NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Frits Abrahams
Omdat het nationale hartweek is, omdat AVRO's Ria Bremer aan de medische lobby een aardige boterham verdient én omdat de verkiezingen naderen, mochten we gisteravond een blik werpen op de spillebenen van een aantal politici.

Bremers Vinger aan de pols pakte uit als één langgerekte reclamespot voor de Nederlandse Hartstichting, inclusief vermelding van het gironummer. Niemand kijkt daar meer van op, het past nu eenmaal bij een programma als Vinger aan de pols, maar met objectieve medische voorlichting, wars van belangenbehartiging, heeft het allang niets meer te maken. Het zijn geldinzamelingen onder het mom van journalistieke voorlichting.

De politici lieten zich maar al te graag voor dit medische karretje spannen, want gratis zendtijd voor lijsttrekkers is nooit weg. Zo zagen we Bolkestein op de tennisbaan dubbelen met twee mensen die een harttransplantatie hadden ondergaan. De medische suggestie was duidelijk: met een nieuw hart kun je weer doen alsof je Krajicek bent.

Wat zou er zijn gebeurd als één van hen tijdens de tiebreak aan een hartstilstand was bezweken? Was Bolkestein toegesneld voor een efficiënte mond-op-mond-beademing, of zou Ria Bremer de camera's hebben uitgezet in afwachting van een nieuwe sparring-partner? Ik zie de krantenkoppen al voor me: 'Hartpatiënt overlijdt tijdens tv-opnamen'. 'Bolkestein: Ik was te laat'. 'Familie eist nader onderzoek'.

In deze aflevering van Vinger aan de pols konden we ook voor het eerst opnamen zien van het Haagse fitness-clubje van 'Paars'. Het viel niet in alle opzichten mee. Het was meer een soort zwangerschapsgymnastiek voor oudere heren dan een uitputtende vorm van lichaamsoefening. Zoals Vermeend, Pronk, De Grave, en zelfs premier Kok zélf in hun flodderige sportbroekjes met de heupen zwaaiden en door de knietjes zakten - het had bijna iets indecents, alsof ze een slechte imitatie gaven van Haïtiaanse hoelameisjes.

De Hoop Scheffer had geen uitnodiging voor dit clubje gekregen. Hij zal het niet spijtig hebben gevonden, want hij heeft zijn eigen manier om fysiek te schitteren. De Hoop Scheffer is nu eenmaal de beste atleet van de Nederlandse politiek. Hij is aan het Binnenhof door niemand in te halen, als het op hardlopen aankomt.

Ria Bremer had hem gevraagd samen met zwemkampioen Marcel Wouda voor de camera een inspanningstest te doen. Hij kreeg een sinister zuurstofmasker opgezet en toen moest hij lopen alsof zijn leven ervan afhing. De snelheid werd steeds hoger opgevoerd, de lijsttrekker begon in al zijn ledematen te knarsen en te schokken en onwillekeurig vroeg ik me al even af wie ook weer de tweede man (of vrouw?) van het CDA is. Het wilde me maar niet te binnenschieten, maar gelukkig liep alles goed af.

,,Over één ding moeten we het eens zijn: het hart moeten we koesteren'', zei Ria Bremer aan het slot tegen de premier.

Het is maar wat je onder 'koesteren' verstaat. Er zijn harten die zich bij dit woord heel andere voorstellingen maken.

De aanblik van Jan Marijnissen in sportbroek bleef ons gelukkig bespaard, wat niet betekende dat we helemaal van hem verlost waren. Ik kan mijn ogen niet van hem afhouden, sinds hij de favoriet is van veel progressieve intellectuelen van middelbare leeftijd, die zich schuldig blijven voelen over het verraad van hun vroegere idealen.

,,Een nieuwe Kok?'' bitste Marijnissen in Den Haag Vandaag. ,,Absoluut ongeloofwaardig!'' ,,Heeft Kok eigenlijk nog wel iets goeds gedaan?'' vroeg Wouke van Scherrenburg. ,,Nee, ik vind van niet'', zei Marijnissen. En al die nieuwe banen dan? ,,Als Paars daar de credits voor verdient, wil ik ze graag geven'', zei Marijnissen na enig aandringen.

Ik wilde op zoek gaan naar de logica in deze zinnen van Marijnissen, maar mijn hart besloot dat het voor deze avond genoeg was geweest.