NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Frits Abrahams
In geen enkel ander land betasten topvoetballers en tv-journalisten elkaar zo graag als in Nederland. Zet ze samen voor een tv-camera en er ontkiemt iets dat veel gemeen heeft met kalverliefde. Ik dacht aanvankelijk dat het een internationaal verschijnsel is, maar dat blijkt niet te kloppen. In de buitenlandse WK-programma's die we in Nederland kunnen ontvangen, gaan coaches, spelers en journalisten normaal en zakelijk met elkaar om. De een stelt een vraag, de ander geeft antwoord - daarna gaat ieder zijns weegs.

Vergelijk dat eens met de Nederlandse situatie. Bij ons kunnen ze niet meer van elkaar afblijven. Lachen, dollen, hoofden bij elkaar, plaagstootjes, aaitjes, koosnaampjes, spelletjes. Het houdt nooit meer op. Harry Vermeegen gaat nu ook al met elke nieuwe vlam eten bij diens ouders.

We weten al niet meer beter.

Jack van Gelder en Tom Egbers, de sterverslaggevers van het WK-Journaal, spelen elke dag een potje jeu de boules met een speler van het Nederlands elftal. Een ideale kans om een idylle te doen ontbotten. Van Gelder sloeg gisteren tot tweemaal toe zijn arm om de brede schouders van Jerrel Hasselbaink. De speler keek er nog wat verbaasd bij, maar hij mocht blij zijn dat hij niet meteen bij oom Jack op schoot hoefde.

De tederheid van de reporters maakt het ijzigste voetbalhart week. Het begint over te stromen, niet van tactische voetbalzaken, maar van intieme bijzonderheden. Ronald de Boer vertelt Harry Vermeegen in De Oranje regenjas dat hij op de wc de krant leest en dat hij niet meer bang is voor de tandarts. Jack van Gelder vraagt Hasselbaink of hij erg snurkt - Jack wil op alles voorbereid zijn. Winston Bogarde legt Frits Barend met omfloerste stem uit hoe goed hij voor zijn moeder en de rest van de familie zorgt.

In het WK-Journaal van de NOS en bij Vermeegen wordt zoveel getorteld dat er van journalistieke arbeid allang geen sprake meer is. Dit zijn verliefde stellen die wij kijkers niet te veel moeten storen. Nieuws? Dat laten ze bij die programma's graag aan de kranten over. Laten die maar schrijven over bijvoorbeeld de persoonlijke nood waarin Wim Jonk verkeert door de plotselinge dood van een boezemvriend. Tom gaat liever een balletje gooien met Boudewijn, een van de grootste lievelingen van de tv-ploegen.

Alleen Frits Barend en Henk van Dorp verloochenen hun journalistieke aard niet in hun dagelijkse Villa BvD bij RTL 4. Ze maken een pittig, informatief programma dat altijd boeiende momenten heeft, mede door de tegendraadse inbreng van Jan Mulder. Maar ook in Villa BvD zitten de mannen graag aan elkaar. Vooral Jan Mulder wekt snel zoenimpulsen op bij zijn gesprekspartners. Het begon met een spontaan kusje van Barend, maar deze week zagen we ook al hoe Leo Beenhakker zijn grove, Rotterdamse gebit met iets te veel speeksel in het hoofd van Jan zette. In al die programma's komt bijna geen vrouw meer voor. Voor ruim een maand heeft het voetbaljournaille zich kennelijk met een zucht van verlichting bevrijd van moeder de vrouw. De heteroseksualiteit kan even afkoelen in de ijskast van Havelange.

Heel af en toe komt de omgang met het andere geslacht ter sprake. We zien dan beelden van voetballers die op hun vrije dag lusteloos met hun overgekomen vrouw in de stad winkelen. Boudewijn Zenden sjokt meters achter zijn vrouw aan: zijn hoofd is bij Tom, niet bij háár.

Jan Mulder vertelde met weemoed over de lange trainingskampen die hij vroeger als voetballer had meegemaakt. Verveling? Welnee. Mannen onder elkaar, niets was leuker. Gemiste seksualteit? Mulder: ,,Masturbatie!''

Dat was 25 jaar geleden. Tegenwoordig kunnen de voetbaljongens gelukkig veel openlijker voor hun gevoelens uitkomen, en elkaar met raad en daad bijstaan.