NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Nieuwe Franse topman Karl Bisseuil: oude gewoontes opruimen

Karl Bisseuil van Canal+ in Nederland. (Foto J Een jaar geleden werd de zieltogende Nederlandse abonneezender FilmNet overgenomen en nieuw leven ingeblazen onder de naam Canal+. Inhoudelijk een stap vooruit, zo vond menigeen. Maar de eerste scheurtjes in het Nederlands-Franse front worden zichtbaar.

Door onze redacteur JACO ALBERTS

NIEUWEGEIN, 8 JULI. Met open armen werden ze binnengehaald, de Fransen van Canal+. Een uiterst succesvolle abonneetelevisieonderneming die in thuisland Frankrijk maar liefst 6 miljoen betalende abonnees aan zich wist te binden. Een scherp contrast met het wat ranzige FilmNet, dat in de Benelux nooit meer dan 200.000 abonnees wist te trekken. De Fransen kenden het klappen van de zweep, zo liet de toenmalige directeur Joop Daalmeijer in de zomer van vorig jaar enthousiast weten. Er was veel geld om eigen producties te maken, zelfs voor goede documentaires. En wat betreft programmering van films brachten ze frisse ideeen binnen: betere programmaschema's die veel ervaring in het betaaltelevisie-vak verraadden. Daar kon het ingezakte FilmNet wat van leren.

Een jaar na dato is het aanvankelijke enthousiasme over de Franse inbreng getemperd. De gehoopte snelle groei van het aantal abonnees is nauwelijks zichtbaar. De teller is blijven steken op 235.000, een getal dat de laatste maanden maar niet meer wil aantrekken. Ook de problemen met de kabelexploitanten, die hogere tarieven voor doorgifte willen, slepen zich maar voort. En kabelaar Casema, waarmee vorig jaar een samenwerkingsverband werd gesloten, werd overgenomen door de Franse aartsvijand van Canal+, France Telecom. De liefde is bekoeld, het woord samenwerken uit het vocabulaire verdwenen.

Daalmeijer is inmiddels al weer maanden weg, vertrokken naar de publieke omroep, waar hij nu werkt als netcoordinator van Nederland1. Volgens velen functioneerde de Nederlander als een schild richting de nieuwe Franse eigenaars, die nu met de nieuwe hoogste man in Nederland, Karl Bisseuil, de touwtjes strak in handen hebben gekregen.

Sindsdien is het onrustig in de top van Canal+ in Nederland, met als voorlopig dieptepunt het vertrek vorige maand van Jaap Hofman als programmadirecteur van de betaalzender. ,,Mijn vertrek is een beetje een optelsom geweest,'' vertelt Hofman. ,,Ik had het niet meer zo naar m'n zin. Ik ging niet meer met plezier naar m'n werk. Het heeft alles te maken met het nogal nadrukkelijk door Parijs opgelegde beleid. Men wil hier één op één het succes in Frankrijk kopieren. Ik denk dat het niet zo werkt.'' Hofman wijst op de verschillen tussen het Franse en het Nederlandse medialandschap: ,,In Frankrijk is Canal+ echt een brand, een A+ merk. De zender heeft een band met de abonnee. Hier ben je toch maar één van de acht zenders, voor een internationaal georienteerd volkje dat ook nog 22 buitenlandse kanalen tot zijn beschiking heeft.''Hofman had van Canal+ in Nederland een meer Nederlandse zender willen maken, maar kreeg daarvoor in zijn ogen van de nieuwe leiding te weinig ruimte. De vertrokken directeur wilde bovendien een duidelijker programmatische scheiding tussen films en sport, Canal+ zendt per jaar 68 live-wedstrijden uit de Nederlandse eredivisie uit. Ook daar was Bisseuil het niet mee eens: ,,De Fransen denken dat ze een prachtige mix hebben van alles wat mensen willen hebben.''

Hofman heeft zijn bekomst van wat hij noemt ,,de Franse stijl van leidinggeven. Wij zijn toch Nederlanders en weten het meestal beter: controle en bemoeienis lijken me logisch, maar tot hoever moet je gaan en wanneer ben je er nog gelukkig mee. Soms is het wel verhelderend om tegengesproken te worden, maar ik dacht ook wel eens: moet ik dat nou allemaal weer gaan uitleggen. Sommige dingen doe je gewoon op gevoel. En in zo'n situatie ontstaat dan een incompatibilité des humeurs. Dat zal wel niet voor niets een Franse uitdrukking zijn.''

Karl Bisseuil wil niets weten van een onderliggend cultuurverschil tussen Nederlanders en Fransen. De nieuwe chief executive officer zit in een rood poloshirt in zijn voorlopige kantoor in Nieuwegein. Na een ,,cursus bij de nonnen'' leest hij Nederlandse kranten. Spreken doet hij liever nog in het Engels. Volgens Bisseuil hebben de meningsverschillen met Hofman en anderen eerder te maken met de oude gewoontes uit het FilmNet-tijdperk, die moeten worden opgeruimd. ,,Wij willen een A-brand maken, we moeten kwalitatief heel goed zijn. Dat betekent dat we erg selectief zijn in wat we programmeren.'' Als hem daarbij rigide stuurmanskunst wordt verweten, dan noemt hij dat ,,soms onvermijdelijk als je een bedrijf overneemt dat in de staat verkeert waarin FilmNet verkeerde''. Met zijn Franse achtergrond heeft dat in zijn ogen niets te maken: ,,De Holland Media Groep (RTL en Veronica, red.) is een echt Nederlands bedrijf. Als ik de kranten goed begrijp, is daar ook rigide management nodig.''

Als voorbeeld van de twist noemen zowel de baas als zijn voormalige programmadirecteur het concert dat Marco Borsato in het Rotterdamse Ahoy gaf en dat door Canal+ integraal werd uitgezonden. Volgens Hofman een van de meest succesvolle programma's die de abonneezender afgelopen jaar gemaakt heeft. Bisseuil denkt daar anders over: ,,Borsato was het vorige jaar bij Veronica te zien, en het jaar daarvoor ook. Mensen moeten het idee hebben dat ze iets te zien krijgen wat je nergens anders kunt krijgen.'' Om in marketingtaal te vervolgen: ,,Canal+ is geen televisie. Je hebt een bioscoop, je hebt Canal+ en je hebt televisie.'' Bisseuil geeft toe dat je om Canal+ te bekijken toch eerst gewoon de knop van je televisietoestel in moet drukken ,,maar programmatisch moet het verschil maximaal zijn''.

Wie Canal+ in Nederland volgt moet de indruk krijgen dat dat op dit moment nogal tegenvalt. De zender ziet er qua vormgeving inderdaad aanzienlijk beter uit dan het oude FilmNet. En de live-voetbalwedstrijden van Ajax, Feyenoord en PSV zijn inderdaad enkel achter de decoder van Canal+ te zien. Maar het aanbod aan films is kwalitatief nauwelijks vooruitgegaan in vergelijking met FilmNet. En de eigen programmering is behalve voetbal minimaal. Vanaf vorige week is de Nederlandse comedy Au! bij Canal+ te zien, een serie van Theo van Gogh die eerder door de TROS werd afgewezen. Maar of er nog meer nieuws onder de zon is, wil Bisseuil niet kwijt. Komende maand zal de programmering voor het nieuwe seizoen worden gepresenteerd.

Bisseuil zelf is tevreden over de resultaten tot dusver en benadrukt dat Canal+ nog maar een jaar in de lucht is. De 235.000 abonnees vormen een kleine 4 procent van de Nederlandse huishoudens met een televisie. ,,Bij een penetratie van 7 procent zou ik me comfortabel voelen'', zegt Bisseuil. Dan draait het station break even, tot die tijd moet er geld bij. Zijn aandeelhouders hebben de directeur tot het jaar 2000 de tijd gegeven de ontbrekende 180.000 abonnees te werven. En dat is volgens hem mogelijk: ,,Nederlanders zijn in de wereld het volk dat het meest open staat om zich ergens op te abonneren. In andere landen wil men wel geld uitgeven, maar dan ook meteen geleverd krijgen. In Nederland is men bereid vooruit te betalen.'' Volgens Bisseuil is het werven van abonnees ook niet zozeer het probleem, maar vooral het vasthouden: ,,FilmNet gaf zelfs televisietoestellen weg, maar de helft van de nieuwe abonnees liep weer weg. Voor Canal+ Nederland is dat maar een op de vijf, dat is voor mij het enige cijfer dat telt. De mensen zijn dus tevreden.'' Om optimistisch te vervolgen: ,,En er is een zeker moment dat dingen vanzelf gaan. Dan verkoopt Canal+ zichzelf zonder veel extra kosten. Als Coca Cola nu zou stoppen met marketing, gaat de verkoop gewoon door.''