NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur GUUS VAN HOLLAND
ROTTERDAM, 24 MAART. Hij was zo'n echte, lekkere linksbuiten. Wapperend Beatle-kapsel, bal aan de linkervoet, beweeglijk en fragiel, snel slingerend om de tegenstanders en dan een voorzet op maat. Een slangenmens werd hij zo'n 25 jaar geleden in navolging van Rob Rensenbrink genoemd. Op de Adelaarshorst van Go Ahead, waar hij deel uitmaakte van de beroemde jeugopleiding, herinneren velen zich nog Bertje van Marwijk.

Vooral de thuiswedstrijden tegen de machtige tegenstanders uit de Randstad liggen Van Marwijk nog vers in het geheugen. Hoe hij op de volgepakte Adelaarshorst de destijds arrogante Ajacieden, die begin jaren zeventig een elftal van Europese allure vormden, te grazen nam met onstuitbare passeerbewegingen. Zoals hij door rechtsback Suurbier schaamteloos en meedogenloos over de zijlijn werd geschopt. ,,Eén keer?'', roept Van Marwijk nu met een tongval die een mengeling verraadt tussen een oostelijk en een zuidelijk accent. ,,Ik kan me herinneren dat hij dat altijd deed als hij tegen mij speelde. Ik was te snel. Hij kon me gewoon niet houden. En de scheidsrechters deden er niets tegen. Want het was Ajax, hè.''

Zijn talent werd opgemerkt door het ambitieuze AZ'67. Daar beleefde hij zijn grootste successen, tussen Kist, Peters, Arntz, Hovenkamp, Nygaard en anderen. Verder dan één interland (3-0 nederlaag tegen Joegoslavië in Belgrado) reikte zijn internationale loopbaan niet. Hij werd wel genomineerd voor het Europees kampioenschap van 1976 en het wereldkampioenschap van 1978, maar moest zich telkens afmelden wegens blessures. Drie meniscus-operaties moest hij ondergaan, mede als gevolg van de aanslagen van types als Suurbier.

Zijn ervaring als linksbuiten, later linkermiddenvelder en tenslotte libero gebruikt de 45-jarige Van Marwijk nu als trainer. Sinds september van dit seizoen is hij met opvallend succes trainer van Fortuna Sittard. Voorheen leidde hij de jeugd en de amateurs van RKVCL, Herderen en Meerssen, clubs uit Limburg waar hij als voetballer van tegen de dertig bij MVV en later nog even Fortuna zijn voetballoopbaan beëindigde. ,,Voetballers moeten veel aan de bal zijn om vertrouwen te krijgen'', licht hij zijn formule toe. ,,Als ik als linksbuiten één keer in het kwartier een bal kreeg, dan stuitte hij van mijn voet. Om vertrouwen te krijgen moest ik veel aan de bal zijn, balgevoel krijgen. Spelers moeten veel aan de bal zijn. Dat kan alleen maar als je aanvallend voetbalt. Wanneer je op de counter speelt, gebeurt dat niet.''

Het is een opvatting die hij al als trainer bij amateurclubs overdroeg aan spelers. ,,Ik ben nu eenmaal aanvaller van geboorte. Zo wil ik altijd voetballen. Ik weet dat ik als werknemer van een Betaald Voetbal Organisatie niet mag zeggen dat mooi voetbal voor mij belangrijker is dan punten. Maar ik doe het en handel er naar zolang ik kan. Volgens mij wil elke voetballer met plezier voetballen. Plezier heeft hij alleen maar als hij veel aan de bal is, veel aanvalt. Wanneer het elftal veel in balbezit is, geeft dat het gevoel beter te zijn dan de tegenstander. Ik heb vanaf het begin bij Fortuna geprobeerd dat gevoel over te brengen. Iedereen stond erachter.''

Zijn dat niet de overmoedige kreten van een trainer de nog aan het begin staat van een loopbaan? ,,Als je me goed zou kennen en als trainer bij de jeugd en de amateurs hebt bezig gezien, weet je dat ik nog nooit van mijn idee over voetbal ben afgeweken. Er zijn thuiswedstrijden geweest dat we in de tweede helft bij een 2-0 voorsprong bijna niet van eigen helft kwamen. Dat was niet onze opzet. We werden gewoon teruggedrukt. Dan moet je wel terug en zoek je naar andere mogelijkheden. Ik wijk in principe nooit van mijn strijdwijze af. Ik hou vast aan hetzelfde team, aan een team met mijn opvattingen.''

Toen Van Marwijk na drie competitiewedstrijden werd aangesteld als opvolger van de falende Verbeek, hoorde hij verhalen over de beperkte mogelijkheden van Fortuna Sittard. ,,Ze spraken alleen maar over spelers die ze moesten kopen en dat ze daar geen geld voor hadden. Ik heb toen gezegd dat ik eerst de spelersgroep wilde analyseren, voordat er maatregelen genomen zouden worden. Vervolgens heb ik gezegd dat er met deze spelers meer mogelijk was dan ze dachten. Ik heb met de spelers gepraat over mijn spelopvatting en ik heb ze gevraagd naar hun idee. Ik heb de spelers vertrouwen willen geven. Spelers die ik opstelde kregen meer dan een of twee wedstrijden de kans om te laten zien wat te konden. Wil je vaste spelpatronen, dan zul je zoveel mogelijk hetzelfde team moeten opstellen. Spelers vertrouwen schenken, daar gaat het om.''

Bij het grote publiek zijn weinig Fortunezen bekend. Ronald Hamming, de topscorer van Fortuna met 16 doelpunten, is de bekendste. ,,Ik heb bij mijn komst met Hamming gepraat en gezegd hoe aanvallend ik wilde voetballen. Dat wil een spits graag horen, dat geeft een aanvaller weer vertrouwen. Hij wist dat hij nu meer aan de bal zou zijn. Dat gevoel ken ik toch ook. En hij scoorde aan de lopende band. Maar tijdens oefenwedstrijden in de winterstop scoorde hij nooit. In de laatste oefenwedstrijd heb ik gezegd: Ronald, ik wil niet dat je scoort. Ik wilde de druk wegnemen. Wat gebeurt er? In de eerste competitiewedstrijd scoort hij. Hamming kon naar grote clubs. Maar hij wilde blijven. Omdat hij plezier had bij Fortuna. Wanneer andere spelers dat horen, geeft het hun ook weer vertrouwen. Toen ik hier kwam, was er niemand die lachte. Je moet toch plezier in je werk hebben. Dat hebben ze nu. Voetballen is voor mij altijd verbonden geweest met plezier.''

Een opvallend hoge positie op de ranglijst (gedeeld zesde, samen met Willem II) en een plaats in de kwartfinale van het nationale bekertoernooi, hebben de Limburgers na jaren in de anonimiteit weer moed gegeven. Fortuna maakt met nog acht wedstrijden te spelen zelfs nog kans op Europees voetbal. ,,Ik verbaas me er nog steeds over'', zegt Van Marwijk. ,,Als je ziet dat we op de ranglijst worden omringd door clubs met veel hogere begrotingen dan Fortuna, dan hebben we toch al heel wat bereikt. Woensdag spelen we tegen Feyenoord. U denkt dat er in in Limburg vol verwachting naar wordt uitgekeken. Nou, ik heb nog niets van sfeer gemerkt. Ook in de Limburgse kranten niet. Ze willen niet geloven dat het met Fortuna de goede kant op gaat.''