissaris een zwakkeling is en vooraanstaande notabelen zoals de rechter-commissaris en de directeur van het ziekenhuis onder één hoedje spelen en hem trachten te weren. Maigret vindt na een bezoek aan zijn vrouw in het ziekenhuis een anoniem briefje in zijn jaszak, dat afkomstig blijkt van een zuster van de Orde van Maria der Engelen. Het is een tip om de situatie van een zieke vrouw te onderzoeken, die tijdens een autoritje met haar schoonvader, de chirurg in het ziekenhuis, uit de auto zou zijn geslingerd. De volgende dag is de vrouw overleden. Een ritje met de chirurg leert Maigret dat dit verhaal niet klopt. Maigrets Belgische collega is gastvrij, maar voor een diepgaand onderzoek naar de handel en wandel van een verdachte chirurg voelt hij pas nadat er een tweede moord wordt gepleegd. De zuster van het ziekenhuis weet meer, maar haar orde verplicht haar tot zwijgen. Maigret weet haar moeder-overste toch te overtuigen en ze mag aanwijzingen geven. De Franse inspecteur is de enige die in dit Belgische drama het noodzakelijke bewijs weet te verzamelen en de moordenaar tot een bekentenis beweegt. Meer mogen we echt niet verklappen.
Maigret op vakantie, morgen, Ned.3, 20.15-22.00u.
|
NRC Webpagina's
13 JULI 1998
|
Bovenkant pagina |