NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

GERWIN TAMSMA
,,Er zijn twee mensen die weten dat ik onschuldig ben'', zegt de politierechercheur die ervan verdacht wordt zijn collega en zwager vermoord te hebben tegen zijn ondervrager. ,,Dat ben ik, en dat is de schuldige.''

Zijn vriendin heeft bezoek gehad van de echte boef. Die laat haar vreemd genoeg leven en de rechercheur twijfelt dan ook aan de waarheid van haar woorden. De vriendin is beledigd: ,,Kus me'', zegt ze. ,,Geloof je dat deze mond en deze lippen tegen je liegen?''

Het zijn niet de overtuigendste dialogen voor wat bedoeld is als een sfeervolle politiethriller.

Andy Garcia speelt de opgebrande grote-stadsrechercheur die naar een regenachtig plaatsje in het Amerikaanse Noord-Westen terugkeert. Onmiddelijk wordt hij geconfronteerd met een sinistere zaak. Een zelfmoord op een vuilnisbelt leidt tot de vondst van een hand. Garcia deduceert al snel dat het gaat om een blinde vrouw, en uit de computer rollen vergelijkbare gevallen.

Op zijn speurtocht ontmoet hij de blinde getuige Uma Thurman, en wat doe je als agent in een regenachtig plaatsje? Je wordt verliefd op de blinde onschuld zelve.

Thurman, normaliter een uitstekend actrice, lijkt evenals de rest van de gewoonlijk niet slechte cast geen flauw benul te hebben wat de bedoeling is. Alleen John Malkovich, die pas na anderhalf uur in beeld komt als de ondervrager, verschaft enige lol met een potje vilein schmieren.

Achter het rookgordijn van een schijnbaar complex plot, probeert Jennifer Eight voortdurend de kijker te bedriegen. Wie na de introductie van het afgezaagde 'blinde getuige' thema noch niet wantrouwig is geworden, moet vooral opletten bij de moord op zwager-collega Henriksen. Zo dom als hij aan zijn eind komt, wordt zelden vertoond. Vanwege dat soort scènes is de film zelfs de moeite waard. Alle onhandige acties van de personages hebben een functie, maar het lijkt alsof het scenario nog niet af was: waar in de goede Hollywoodthrillers het mechanisme verstopt is, is het hier zichtbaar als een gapende open wond.

Alleen het motief van de seriemoordenaar ontstijgt de voorspelbaarheid van de film: de man is opgegroeid op een instituut voor blinde kinderen waar zijn moeder lesgaf, en de rotmeisjes daar zagen hem niet staan. Ja, daar zou je gek van worden.

Jennifer Eight, (VS, 1992, Bruce Robinson), BBC1, 23.30-01.30u.