NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur GUUS VAN HOLLAND
DORTMUND, 16 APRIL. Real Madrid beschikt niet zoals in een ver verleden over een keur aan prachtige voetballers. Real Madrid heeft ook niet het beste elftal van Europa en zelfs niet van Spanje, maar de succesvolste club in de historie van het voetbal in Europa staat wel voor het eerst sinds zeventien jaar weer in de finale van het Europese toernooi voor landskampioenen.

De Madrilenen speelden gisteren in het Westfalenstadion met 0-0 gelijk tegen Borussia Dortmund en hielden daardoor zonder veel moeite de in de eerste halve finale veroverde 2-0 voorsprong vast. In de eindstrijd speelt Real tegen Juventus, dat gisteren AS Monaco uitschakelde.

In 1981 verloor Real Madrid in Parijs de Europa Cup 1-finale met 1-0 van Liverpool. Sindsdien heeft de trotse club uit de Spaanse hoofdstad geen bijzondere prestaties op Europees niveau behaald. Altijd beschikte de ploeg over enkele talentrijke voetballers, maar nooit meer wist een trainer er een superieur elftal van te maken. Vorig jaar was de Italiaanse trainer Capello op de goede weg door met een bij vlagen weer schitterend spelende ploeg het Spaanse kampioenschap te veroveren. Maar Capello keerde na tal van conflicten terug naar AC Milan en zijn opvolger, de Duitser Heynckes, blijkt niet in staat de duur betaalde spelers goed te laten samenspelen.

Het grote 20-jarige talent Raùl is geen schim meer van de slimme, technisch begaafde spits van vorig seizoen. De Kroaat Suker is vaak geblesseerd en de Joegoslaaf Mijatovic scoort aanzienlijk minder dan voorheen. Daartegenover staat de opkomst van de 22-jarig Morientes. Hij scoort weliswaar veelvuldig, maar is niet bepaald de intelligente en sierlijke voetballer die in het koninklijke wit van Real past. Gevoegd bij de slordig en arrogant spelende verdedigers kan worden geconcludeerd dat de Madrilenen nauwelijks over voldoende kwaliteiten beschikken om op 20 mei in de Amsterdam Arena Juventus te verslaan. Maar toch staat Real in de finale.

Gisteravond in het met veel lawaaiige Duitsers bevolkte Westfalenstadion maakte Real ook weinig indruk. Borussia, de winnaar van de Champions League van vorig jaar, staat momenteel op de achtste plaats in de Bundesliga. Dat zegt voldoende over de kwaliteit van de ploeg. De Italiaanse trainer Scala heeft al vanaf het begin van het seizoen te maken met een groot aantal geblesseerde spelers. Maar zelfs al zou hij over een complete selectie beschikken, dan nog zou het spel van Borussia allerminst van hoog niveau zijn. Op Möller na is er geen speler die over bijzondere kwaliteiten beschikt. Borussia blijft een ploeg van edele werkers en hardlopers. Daarmee won de club weliswaar vorig jaar de finale van Juventus, maar daarmee kon de club zich ditmaal niet ten koste van het matige Real voor de eindstrijd plaatsen.

De Borussen streden zoals het Duitse voetballers betaamt. Tegen de verdedigende Madrilenen kregen ze echter nauwelijks kansen op een doelpunt. Pas na een half uur vond Möller een gat in de defensie van Real. Maar in plaats van zelf op doel te schieten, gaf hij de bal aan de Ghanees Tanko die in buitenspelpositie stond. Het doelpunt werd terecht afgekeurd. Een minuut later schoot Tanko rakelings naast het doel. En in de tweede helft kreeg Chapuisat een kans om met het hoofd te scoren, maar zijn inzet was veel te zacht.

Real was ondanks zijn verdedigende spel de beste ploeg. Alles draaide zoals gewoonlijk bij de Madrilenen om Redondo. De 28-jarige Argentijn is tussen middenveld en verdediging de leider van het elftal. Statig als een aristocraat beweegt hij zich zonder veel te lopen door de linies. Wanneer hij de bal aan zijn voet heeft, raakt Redondo hem zelden kwijt. Draaiend en kappend blijft hij in balbezit. Bijna elke pass, kort en lang, is doordacht en precies. Fernando Redondo - witte kousen mooi hoog opgetrokken tot net onder de knie - is nog een voetballer waarvoor de liefhebber naar het stadion gaat.

Redondo is de ziel van Real. Hij wijst, stuurt en praat. En hij schreeuwt wanneer hij zijn geduld verliest. Bijvoorbeeld wanneer zijn vazal op het middenveld Seedorf weer een onbezonnen actie heeft ondernomen. Seedorf was gisteren heel ijverig, maar hij kreeg wel voortdurend standjes van zijn Argentijnse leider. Toen na twintig minuten Real een vrije trap op de rand van het strafschopgebied kreeg, riep Redondo Roberto Carlos bij zich. De Braziliaan schoot de bal zoals verwacht met veel effect op doel, maar raakte de onderkant van de lat.

Twee minuten later scoorde Raùl wel. Maar het doelpunt werd afgekeurd wegens buitenspel, hoewel daar volgens tv-beelden allerminst sprake van was. Het was niet het enige doelpunt dat om dubieuze reden werd afgekeurd. Vlak na rust omzeilde Seedorf de buitenspelval, hij passeerde doelman Klos en werd toen tegen de grond gelopen door een Borussia-verdediger. Amavisca kon daardoor de bal gemakkelijk in het doel schieten. De Engelse scheidsrechter Durkin meende het doelpunt echter te moeten afkeuren.

Seedorf werd tegen het einde van de wedstrijd vervangen. Na afloop klom hij van blijdschap in de armen van zijn vriend Karembeu. Later in de catacomben verontschuldigde hij zich voor het zwakke spel van Real Madrid. Maar Seedorf had wél de finale gehaald. Net als in 1995 toen hij met Ajax de eindstrijd bereikte en van AC Milan won. Over een maand staat hij tegenover een vriend en oud-ploeggenoot, Edgar Davids, tegenwoordig aanjager van Reals grote rivaal in de Arena, Juventus.

Juventus kwalificeerde zich gisteren voor de derde keer op rij voor de eindstrijd van de Europa Cup voor landskampioenen. De Italiaanse ploeg won de beker in 1985 en in 1996. Juventus, aanvankelijk zonder Edgar Davids (rust), opende in Monte Carlo via Amoruso al na een kwartier de score. Na de royale nederlaag twee weken geleden in Turijn (4-1) kon de Franse ploeg zich eigenlijk geen tegentreffers meer permitteren. Door een doelpunt van Leonard in de 38ste minuut was de tweede helft nog niet helemaal een formaliteit. Zeker niet toen Henry kort na de rust voor 2-1 zorgde. Del Piero besliste het duel een kwartier voor tijd: 2-2. Davids stond toen net in het veld. De late treffer van Spehar was alleen nog goed voor de winstpremie: 3-2.

Zie ook:
Real Madrid wacht hete avond in Dortmund (15 april 1998)