M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
'Er zijn nauwelijks saaie sporters'
JAPKE-D. BOUMA
Frans Lomans ziet er al maanden uit als een vader wiens zoontje zojuist gescoord heeft op de plaatselijke FC. Dat hij hier zit als hoofdredacteur van zijn eigen sportblad, dat hij inspirator mag zijn van een groep journalisten die hij met zijn wezen bewondert, dat de redactie tegenover het Vondelpark zit - hoeveel geluk kan een mens verdragen. De trots spat eraf. ,,Een verdieping lager zit een duikschool'', maakt hij de idylle rond. ,,We zijn met de redactie uitgenodigd een keer te komen proeflessen.'' Hij is al zijn hele leven daas van sport, zegt hij. In zijn tijd als adjunct-hoofdredacteur van Nieuwe Revu dook hij wel eens op in de columns van hoofdredacteur Hans Verstraaten. Als de ietwat morsige man van de middagdutjes op de oude leren bank ter redactie. Omdat hij de nacht ervoor weer eens had doorgewerkt; zijn eindeloos met verhalen worstelende verslaggevers had bijgestaan, of met stokjes in zijn ogen naar een basketbalwedstrijd had gekeken. ,,Sport is het leven'', verontschuldigt Lomans zich alvast. Hij was zeventien jaar verantwoordelijk voor de sportverslaggeving in Nieuwe Revu, en één van de belangrijkste pijlers onder het financiële succes van het blad na een dipje in de oplage in het midden van de tachtiger jaren. Hij is trots op wat Revu bereikt heeft, maar zijn tweeënveertig jaar begon hij er te voelen. Hakken en zagen, XTC en andere uitwassen van de jongerencultuur; de thema's ontgroeiden hem. Hij mist het blad, maar er is geen spijt. De sportjournalistiek daarentegen, is van alle tijden, zegt hij. Hier kan hij nog jaren mee. ,,Sport is het terrein waarop je de mooiste verhalen en de mooiste foto's kan maken. Er zijn nauwelijks saaie sporters. Omdat er met die mensen allemaal abnormale dingen gebeuren. Op je negentiende hoor je geen miljonair te zijn. Op je negentiende hoor je geen zaakwaarnemer te hebben of honderd vrouwen voor je deur te hebben bivakkeren. Het normale leven is opgehouden. Dat boeit mij bovenmatig.'' Hij storrte zonder dralen 166.667 gulden van zijn eigen geld in de 'verenigingskas' van het tijdschrift dat die passie onder woorden gaat brengen. ,,Het wordt een positief blad'', zegt hij ten overvloede. ,,Als ik ergens een godsgruwelijke hekel aan heb, dan is het aan het cynisme waarvan een groot gedeelte van de sportjournalistiek doortrokken is.'' Wat Lomans zegt, blijft doorgaans een tijdje hangen. Hij wist er, samen met financieel directeur Edwin Lugt en uitgever Arie Bruin, niet alleen de financiers Residentie Investments en Holland Venture mee te overtuigen. Ook een aantal van 's Nederlands beste sportjournalisten ging om. Het Parool raakte er een kwijt, De Telegraaf, maar ook de Gemeenschappelijke Persdienst en Nieuwe Revu. Op de openingsreceptie kwamen Ronald de Boer, Danny Blind en Clarence Seedorf opdagen. Het zegt niet alles, maar het voordeel van de twijfel is er in ieder geval. Het is het eerste sportweekblad op de markt. Natuurlijk, er was het maandblad Sport International, maar een weekblad dat over allerlei sporten schreef, ontbrak nog in de kiosk. ,,Mijn intuïtie zei, dat ik daar iets aan moest doen.'' Zijn voormalig werkgever VNU dacht daar anders over en directeur tijdschriftengroep Theo Bouwman wees hem de deur toen hij met zijn plannen aanklopte. Misschien was Bouwman huiverig voor de sterke positie van Voetbal en Sport International; hij had de bladen nota bene zelf kort daarvoor als directeur van de Weekbladpers uitgegeven. Bovendien was hij bang, op zijn nieuwe stoel als baas van VNU, eigen titels als Panorama en Nieuwe Revu uit te hollen. Hij bedankte voor de eer. Sportweek begon voor zichzelf. De rebellenclub wordt sindsdien met argusogen door de concurrentie gevolgd. Zodra de verschijningsdatum bekend werd gemaakt, kondigde Sport International aan tijdelijk óók als weekblad te verschijnen. Maar ook VNU bleek zijn voormalige werknemer niet te willen onderschatten en besloot Panorama een dag eerder in de winkels te brengen, op dinsdag net als Sportweek. En dan komt er deze zomer nog een nieuw sportblad op de markt. Het wordt gemaakt door uitgever Audax, in samenwerking met de NOS. Het moet een sportweekblad worden met interviews, wedstrijdverslagen en verwijzingen naar sportprogramma's op de televisie. De NOS zou hiervoor niet alleen programmagegevens aanleveren, maar ook de medewerking van Studio Sport-toppers als Tom Egbers en Mart Smeets. Lomans is op de hoogte, maar niet bang. Hij gaat gewoon het beste sportblad van Nederland maken, zegt hij. ,,Ik vermoed dat in ons blad sporters gaan ontboezemen. Ons interesseert vooral hun geestesleven en zieleroerselen.'' Daarmee zegt Lomans zich te willen onderscheiden van de 'cijferbrij' van analyses, statistieken en ranglijsten waaraan VI zijn succes te danken heeft. Sportweek zoekt de diepte, de psychologie en de vertwijfeling. De hang naar de vervlogen tijden van voor de skybox deelt Lomans niet. ,,Het gaat helemaal niet de verkeerde kant op met de sport, dat vind ik altijd zo'n onzin. Die hele hetze van Youp van 't Hek tegen de Arena zag je natuurlijk al aankomen toen de eerste steen gelegd werd. Natuurlijk vind ik het ook wennen in de Arena, en natuurlijk dacht ook ik de eerste keer dat ik in een bioscoop zat. Nu bezoek ik de Arena en kijk ik gewoon naar een voetbalwedstrijd. En als het regent denk ik, ik word niet nat. Toch fijn. Dat is nou de tijd, die voortschrijdt. ,,Toen ik een klein jongetje was, nam mijn vader me mee naar Venlo, naar de sigarenzaak van Jan Klaassen. Dat was een speler van VVV en later van het Nederlands Elftal. Ik weet nog dat ik met open mond heb staan kijken hoe Jan Klaassen mijn vader een pakje Lexington gaf. Later heb ik er nog vaak aan teruggedacht, hoe saai die Jan Klaassen eigenlijk was. Die deed dus niks anders dan trainen en sigaren en sigaretten verkopen. De Sport had absoluut geen invloed op zijn leven. ,,Dan vind ik de waanzinnige salarissen, de Bosman-arresten, de aanstaande contractverbreking van de De Boertjes, Rob Cohen en het drugsgebruik van Maradona een stuk interessanter. De adrenaline pompt door alle lichamen, op alle terreinen. Dat is toch gewoon geweldig?''
|
NRC Webpagina's
11 APRIL 1998
|
Bovenkant pagina |