NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

HET ENIGE FINANCIELE centrum dat aanspraak kan maken op het predikaat Europees ligt sinds jaren in Londen, maar voert op 1 januari niet de gemeenschappelijke Europese munt in. De smeltkroes van financiele instellingen uit Amerika, het Verre Oosten en Europa die samen de City vormen, heeft nu een doorbraak richting het Europa van de euro geforceerd door een vergaande samenwerking aan te gaan met de effectenbeurs in Frankfurt. De London Stock Exchange en Deutsche Börse zullen een platform oprichten voor de handel in aandelen van de driehonderd grootste Europese ondernemingen. In Parijs heeft de financiele elite met woede en teleurstelling gereageerd op dit ,,verraad'' aan de Europese zaak, dat de Franse beurs naar het tweede plan dwingt. De Amsterdamse effectenbeurs reageert zakelijker en zoekt terecht aansluiting bij de alliantie.

De London Stock Exchange en Deutsche Börse zijn naar de waarde van de verhandelde aandelen gemeten de twee grootste effectenbeurzen van Europa. De samenwerking heet zoals zo vaak bij fusies op basis van gelijkwaardigheid tot stand te komen, ook al is de beurswaarde van de aandelen in Londen het dubbele van die in Frankfurt.

DE FINANCIELE REVOLUTIE van de jaren tachtig en negentig heeft het begrip effectenbeurs onherkenbaar veranderd: de beursvloer is weg of op zijn retour, de handel draait om aandelen en obligaties maar ook om financiele contracten die daarvan zijn afgeleid. Om valuta's, om opties en om de dynamiek van de nationale economie. Hoe meer nieuwe bedrijven naar de beurs komen, bijvoorbeeld door privatiseringen, hoe sterker de nationale kapitaalmarkt zich kan ontwikkelen. Continentaal Europa scoort op dit laatste punt traditioneel slechter dan het Verenigd Koninkrijk. Londen was in de jaren zeventig al een internationaal financieel centrum en heeft zich door een vergaande liberalisering in 1986 (de zogeheten Big Bang) en door zijn aantrekkingskracht op banken uit Duitsland, Frankrijk en Nederland ook een Europese toppositie verworven. De liberalisatie moest tegemoetkomen aan de eisen van de toonaangevende partijen op de moderne financiele markten: de banken en effectenhuizen die de aan- en verkooporders van professionele beleggers als pensioenfondsen ter waarde van duizenden miljarden guldens uitvoeren. Op welke beurs hun effectenorders worden uitgevoerd maakt grote beleggers niets uit. Het gaat hun om de prijs die zij krijgen, de correcte afwikkeling van de orders en de regels die een eerlijke handel afdwingen.

ANDERE NATIONALE BEURZEN hebben de hervormingen in Londen met meer of minder succes gekopieerd, maar de echte bedreiging van de positie van de City is niet van economische, maar van politieke aard: de introductie van de euro. Dat de financiële zakenlieden in Londen nu willen samenwerken met de beurs in het economische hart van het continent zal op enig moment gevolgd worden door politieke aansluiting bij de EMU.